သမီးေလးဖတ္ဖုိ. ၂၆-ႏုိ၀င္ဘာ-၂၀၀၈
သမီးေလးေ၇ေဖေဖတုိ.ေလာကၾကီးမွာ လူသားေတြဟာ ပတ္၀န္းက်င ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊အသုိင္းအ၀ုိင္း အမ်ိဳးမ်ဳိးမွာ ရွင္သန္ၾကီးျပင္းလာၾကတယ္။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံခ်င္းစီရဲ. ယဥ္ေက်းမွဳ၊ထုံးစံဘာသာစကားေတြကလည္း မတူညီၾကဘူး။ ကုိယ္.ႏုိင္ငံထဲမွာေတာင္မွပဲ အရပ္ေဒသကြာျခားသြားရင္ ဓေလ.ထုံးစံေတြဘာသာစကားေတြက မတူႏုိင္ေတာ.ဘူးေလ။ အဲဒီလုိ မတူညီမွဳေတြမ်ားေနတဲ. ေဖေဖတုိ.ရဲ.ကမၻာၾကီးမွာ လူသားတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ.အျမင္၊ သေဘာထား၊ ခံယူခ်က္ေတြဟာလဲ တူညီႏုိင္ဖုိ.ဆုိတာခဲယဥ္းပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ.ကအျပာေရာင္ၾကိဳက္တယ္။တစ္ခ်ိဳ.က အျဖဴေရာင္ၾကိဳက္ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ.က ရခုိင္မုန္.တီၾကိဳက္တယ္။တစ္ခ်ိဳ.ကမုန္.ဟင္းခါးၾကိဳက္တယ္။မုန္.ဟင္းခါးေတာင္မွတစ္ခ်ိဳ.ကပဲေၾကာ္နဲ.မွေကာင္းတယ္လုိ.ထင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ.ကဘူးသီးေၾကာ္မွဘူးသီးေၾကာ္။အဲဒီလုိမ်ိဳးေပါ.။သေဘာထားပုံျမင္ပုံေတြကလည္းမတူၾကဘူး။ကုိယ္.အျမင္ကုိယ္.သေဘာထားကသာလွ်င္အမွန္လုိ.ထင္တတ္ၾကတာလူေတြရဲ.သဘာ၀ပါပဲ။ စုိင္းစုိင္းခမ္းလွိဳင္ကုိမိန္းကေလးေတြကၾကိဳက္ၾကတယ္။သူတို.ရဲ.စိတ္ထဲမွစုိင္းစုိင္းခမ္းလွိဳင္ကေခ်ာတယ္။သီခ်င္းဆုိေကာင္းတယ္။တစ္ခ်ိဳ.ေယာက်ၤားေလးေတြၾကေတာ.စုိင္းစုိင္းခမ္းလွိဳင္ကုိအရူးအေပါတစ္ေယာက္လုိသေဘာထားၾကတယ္။မိန္းမလ်ာနဲ.တူတယ္လုိ.ေျပာၾကတယ္။သူတုိ.ၾကိဳက္တဲ.ေလးျဖဴကမွ ေကာင္းတယ္လုိ.ထင္ၾကတယ္။သူ.အျမင္နဲ.ကုိယ္.အျမင္ကမတူၾကဘူး။ တစ္ခ်ိဳ.က်ေတာ.လဲကုိယ္.အျမင္သာလ်င္အမွန္ဆုိျပီး အဲဒီအေပၚမွာ အတၱစြက္လာၾကတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ေဖေဖတုိ. လုိင္းကား စီးတယ္ဆုိပါေတာ.။ သက္ၾကီးရြယ္အုိ ေတြ ၊ကုိယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေတြ ကခုံမရလုိ. မတ္တပ္ရပ္စီးေနရတာကုိ ၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေနရာဖယ္မေပးတဲ. ေယာက်ၤားရင္.မာၾကီးေတြ ေဖေဖေတြ.ဖူးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ. နည္းနည္းအဲဒီလုိလူေတြထက္ လည္တဲ.သူေတြက် ေတာ. အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပစ္လုိက္ေကာ။ သူတုိ.ရဲ. အျမင္မွာက ငါတုိ.လမ္းခရီးအရွည္ၾကီးစီးရမွာပဲ ၊ ငါရထားတဲ. ခုံေလး ကုိဖယ္ေပးဖုိ.ဆုိတာ၊ ငါလည္းတရားရေနတဲ. သူေတာ္စင္လည္းမဟုတ္ ၊ လူဆုိတာကုိယ္.ကုိကုိယ္ သာလ်င္အခ်စ္ဆုံး ၊ စသျဖင္. မွားယြင္းတဲ. အျမင္ေလးေတြရွိလာတယ္။အဲဒီအေပၚမွာမွ ငါဆုိတဲ.အတၱကုိ သူတုိ.ထပ္ေလာင္းၾကတယ္။အင္မတန္ ရြံရွာဖုိ.ေကာင္းတဲ.သူေတြျဖစ္တယ္။ လူ.အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ကုိယ္.အတၱကုိပဲ ကုိယ္ၾကည္. ၊ ကုိယ္.အက်ိဳးအျမတ္မရပဲ နဲ. ဘယ္လုိအကူအညီမ်ိဳးကုိမွ မေပးတတ္တဲ.သူေတြ ဟာ အဆုိးရြားဆုံးပဲသမီး။ အခ်ိန္တန္ရင္လူသားအားလုံးဟာ ေသရမွာပဲ၊ မေသခင္မွာ ကုိယ္ေနတဲ.ႏုိင္ငံ၊ ကမၻာၾကီးတစ္ခုလုံး ကုိမဆုိထားနဲ. ကုိယ္.ပတ္၀န္းက်င္ေသးေသးေလးကုိပဲအက်ိဳးျပဳေပးႏုိင္ရင္ ေတာင္ သမီးလူျဖစ္ရတာအဓိပါယ္ရွိတယ္လုိ.ေဖေဖထင္တယ္။ အင္း ..ဟုိဟုိဒီဒီဆက္စပ္ရင္းနဲ. ေဖေဖေျပာခ်င္တဲ.လုိရင္းကုိမေရာက္ေသးဘူး။ ေဖေဖေျပာခ်င္တာ က လူတုိင္းရဲ. အျမင္ေတြဟာ မတူညီတဲ.ေနာက္ . .. ကုိယ္ကုိယ္ တုိင္ က မွားယြင္းတဲ. အျမင္မ်ိဳး ကုိလက္ကုိင္မထားဖုိ.ပဲ။ အဲဒီမွားယြင္းတဲ. အျမင္ဟာ ကာလရွည္ၾကာလာတဲ. အခါမွာ ခံယူခ်က္တစ္ခုအသြင္ကုိေျပာင္းသြားတတ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ. ခံယူထားတဲ. ခံယူခ်က္ဆုိ တာ မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိက္ဖို. က အခက္သားလား။တစ္ခါတစ္ခါ ကုိယ္ မွန္တဲ.လုိ.ထင္ထားတဲ. အရာေတြက အမွားျဖစ္သြားတယ္။ တျခားသူေတြ ရဲ. ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ အျမင္ေတြ ကုိ ကုိယ္ က မွားတယ္လုိ.ထင္ေနေပမယ္. လည္း မွန္ခ်င္မွန္ေနတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိဆုိေတာ.ေဖေဖဖတ္ဖူးတဲ. စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲကဇတ္လမ္းေလးေတြကုိသြားသတိရတယ္။ အဲဒီဇတ္လမ္းေလး ကေဖေဖ. ကုိ အျမင္ေလးတစ္ခုေပးတယ္။ ဇတ္လမ္းကဒီလုိ။ တစ္ေန. နယူးေယာ.ခ္မွာ စတီဖင္ကုိေဗး ကရထားစီးဖုိ.ခုံတန္းေလးမွာထုိင္ေစာင္.ေနတယ္။ စတီဖင္ ကုိေဗးဆုိတာ ထူးခ်ြန္ေအာင္ျမင္သူတုိ.၏ အေလ.အထ(၇)ရပ္ဆုိတဲ.စာအုပ္ကုိေရးတဲ.ကမၻာေက်ာ္စာေရးဆရာ ၊ ေဟာေျပာေရးပါရဂူၾကီးေပါ.။ အဲဒီအခ်ိန္ ဘူတာရုံထဲမွာ သူ.လုိပဲတစ္ျခားထုိင္ေစာင္.ေနတဲ.သူေတြရွိတာေပါ.။သူရထားထုိင္ေစာင္.ေနတဲ. အခ်ိန္မွာပဲ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ.ခ်ာတိတ္ေလးႏွစ္ေယာက္ကလည္း ရထားစီးဖုိ.ေရာက္လာတယ္။ ခ်ာတိတ္ေလးေတြကလည္း ေဆာ.ကစားတတ္တဲ. ၅ႏွစ္၆ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေလးေတြဆုိေတာ. ေဆာ.လုိက္တာမွ ေမ်ာက္ေတာင္မူးလဲမလား ေအာက္ေမ.ရတယ္။ထုိင္ေနတဲ.သူေတြရဲ.ဦးထုပ္ေတြကုိသြားဆြဲခြ်တ္တယ္။ အက်ယ္ၾကီးေအာ္ဟစ္ျပီး လုိက္တမ္းေျပးတမ္းကစားၾကတယ္။ ပထမေတာ.လူေတြက ကေလးေတြပဲဆုိျပီး ရယ္ေနၾကတာေပါ.၊ ေနာက္ေတာ. ကေလးေတြက မနားေတာ.ဘူး။ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကတယ္။ ေလွ်ာက္ေျပးတယ္။အဲဒီလုိျဖစ္ေနတဲ.အခ်ိန္မွာသူတုိရဲ.အေဖျဖစ္တဲ.သူ အမ်ိဳးသားက စတီဖင္ကုိေဗးနားကထုိင္ခုံမွာေခါင္းကုိလွန္ထုိင္ျပီး မ်က္စိကုိမွိတ္ထားတယ္။ ကေလးေတြေဆာ.ေနတာကုိ ဘာတစ္ခုမွ၀င္မေျပာဘူး။လူေတြကေတာ.ေတြးၾကတာေပါ.။ဒီလူၾကီးကကုိယ္.သားသမီးေတြကုိကုိမထိန္းဘူး။ ကေလးေတြကဆုိးခ်င္တုိင္းဆုိးေပခ်င္တုိင္းေပေနေတာ.တာပဲေပါ.။ယဥ္ေက်းမွဳကုိနားမလည္တဲ.သူပဲလုိ.စိတ္ထဲကေန အျပစ္တင္တာေပါ.။ ေဖေဖတုိ. ျမန္မာျပည္မာေတာင္ ေျပာၾကတယ္ေလ။ လူလိမၼာသား ယဥ္ပါး၊ လူမုိက္သား ရမ္းကား ဆုိျပီးေတာ. ၊ သားသမီးေတြ မလိမၼာ ရင္ မိဘေတြမဆုံးမလုိ.ဆုိျပီးေတာ. လူေတြက အျပစ္တင္ၾကတယ္။ ပထမေတာ.စတီဖင္ကုိေဗးကလည္းဘာမွမေျပာပါဘူး။ေနာက္ေတာ.ကေလးေတြကလည္းသူမ်ားအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ကုိ ေဆာ.လြန္းေနေတာ. သူမေနႏုိင္ေတာ.ဘူး။မ်က္စိမွိတ္ထားတဲ.အမ်ိဳးသားကုိ သူကေျပာလုိက္တယ္။ ဒီမွာမိတ္ေဆြခင္ဗ်ားရဲ.ကေလးေတြကအရမ္းေဆာ.တာပဲဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတစ္တစ္ခုေတာ.လုပ္သင္.တယ္ လုိ.ထင္တယ္ဗ်ာ လုိ.ေျပာလုိက္တယ္။သူတုိ.ကုိ အျခားသူေတြအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေအာင္မေဆာ.ဖုိ.ေျပာပါလား လုိ.သူကေျပာလုိက္တယ္။အဲဒီအခါမွာအမ်ိဳးသားကမ်က္စိဖြင္.လုိက္တယ္။စတီဖင္ကုိေဗးကုိသူကခပ္ေဖ်ာ.ေဖ်ာ.ျပဳံးျပျပီး တုိးတုိးေလးျပန္ေျပာတယ္။ “ကြ်န္ေတာ္လည္းသူတုိ.ကုိေအာ္ေငါက္ျပိးအဲဒီလုိမ်ိဳး အရမ္းမေဆာ.ၾကဖုိ.ေျပာရင္ေကာင္းမလားလုိ.စဥ္းစားေနတာပါ။ဒါေပမယ္.ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္.ဇနီး ၊ သူတုိ.ရဲ.မိခင္ဟာလြန္ခဲ.တဲ. ၂ နာရီေလာက္ကပဲဆုံးသြားတယ္။သူတုိ.မိခင္ဆုံးသြားတယ္ဆုိတာ သူတုိ.ေလးေတြမသိရွာ ၾကေသးဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.အခုေဆးရုံကျပန္လာတာပါ။ကြ်န္ေတာ္သူတုိ.ကုိေအာ္ေငါက္လုိက္ဖုိ.စဥ္းစားရင္ေသဆုံးသြားတဲ. သူတုိ.ရဲ.မိခင္ရဲ.မ်က္ႏွာကုိျပန္ျပန္ျမင္ေနရတယ္ဗ်ာ”လုိ.ေျပာလုိက္တယ္။ ကဲသမီးသာ စတီဖင္ကုိေဗး ေနရာမွာဆုိရင္ဘယ္လုိစိတ္မ်ိဳး၀င္လာမလဲ။ ဒီေလာက္ဆုိ သမီးသေဘာေပါက္ ေလာက္ေရာေပါ.။လူသားေတြကုိ စာနာပါ။တစ္ဖက္သား၇ဲ.အခက္အခဲကုိနားလည္ပါ။ ကုိယ္.အတၱကုိပဲဦးစားမေပးမိေစနဲ.။ မိဘေက်းဇူးအထူးသိတတ္ျပီး ထူးခြ်န္ရည္မြန္တဲ.သမီးအလိမၼာေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္သမီးကုိေဖေဖျမင္ခ်င္တယ္ေနာ္။
ေဖေဖ
၂၀၀၈ ခုႏွစ္တုန္းက သမီးေလးဆီကုိ ေရးထားတဲ.စာေလးပါ။
ဗ်တ္ဇ
ေကာင္းတယ္ဗ်ဴိ ့ကုိဇာနည္ေရ...
ReplyDeleteအေတြးေလးေတြရသြားတယ္...
ဒီလုိစာမ်ဴိးမ်ားမ်ားေရးနုိင္ပါေစဗ်ာ...
ဆႏၵမြန္ၿဖင့္
ကုိပီတာ...