Saturday, July 3, 2010

ဂရိနတ္ဘုရားဒ႑ာရီ

The Clash of Titans ေကာ Percy Jackson ေကာၾကည္.ျပီးျပီ။ ႏွစ္ကားစလုံးက ဂရိ ဒ႑ာရီ သူရဲေကာင္း ပါးဆီးယတ္စ္အေၾကာင္းကုိအေျခခံထားတယ္။ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ အဲဒီနတ္ဘုရားေတြအေၾကာင္း ဘာမွနားမလည္ေတာ. ၾကည္.ရတာ အူလည္လည္နဲ.။ သိပ္မေက်နပ္တာ နဲ. နတ္ဘုရားအေၾကာင္းေတြ အင္တာနက္မွာလက္လွမ္းမွီသေလာက္ ရွာဖတ္ျပီးမွ အေခြျပန္ၾကည္.ပစ္လုိက္တယ္။ အဲဒါမွပဲ ဒီနတ္ဘုရားေတြအေၾကာင္း သိေတာ.တယ္။ သူတုိ. ဂရိေတြရဲ. နတ္ဘုရားဒ႑ာရီေတြက အေတာ္ထူးဆန္းတယ္။ ရယ္လည္းရယ္ရတယ္။ ကေလးဆန္တာလဲပါတယ္။ စိတ္၀င္စားဖုိ.ေတာ. ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္။ ဂရိေတြက ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေျပာလည္းေျပာတတ္တယ္။ မ်ားလုိက္တဲ.ေဆြမ်ိဳးဆုိတာကလည္းမေျပာပါနဲ.ေတာ.။ ျပီးရင္ ေဆြမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း၊ ေမာင္ႏွစ္မအခ်င္းခ်င္းလည္း ျပန္ယူၾကေသးတယ္။အံ.ေရာ။ သူတုိ.ဒ႑ာရီ ေလးကုိ သိထားရင္ေတာ. အဲဒီဇတ္ကားေတြကုိ ၾကည္.ရတာပုိေကာင္းတာေပါ.။

ဒီကမၻာၾကီးမရွိခင္ ၊ ေနေတြလေတြ ေန.ေတြညေတြ မရွိခင္တုန္းက ေခးေရာ.စ္ ( Chaos ) ဆုိတာပဲရွိတယ္။ ဟာလာဟင္းလင္းၾကီးေပါ.။ ဘာမွအစီအစဥ္တက်မရွိပဲ ဟင္းလင္းျပင္ၾကီးေပါ.။ အဲဒီဟင္းလင္းျပင္ထဲမွာမွ အီေရဘတ္စ္ ( Erebus ) ဆုိတဲ. နတ္ဘုရားတစ္ပါး ေပၚထြက္လာတယ္။ သူနဲ.အတူ ေသျခင္းတရား နဲ. ည က ေနထုိင္တယ္။ ေနာက္ တိတ္ဆိတ္မွဳ ၊ နတၱိ၊ အဆုံးမဲ.ျခင္း၊ အေမွာင္ စတာေတြလည္းရွိတယ္။ အဲဒီလုိေနရင္းနဲ. ေအာ္တုိမစ္တစ္ပဲ သူ.ဆီမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားဆုိတာ ေပၚထြက္လာခဲ.တယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား လည္းေပၚထြက္လာေရာ ၊ အလင္းေရာင္ ရယ္ ေန. ရယ္ဆုိျပီးေပၚလာျပန္တယ္။ အဲဒီ အလင္းေရာင္ နဲ. ေန. တုိ.လည္း ေပၚလာေရာ ေဂယာ (Gaea) ဆုိတဲ. နတ္ဘုရားမတစ္ပါး က တခါေပၚထြက္လာျပန္ေရာ ။ေဂယာဆုိတာ အမွန္ကေတာ. The earth, ကမၻာေျမၾကီးပါပဲ။ အဲဒီေဂယာ က တစ္ခါ အလကားေနရင္းနဲ. ယူေရးနပ္စ္ ( Uranus ) ဆုိတဲ. နတ္ဘုရားကုိ ေမြးဖြားခဲ.ပါတယ္။ ယူေရးနပ္စ္ က ေကာင္းကင္ဘုံကုိ အစုိးရပါတယ္။
ဆရာသမား ယူေရးနပ္စ္ က သူ.အေမ ေဂယာ နဲ.ျပန္ညားျပီးသကာလ ပထမဦးဆုံး သားသုံးေယာက္ေမြးတယ္။ Hecatoncheires လုိ.ေခၚတဲ. အဲဒီသားေတြမွာ ေခါင္းငါးဆယ္စီရွိရွိျပီး လက္ တစ္ရာစီရွိတယ္။ ယူေရးနပ္စ္ က ဖခင္ေကာင္းလည္းမဟုတ္ဘူး၊လင္ေကာင္းလည္းမဟုတ္ဘူး။ သူေမြးတဲ.သားေတြက သူ.ကုိျပန္ရန္လုပ္မွာေၾကာက္တယ္။ဒါနဲ.ပဲ သူ.သားသုံးေယာက္ ကုိ သူ.အေမ ေဂယာရဲ. ဗုိက္ထဲကုိ ျပန္ထည္.ျပီး ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ထားလုိက္တယ္။ရွင္ေမြးလြန္း ေဂယာက ေနာက္တစ္ခါ သားသုံးေယာက္ထပ္ေမြးျပန္တယ္။ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ. နဖူး အလယ္ဗဟုိတည္.တည္.မွာ မ်က္လုံးတစ္လုံးစီပါတယ္။ ခြန္အားဗလ အရမ္းေကာင္းၾကတယ္။ သူတုိ. ကုိ Cyclopes ေတြလုိ.ေခၚတယ္။အေဖၾကီး ယူေရးနပ္စ္ က ဒီတစ္ခါလည္း သူ.သားေတြက ရန္လုပ္မွာစုိးတယ္ ဆုိျပီး ဟုိးငရဲေအာက္ဖက္ထက္နက္တဲ.ေနရာ ျဖစ္တဲ. Tatarus ( ငရဲလုိဏ္ဂူ) ကုိပုိ.လုိက္ျပန္တယ္။ တစ္ခါ ရွင္ေမြးလြန္း ေဂယာက နတ္ဘုရား ေျခာက္ေယာက္ ၊ နတ္ဘုရားမ ေျခာက္ေယာက္ ပါတဲ. ဆယ္ႏွစ္မႊာပူး ကုိေမြးျပန္ပါတယ္။ အံ.ေရာ။ သူတုိ. ဆယ္.ႏွစ္ေယာက္ကုိ တုိက္တန္ (Titans) နတ္ဘုရားေတြလုိ.ေခၚပါတယ္။သူတုိ.ဟာ လူပုံစံေတြျဖစ္ၾကတယ္။ ေအာက္မွာသူတုိ.ရဲ. နာမည္ေတြပါတယ္။
နတ္ဘုရားမ်ား
1. Oceanus
2. Hyperion
3. Iapetus
4. Cronus
5. Crius
6. Coeus
နတ္ဘုရားမမ်ား
7. Tethys
8. Theia
9. Mnemosyne
10. Themis
11. Phoebe
12. Rhea
ဒီတစ္ခါ လည္း အေဖၾကီး ယူေရးနပ္စ္ က သူ.သားသမီးေတြက သူ.ကုိ ရန္ျပဳမွာပဲဆုိျပီး သူ.အေမရဲ. ဗုိက္ထဲကုိ ထည္.ျပီး ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီ မွာ အေမၾကီး ေဂယာက တင္းသြားတယ္။ သူကေမြးလုိက္ရင္း ဟုိ က ျပန္ထည္.လုိက္ရင္းဆုိေတာ. တင္းလာတာေပါ.။ ဒါနဲ. ယူေရးနပ္စ္ကုိ လုပ္ၾကံဖုိ.အကြက္ကုိ သူေစာင္.တယ္။ သူ.သားေတြကုိ သူ.ဗုိက္ထဲက ေနတိတ္တိတ္ေလး ယူေရးနပ္စ္မသိေအာင္ထုတ္တယ္။ ျပီးေတာ. ယူေရးနပ္စ္ ကုိ လုပ္ၾကံဖုိ.တုိင္ပင္တယ္။ က်န္တဲ. သူေတြအားလုံးက မလုပ္ရဲၾကေပမယ္. အငယ္ဆုံးသား ခေရာနပ္စ္ (Cronus) ကလက္ခံခဲ.တယ္။ သူ.အေဖ ယူေရးနပ္စ္ရဲ. လိင္အဂၤါကုိ အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း ေက်ာက္တံစဥ္နဲ. ျဖတ္ပစ္ျပီးသတ္လုိက္တယ္။ ျပီးေတာ. သမုဒၵရာထဲကုိ လႊင္.ပစ္လုိက္တယ္။ သူမေသခင္မွာ ခေရာနပ္စ္ နဲ. တုိက္တန္တုိ. ကုိအျပစ္ဒဏ္ခံေစရမယ္လုိ. ေျပာခဲ.ပါတယ္။ ခေရာနပ္စ္ ကုိ မင္းလည္း တေန. ငါ.လုိ ခံစားရလိမ္.မယ္ လုိ. က်ိန္စာတုိက္ခဲ.တယ္။ သူ.လိင္အဂါၤက်သြားတဲ. သမုဒၵရာေရျမဳပ္ေတြက ေနျပီးေတာ. အပရုိဒုိက္ (Aphrodite) လုိ.ေခၚတဲ. အခ်စ္နတ္ဘုရားမ ျဖစ္ လာပါတယ္။
ခေရာနပ္စ္ က သူ.အမ ရီယာနဲ.လက္ထပ္ျပီး ဘုရင္ျဖစ္လာတယ္။ သူ.အကုိ Cyclopes ေတြနဲ. Hecatoncheires ေတြကုိ တားတရပ္စ္ ကုိ ပုိ.လုိက္ျပန္တယ္။ ခေရာနပ္စ္နဲ. ရီယာတုိ. ဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္အုပ္စုိးၾကျပီး ကေလးအမ်ားၾကီးရခဲ.တယ္။ ဒါေပမယ္. ခေရာနပ္စ္ ဟာ သူ.အေဖကုိ သူ ကနန္းခ်ခဲ.သလုိမ်ိဳး သူ.သားသမီးေတြ ကလည္း သူ.ကုိ နန္းခ်မယ္လုိ.ယုံၾကည္ခဲ.တယ္။ သူ.အေဖရဲ. က်ိန္စာကုိ လည္းေတြးေၾကာက္တယ္။ တစ္ရက္မွာ သူ.ဇနီး ရီယာ က ကုိယ္၀န္ရွိေနတယ္လုိ.ေျပာတယ္။ ကေလးေတြကို အ႐ြယ္ေရာက္သည္အထိ ႀကီးျပင္းခြင့္မေပးလၽွင္ သူ႔ကိုရန္ျပဳႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ဘူး လုိ. စဥ္းစားမိတယ္။ဒါနဲ. သူ.မိန္းမ ရီးယာ ပထမကေလးေမြးဖြားတဲ.အခ်ိန္မွာ သူဟာ အျမန္ ေကာက္ယူလ်က္ၿမိဳခ်လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီလုိပဲ ခေရာနပ္စ္ဟာေနာက္ထပ္ေမြးဖြားလာတဲ. ကေလး ငါးေယာက္ကိုလည္း ေမြးလာတုိင္း ၿမိဳခ်ပစ္ခဲ.တယ္။ ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္ ကေလးေမြးဖြားတဲ.အခ်ိန္မွာ ရီးယာဟာ ကေလးေမြးဖြားၿပီးလုိ.ေျပာျပီး ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးကို အ၀တ္ပတ္ျပီး ကုိင္ထားတယ္။ ခေရာနပ္စ္ ကလည္း အရင္အေခါက္ေတြတုန္းကလုိ ပဲ အ၀တ္ပတ္ထားတဲ. ေက်ာက္တုံးကုိ ကေလးမွတ္ျပီးမ်ိဳခ်လုိက္တယ္။ ၾကည္.ေတာင္မၾကည္.ဘူး။ အမွန္က ရီယာဟာ Crete ဆုိတဲ. ကြ်န္းမွာ ကေလးကုိသြားေမြးထားခဲ.ျပီး ကေလးကုိ ဇုစ္ (Zeus) လုိ.နာမည္ေပးထားခဲ.တယ္။
ဇုစ္ကို ဆိတ္တစ္ေကာင္ကႏို႔တိုက္ေပးၿပီး Nymph လုိ.ေခၚတဲ.နတ္အခ်ိဳ႕က ေကြ်းေမြးေစာင္.ေရွာက္ခဲ.ၾကတယ္။ ဇုစ္ ဟာ အဲဒီ ခရိ ကြ်န္းေပၚက ဒခ္ေတေတာင္ (Mount Dikte )ေပၚမွာပဲၾကီးျပင္းလာခဲ.တယ္။ အရြယ္ေရာက္လာတဲ. ဇုစ္ ဟာ သူ.အေဖခေရာနပ္စ္ ကုိ ဘယ္လုိ အႏုိင္ယူရမလဲဆုိတာကုိ လွည္.စားမွဳနတ္ဘုရားမ Metis မက္တစ္စ္ နဲ. တုိင္ပင္တယ္။ မက္တစ္စ္ က ေသာက္လုိက္တဲ.အခါ ပ်ိဳ.အန္ႏုိင္ေစတဲ. ေဖ်ာ္ရည္တစ္မ်ိဳးကုိ ဖန္တီးေပးလုိက္တယ္။ အေမလုပ္တဲ.သူ ရီယာက နန္းေတာ္ထဲမွာ သူ.သား ကုိ ဘုရင္. ေဖ်ာ္ရည္ေတာ္ဆက္ အေစခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ.တယ္။ အခြင္.အေရးရတဲ.တစ္ေန.မွာ ဇုစ္ဟာ အဲဒီေဖ်ာ္ရည္ကုိ သူ.အေဖ ခေရာနပ္စ္ ကုိဆက္လုိက္တယ္။ ခေရာနပ္စ္ က ေဖ်ာ္ရည္ကုိ ေသာက္ျပီးတဲ.အခါ အန္တယ္။ အ၀တ္ပတ္ထားတဲ. ေက်ာက္တံုးကို အရင္ အန္ထုတ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ. အရင္ ကၿမိဳခ်ထားခဲ.တဲ. ကေလးေတြကိုလည္း အန္ထုတ္လိုက္တယ္။ ကေလးေတြဟာ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသူမ်ား အျဖစ္နဲ. သူ.တုိ.ရဲ. အေဖဗုိက္ထဲကေန ျပန္ထြက္လာၾကေတာ.တယ္။ အဲဒီကေလးေတြကေတာ. ပုိဆိုက္ဒန္ (Poseidon)၊ ေဟးဒီးစ္ (Hades)၊ ေဒမီတာ (Demeter) ဟက္စတီယာ (Hestia) နဲ. ေဟရာ (Hera) တို႔ျဖစ္ၾကတယ္။ သူတုိ.အားလုံး ဟာ သူတုိ.အေဖၾကီး ခေရာနပ္စ္ ပ်ဳိ႕အန္ေန
တုန္းမွာ ထြက္ေျပးခဲ.ၾကျပီး ဇုစ္ကုိပဲ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္တင္ေျမွာက္ခဲ.ၾကတယ္။ သူတုိ.ဟာ အုိလံပက္စ္ေတာင္ Mount Olympus မွာသြားျပီးအေျခခ်ေနႏုိင္ခဲ.ၾကတဲ.အတြက္ သူတုိ.ကုိ အုိလံပီယန္ နတ္ဘုရား (Olympian Gods) ေတြလုိ.ေခၚပါတယ္။

ခေရာနပ္စ္ဟာ တျခားရွိေနတဲ. တုိက္တန္နတ္ဘုရားေတြနဲ. ပူေပါင္းျပီး အုိလံပီယန္ နတ္ဘုရားေတြနဲ. စစ္ခင္းခဲ.တယ္။ တိုက္တန္နတ္ေတြဘက္ က Iapetus နတ္ဘုရားဆီမွာ အက္တလပ္စ္ (Atlas), ပရုိမီးသီးယပ္စ္ (Prometheus) နဲ. အက္ပီမီးသီးယပ္စ္(Epimethius)ဆုိတဲ. သားေတာ္သုံးေယာက္ရွိတယ္။ အဲဒီသားသုံးေယာက္ထဲက ပရုိမီးသီးယပ္စ္ (Prometheus) နဲ. အက္ပီမီးသီးယပ္စ္(Epimethius) တုိ.ဟာ အုိလံပီယန္ နတ္ေတြနဲ.လာပူးေပါင္းျပီး ၊ အက္တလပ္စ္ (Atlas) ကေတာ. တုိက္တန္ေတြဘက္ က ဦးေဆာင္တဲ. နတ္ဘုရားစစ္သူၾကီးျဖစ္ခဲ.တယ္။ ပရုိမီးသီးယပ္စ္ ရဲ. နာမည္ဟာ “ႀကိဳတင္ေတြးေခၚသူ” ဟုအဓိပၸါယ္ရၿပီး အနာဂတ္ကို ႀကိဳတင္သိျမင္ႏိုင္တဲ. အစြမ္းရွိတယ္။ သူဟာ ေနာက္ဆံုးမွာ တိုက္တန္နတ္ေတြ ႐ံႈးနိမ့္မယ္ဆုိတာကုိ သိတဲ.အတြက္ အုိလံပီယန္ နတ္ေတြနဲ. လာပူးေပါင္းတာျဖစ္တယ္။ တုိက္တန္ေတြ က တကယ္. နတ္ဘုရား စီနီယာ ၾကီးေတြဆုိေတာ. အုိလံပီယန္ နတ္ေတြကုိ ႏုိင္ေျခရွိတယ္။ ဒါေပမယ္. ဇုစ္ ကလိမၼာပါးနပ္တယ္။ ခေရာနပ္စ္က တားတရက္စ္ ကုိ နယ္ႏွင္လုိက္တဲ. Cyclopes နဲ. Hecatoncheires ေတြကုိ လြတ္ေအာင္လုပ္ေပးျပီး သူတုိ.နဲ.ပူးေပါင္းခုိင္းတယ္။ ဇုစ္ အတြက္ ၀ရဇိန္ လက္နက္ကုိ Cyclopes ေတြက ဖန္ဆင္းေပးခဲ.တယ္။ ပုိဆိုက္ဒန္ (Poseidon) အတြက္ Trident လုိ.ေခၚ တဲ.သုံးခြခြ်န္လွံ ကို ဖန္ဆင္းေပးခဲ.တယ္။ ေဟးဒီးစ္ (Hades) အတြက္ ကုိယ္ေပ်ာက္ ဦးထုပ္ကုိ ဖန္ဆင္းေပးခဲ.တယ္။ အရမ္းျပင္းထန္တဲ. တုိက္တန္ေတြနဲ. အုိလံပီယံနတ္ေတြရဲ. တုိက္ပြဲမွာ လက္တစ္ရာ နဲ. ေခါင္း ငါးဆယ္စီ ရွိတဲ. Hecatoncheires ေတြက ေက်ာက္တုံးၾကီးၾကီးေတြကုိ ကုိင္ထားျပီး ခ်ဳံခုိေစာင္.တယ္။ တုိက္တန္နတ္ေတြလာတဲ.အခါမွာ အဲဒီေက်ာက္တုံးေတြကုိပစ္ခ်တယ္။ တုိက္တန္နတ္ေတြဟာ သူတုိ. အေပၚကုိ ေတာင္ၾကီးျပိဳက်လာတယ္ထင္ျပီး ထြက္ေျပးၾကတယ္။အဲဒီမွာ ဇုစ္ တုိ.ရဲ. အုိလံပီယန္ နတ္ေတြဟာ အႏုိင္ယူ ေအာင္ပြဲခံႏုိင္ခဲ.ပါတယ္။ တုိက္တန္နတ္ေတြအားလုံးကုိ ဇုစ္က တားတရက္စ္ ကုိ ပုိ.ျပီး လုိဏ္ဂူထဲမွာ ပိတ္ထားလုိက္ပါတယ္။ စစ္သူၾကီး အက္တလပ္စ္ (Atlas) ကုိေတာ. အားလုံးထက္ ၾကီးတဲ. အျပစ္အေနနဲ. ကမၻာၾကီးကုိ ထမ္းခုိင္းထားလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးတုိက္ပြဲေတြျပီး အားလုံးျငိမ္းခ်မ္းသြားခ်ိန္မွာ ေဟးဒီးစ္ (Hades) ဟာ ယမမင္းျဖစ္လာၿပီး ေျမေအာက္ကမၻာနဲ. ငရဲကို အစုိးခဲ.တယ္။ ပိုဆိုင္ဒန္ (Poseidon) ဟာ ပင္လယ္သမုဒၵရာတို႔ကုိ ပုိင္တဲ. ေရနတ္ဘုရားျဖစ္လာတယ္။ ဆရာၾကီး ဇုစ္ (Zeus) ကေတာ. နတ္ဘုရားအားလံုးတုိ.ရဲ. ဘုရင္ျဖစ္ခဲ.ျပီး မုိးေကာင္းကင္ ကုိ အစုိးရခဲ.တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အထိ ကမၻာေပၚမွာ နတ္ဘုရားေတြသာ အုပ္စုိးျပီးေနထုိင္ခဲ.ၾကတယ္။ လူေတြမရွိေသးဘူး။



ဆက္ရန္

ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ

ျပီးခဲ.တဲ.အပတ္က MRTV မွာ ဂီတတံခါးေလးဖြင္.ပါဦးဆုိတဲ. အစီအစဥ္ကုိ ၾကည္.လုိက္ရပါတယ္။ အစီအစဥ္ေလးက အရင္.အရင္ အပတ္ေတြနဲ.မတူ ထူးထူးျခားျခား တစ္တန္း အရြယ္၊ ႏွစ္တန္းအရြယ္ ၊ သုံးတန္းအရြယ္ ေက်ာင္းသူသမီးေလးမ်ား ကုိ သီဆုိယွဥ္ျပိဳင္ခုိင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမေလးေတြက လည္း အရြယ္နဲ. မလုိက္ေအာင္ကုိ အထူးေကာင္းမြန္စြာ သီဆုိသြားႏုိင္ၾကတာကုိေတြ.ရပါတယ္။ ကလုိက္တာကလည္း လူၾကီးေတြေတာင္ အရွဳံးေပးရမယ္ထင္ပါတယ္။ နာမည္ေလးေတြ က လည္းအမုိက္စားေလးေတြ။ အက္စတာေဒြး ၊အန္နီရွိဳင္း စသျဖင္. ခရစ္ယာန္နာမည္းေလးေတြပါ။ အင္းစိန္ ခ၀ဲျခံဘက္က ဆုိေတာ. ကရင္မေလးေတြျဖစ္မလားပဲ။ သူတုိ.မွာ ထူးျခားတာက စင္ေပၚမွာသီခ်င္းတက္ဆုိရတယ္ ဆုိျပီးေတာ. ေၾကာက္စိတ္လုံး၀ မရွိတာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ. လူၾကီးေတြေတာင္ စင္ေပၚေရာက္တဲ. အခါ ၊ ပရိသတ္နဲ. နဖူးေတြ.ဒူးေတြ. ဆုံရတဲ. အခါမ်ိဳးမွာ စိတ္လွဳပ္ရွားျပီး ၊ လက္ေတြတုန္အသံေတြတုန္တာေတြျဖစ္တတ္ေသးတယ္။ သူတုိ.က ေတာ. မေၾကာက္တဲ. အျပင္ ဟန္ပန္အမူအရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ. သီခ်င္းကုိ ကီးအ၀င္အထြက္ ႏုတ္စ္ မွန္မွန္ကန္ကန္ သီဆုိသြားႏုိင္ၾကတယ္ဗ်ာ။ အံ.ေရာ။ တစ္တန္းေက်ာင္းသူေလး ကုိ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ အရုိင္းက ေမးတယ္။ သမီးေလးက ဘာသီခ်င္းေလးကုိ သီဆုိဖုိ. ေရြးခ်ယ္ထားပါသလဲဆုိေတာ. ။ အယ္ဆုိင္းဇီ ရဲ. “ ဟုိတုန္းကလုိ” တဲ.။ အရုိင္းက ေျပာတယ္ ။ေၾသာ္ သမီးက အခု တစ္တန္း ေနာ္ ဟုိတုန္းကလုိ ဆုိ ေတာ. ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီေပါ.ေနာ္ လုိ.ေျပာေတာ. ရယ္လုိက္ရတာ။ ဆုိသြားၾကတဲ. ကေလးေတြ အားလုံးေကာင္းၾကပါတယ္။ ခုနေျပာတဲ. ဟုိတုန္းကလို ဆုိတဲ. သီခ်င္းကုိသီဆုိသြားတဲ. တစ္တန္းေက်ာင္းသူေလး အန္နီရွိဳင္း ကပဲပထမရသြားပါတယ္။ သူသီဆုိျပီးတဲ. အခါမွ အစီအစဥ္တင္ဆက္တဲ. အရုိင္းက သမီးၾကီးလာရင္ဘာလုပ္မလဲလုိ.ေမးေတာ. ။ “ ဆရာ၀န္ အဆုိေတာ္ “ လုိ.ေျဖပါတယ္။ အရုိင္းေတာင္လန္.ျပီး ေနာက္ကုိလန္သြားပါေသးတယ္။ ဒီမွာတင္ ေတြးစရာေလးေတြရွိလာေတာ.တာပါပဲ။ ခုေခတ္ ကေလးေလးေတြ ေယာက်ၤားေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ မိန္းကေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သားသားၾကီးလာရင္ ၊ မီးမီး ၾကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ လုိ.ေမးလုိက္ရင္ ၉၀ ရာခုိင္ႏွဳန္းက ေတာ. ဆရာ၀န္လုိ.ပဲေျဖၾကတာခ်ည္း ပဲ။ အဲဒီလုိေျဖတာမ်ိဳး ဆုိရင္ မိဘေတြက လည္းျပဳံးျပံဳး ျပဳံးျပဳံး နဲ. သိပ္ကုိေက်နပ္ၾကပါတယ္။ ေၾသာ္ ၊ ငါ.သမီးေလး နာမည္ရဲ. ေရွ.မွာ ေဒါက္တာေလးတပ္လုိက္ရရင္ ငါ.သမီးနာမည္ေလးက သိပ္ကုိက်က္သေရ ရွိသြားမွာပဲဆုိျပီးေတြးၾကတယ္။ ဒီမွာတင္ ကေလး ကုိ ဆရာ၀န္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ပုံသြင္းၾကေတာ.တယ္။ ကေလးကဘာကုိ ၀ါသနာပါလဲ ထည္.မစဥ္းစားေတာ.ဘူး။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ဖုိ.ကလြဲ ရင္ တျခားဘာကုိမွ လည္း ၀ါသနာမပါေစခ်င္ေတာ.ဘူး။ ဆရာ၀န္ ဆုိတဲ. ဂုဏ္ ဟာ မိဘေတြအတြက္ အရမ္းကုိ လုိအပ္တဲ.အရာတစ္ခု ျဖစ္လာတယ္။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ဖုိ.ဆုိတာ က ၁၀ တန္းမွာ အမွတ္အမ်ားဆုံးရမွ ျဖစ္မွာ။ ဒီေတာ. အမွတ္အမ်ားဆုံးရ ဖုိ.ကုိ ဦးစားေပးေတာ.တယ္။ ၀ုိင္းေတြ က်ဴရွင္ေတြ ဂုိက္ေတြ အကုန္ထားတယ္။ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းမွာ ပါသမွ်စာအားလုံးကုိ ႏွလုံးသားထဲကုိ သြင္းရမယ္.အစား ဦးေႏွာက္ထဲရုိက္သြင္းတယ္။ ၁၀ တန္းမွာ အမွတ္အမ်ားဆုံးရျပီး ေဆးေတာ. ၀င္ပါရဲ. ။ ေက်ာင္းစာကလြဲရင္ က်န္တာဘာမွမသိေတာ.တဲ. ေဆးေက်ာင္းသား ၊ ေဆးေက်ာင္းသူေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ဆရာလူထုစိန္၀င္းဆုိရင္ မဟာေဆြ ဆုိတာ ဇတ္မင္းသားထင္ေနတာဆုိတဲ. ဆရာ၀န္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ.ဖူးပါသတဲ.။ အမွန္က မိဘေတြတုိင္း ကုိယ္.သားသမီးကုိ ေကာင္းစားေစခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ကုိယ္.သားသမီးကုိ ဘယ္သူကမွ ဆန္ကုန္ေျမေလး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ လူ.ေလာကရဲ. အဖုိးတန္လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ အားလုံးက ေလးစားအားက်ရတဲ. ၊ စံနမူနာထားလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာလည္း ဂုဏ္ယူခ်င္တယ္။ေရွးေရာမေခတ္တုန္းကေတာ. အသိညဏ္ပညာ ရွိတဲ.လူ ၊ အေတြးအေခၚအေျမာ္အျမင္ရင္.သန္တဲ.သူ ကုိ တန္ဖုိးရွိတဲ.လူတစ္ေယာက္အျဖစ္သေဘာထားၾကေပမယ္. အခုလုိစက္မွုနည္းပညာ၊ သိပၸံပညာထြန္းကားေနတဲ. ေခတ္ၾကီးမွာေတာ. အသိပညာေကာ အတတ္ပညာ ေကာ ရွိတဲ. သူတစ္ေယာက္ကုိမွ တန္ဖုိးရွိတဲ.လူ လုိ. ေယဘုယ်အားျဖင္.သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ. ေဆးပညာတတ္တဲ. ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ မွ လူ.အသုိင္းအ၀ိုင္း ၊ လူ.ပတ္၀န္းက်င္မွာ အဖုိးတန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာလား ဆုိတာေမးစရာရွိလာပါတယ္။ အရွင္ဆႏၵာဓိက လည္း ၁၀ တန္းေအာင္တဲ.အခ်ိန္ေဆးတကၠသုိလ္ ၀င္ဖုိ. အမွတ္မီခဲ.တာပဲ။ ဒါေပမယ္. သူယုံၾကည္ရာ ၊ သူ.ရဲ.ခံယူခ်က္ျဖစ္တဲ. သာသနာ.ေဘာင္ထဲကုိ ရဲရဲၾကီး၀င္ခဲ.ျပီး ဗုဒၶဘာသာ သာသနာအတြက္ အဖုိးတန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ.တာပဲေလ။
ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ရဲ.စီးပြားေရး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္မွဳမွာ ထုတ္လုပ္ေရးစြမ္းရည္ျမင္.မားမွဳဆုိတာ အဓိကအေရးၾကီးတဲ. အခ်က္လုိ. ေယဘုယ်အားျဖင္.သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ထုိ.အတူပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၊ တရားစီရင္ေရး ၊ ဥပေဒျပဳေရး နဲ. သတင္းႏွင္.ျပန္ၾကားေရး (မီဒီယာ)ဆုိတဲ. မ႑ိဳင္ေလးခုနဲ. တည္ေဆာက္ ထားရတဲ. ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွာ အဓိ မပါမျဖစ္အေရးအၾကီးဆုံးကေတာ. ျပည္သူလူထုပါ။ လူ.အဖြဲ.အစည္းပါ။ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ. ျပည္သူလူထုထဲမွာ ရွိေနတဲ. ပညာရွင္မ်ား၊ လုပ္သားမ်ားဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ. Asset ပါ။ ႏုိင္ငံရဲ. စီပြားေရး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္ဖုိ. အတြက္ ၊ ထုတ္လုပ္မွဳစြမ္းရည္ျမင္.မားဖုိ.အတြက္ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ. က႑ေပါင္းစုံမွာ ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာလုိအပ္ပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာ ၊ စုိက္ပ်ိဳးေရး ၊ သုေတသန၊ စီးပြားေရး ၊ ရုကၡေဗဒ၊ ဇီ၀ေဗဒ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ၊ ေဆးပညာ၊ ရုပ္ရွင္ ဂီတ အႏုပညာ အစရွိသျဖင္. ေထာင္.တုိင္းေထာင္.တုိင္း မွာ တကယ္တတ္ကြ်မ္း ထူးခြ်န္တဲ. ပညာရွင္ေတြ လုိအပ္တယ္လုိ. ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ၁၀ တန္းေအာင္လုိ. အမွတ္အမ်ားဆုံးရတယ္ဆုိတဲ. သူေတြဟာ သာမန္လူေတြထက္ ပုိျပီးဇြဲေကာင္းတယ္ ၊ ညဏ္ရည္ညဏ္ေသြးေကာင္း တယ္ ၊ ထူးခြ်န္တယ္ လုိ.ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိလူေတြဟာ ဒီေဆးေက်ာင္းကုိ ပဲ သြားတက္ေနမယ္ဆုိလုိ.ရွိရင္ က်န္တဲ. က႑ေတြမွာ ထူးခြ်န္သူေတြ ဆုံးရွဳံးရသလုိ ျဖစ္ေနမယ္လုိ. ေတြးမိပါတယ္။ ေဆးတကၠသုိလ္ ကုိျပီးေအာင္မတတ္ဘဲနဲ. တုိးဂုိက္ ၀င္လုပ္တဲ.သူ ၊ စေကာ.ေစ်းထဲမွာ ရတနာေရာင္းတဲ.သူ၊ ထုတ္ကုန္သြင္းကုန္ လုပ္ငန္းလုပ္တဲ.သူ စသျဖင္.ေတြ.ဖူးပါတယ္။ တခ်ိဳ.က်ေတာ.လည္း အမ္ဘီဘီအက္စ္ ဘြဲ.ၾကီးရျပီးမွ ကုိယ္တကယ္၀ါသနာပါတဲ. သီခ်င္းဆုိတဲ. အလုပ္လုပ္တယ္။ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးလုပ္တယ္။ ေမာ္ဒယ္လုပ္တယ္။ ဒီလုိ အဆုိေတာ္ ဆရာ၀န္မေတြ ၊ ေမာ္ဒယ္ဆရာ၀န္မေတြ ဟာ တကယ္ဆရာ၀န္လုိအပ္ေနတဲ. ေက်းလက္ေတာရြာေတြ ကုိသြားႏုိင္ပါ.မလား။ အႏုပညာကုိ ေဇာက္ခ်လုပ္ေနတဲ. ေအာင္ျမင္တဲ. ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ဆုိရင္ေတာင္ သူ.ဟာနဲ.သူ ကားရုိက္ရက္၊ ေၾကာ္ျငာရုိက္ရက္ေတြနဲ.ျပည္.ေနျပီး အပုိခ်ိန္ေတာင္မရွိတာ ၊ ဆရာ၀န္ အဆုိေတာ္တစ္ေယာက္ ၊ ဆရာ၀န္ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ဟာ လူသားေတြကုိ ေဆးကုသေပးဖုိ. အခ်ိန္ေပးႏုိင္ပါ.မလား။ ႏုိင္ငံ က ၁၅ ႏွစ္ ၁၆ ႏွစ္ ၾကာသင္ေပးလုိက္တဲ. ေဆးပညာနဲ. လူသားေတြအတြက္ တကယ္ပဲ အက်ိဳးျပဳရဲ.လား ဆုိတာေမးစရာရွိပါတယ္။ ဆရာ၀န္ဆုိတဲ. ဂုဏ္ကုိ သူတုိ. ရျပီးျပီ ။ ေနာက္တစ္ခါထပ္ျပီးေတာ. Celebrity ဆုိတဲ. ဂုဏ္ကုိ ထပ္လုိခ်င္ၾကတဲ.သူမ်ိဳးေတြလုိ. ဆုိရင္လြန္မလားမသိဘူး။ ဆရာ၀န္ျဖင္. ဆရာ၀န္ ၊ အဆုိေတာ္ျဖင္.အဆုိေတာ္ ကုိယ္ပုိင္ႏုိင္တဲ.ေနရာမွ ကုိယ္.တာ၀န္ကုိယ္ေက်ပြန္ ဖို.ပဲလုိပါတယ္။ အရာရာတုိင္းမွာ ထူးခြ်န္တယ္ဆုိတဲ. ေအာလ္ေရာင္ဒါ မရွိပါဘူး။ ေဆးတကၠသုိလ္ဆုိတာက လည္း အမွတ္အျမင္.ဆုံးေတြကုိ မွ ဒီႏွစ္ေတာ.ျဖင္. ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လက္ခံမယ္ဆုိျပီးေရြးခ်ယ္တာမ်ိဳးပါ။ ဥပမာ ဒီႏွစ္အတြက္ အမွတ္ ၄၀၀ နဲ. ေဆးတကၠသုိလ္၀င္ခြင္.ကုိ လက္ခံတယ္။ အမွတ္ ၃၉၈ မွတ္ရတဲ.သူေတြက ေဆးတကၠသုိလ္ ၀င္ခြင္.နဲ.လြဲေခ်ာ္ရတယ္။ ဒါေပမယ္. အဲဒီအထဲမွာ တကယ္.ကုိ ဆရာ၀န္ပညာကုိ ေရကုန္ေရခန္း ေလ.လာလုိက္စားခ်င္တဲ.သူ၊ တုိင္းျပည္နဲ.လူမ်ိဳးကုိ အက်ိဳးျပဳခ်င္တဲ.သူေတြပါေနမယ္။ တကယ္တမ္းေဆးတကၠသုိလ္၀င္ခြင္.ရျပီးမွ နဂုိမိဘ ကပုိက္ဆံရွိလုိ.ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ကုိယ္ကုိယ္၌ က ၀ါသနာမပါလုိ.ေသာ္လည္းေကာင္း ဆက္မတက္တဲ.သူေတြက ခုနလုိ တကယ္တက္ခ်င္တဲ.သူမ်ိဳးေတြကုိ အားနာဖုိ.မေကာင္းေပဘူးလား။ ႏုိင္ငံအတြက္လည္း တကယ္အက်ိဳးျပဳမယ္. ဆရာ၀န္ေကာင္းေတြကုိဆုံးရွဳံးရမွာပါ။ ေျပာခ်င္တာက ေဆးပညာ ကုိေလ.လာတတ္ေျမာက္ခ်င္တာထက္ ဆရာ၀န္ဆုိတဲ. ဂုဏ္ကုိ ပုိျပီးမက္ေမာေနၾကတာကမ်ားတာကုိပါ။ Patch Adam ဆုိတဲ.ဇတ္ကားေလးကုိ မၾကည္.ရေသးရင္ ၾကည္.ဖုိ.တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။
ေက်ာင္းေတြမွာလည္းရွိပါတယ္။ ၁၀ တန္းမွာေပါ. ၊ ကုိယ္.အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္က ေတာ.ျဖင္. ေဆး၀င္သြားတယ္။ ငါကေတာ. မ၀င္ဘူးဆုိျပီးအရွက္ၾကီးရွက္ၾကပါတယ္။ ကုိယ္တကယ္ ၀ါသနာပါတာမပါတာမေတြးေတာ.ပါဘူး။ ေဆး၀င္ဖုိ.ကုိ ပဲ အသားကုန္ျပဳိင္ဆုိင္ၾကပါတယ္။ ၀ါသနာဆုိတာက လည္းခက္ေတာ.ခက္သားပဲ။ ျမိတ္ကြ်န္းစုမွာ ရွိတဲ. ဆလုံကေလးငယ္တစ္ေယာက္က ကြန္ပ်ဴတာ ပရုိဂရန္းမင္း ၀ါသနာပါဖုိ. ၊ ႏ်ဴကလီးယားနည္းပညာ ၀ါသနာပါဖုိ.ဆုိတာ ဘယ္လုိအခြင္.အေရးရွိႏုိင္မွာလဲေနာ္။ ဒီေတာ. ၀ါသနာဆုိ တာ ကုိယ္. လူ.ပတ္၀န္းက်င္ ၊ လူ.အသုိင္းအ၀ိုင္းမွာ ထိေတြ.ရ ၊ ၾကဳံရျမင္ရ ၊ ၾကားရ တာေတြအေပၚမွာအမ်ားၾကီးမူတည္တယ္ဆုိတာ ျငင္းလုိ.မရပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေမြးဖြားလာျပီဆုိတာနဲ. ကုိယ္.ရဲ. ေမြးဖြာရာ ဇာတိ ၊ လူမ်ိဳး ၊ လိင္ နဲ. မိဘေတြရဲ. လူမွဳေရး အဆင္.အတန္းေတြ ကုိေရြးခ်ယ္ခြင္.မရွိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ. ၀ါသနာဟာ လဲ အဲဒါေတြေပၚ မွာ အရင္းခံျပီးကာ မွ အသက္အရြယ္ ၊ အေျခအေန ၊ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ လုိက္ျပီး ေျပာင္းလဲလာတာမ်ိဳးပါ။ ကေလးငယ္ ဘ၀ မွာ ကုိယ္ဘာ ကုိ ၀ါသနာပါတယ္ဆုိတာ ကုိ အေသအခ်ာမသိႏုိင္ေသးေပမယ္. အနည္းငယ္အရြယ္ေရာက္လာတဲ. အခါမွာ ကုိယ္.ကုိယ္ကုိ Self Identification လုပ္တတ္လာပါျပီ။ ကုိယ္က ဘာကုိလုပ္ရင္ေပ်ာ္ေနလည္း ဆုိတာသိလာပါျပီ။ အနာဂတ္မွာလည္း ဘာေတြကုိ လုပ္ခ်င္ေနလည္း ဆုိတာသိလာပါျပီ။ ကုိယ္၀ါသနာပါတာ ကုိ ခံယူခ်က္ရွိရွိနဲ. လုပ္ႏုိင္ရင္ ကုိယ္.အတြက္ေကာ လူေတြအတြက္ေကာ ႏုိင္ငံအတြက္ပါ အက်ိဳးရွိတာေပါ.။

If you are a gentleman and bring up your family in a proper way, society will look after itself

Confucius

အကယ္၍ သင္သည္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မည္ ၊ သင္.မိသားစု ကုိလည္း နည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖင္. ပ်ိဳးေထာင္ေစာင္.ေရွာက္ေပးမည္ဆုိလွ်င္ လူ.အဖြဲ.အစည္းသည္ ၎ဘာသာ ကာကြယ္ေစာင္.ေရွာက္ပါလိမ္.မည္။
ကြန္ျဖဴးရွပ္

The price of greatness is responsibility.

Winston Churchill

တာ၀န္သိမွဳသည္ ၾကီးျမတ္ျခင္း၏ ဆုလာဘ္ ျဖစ္သည္။
၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ

ဗ်တ္ဇ

ဘာျဖစ္ခ်င္တာလဲ

ျပီးခဲ.တဲ.အပတ္က MRTV မွာ ဂီတတံခါးေလးဖြင္.ပါဦးဆုိတဲ. အစီအစဥ္ကုိ ၾကည္.လုိက္ရပါတယ္။ အစီအစဥ္ေလးက အရင္.အရင္ အပတ္ေတြနဲ.မတူ ထူးထူးျခားျခား တစ္တန္း အရြယ္၊ ႏွစ္တန္းအရြယ္ ၊ သုံးတန္းအရြယ္ ေက်ာင္းသူသမီးေလးမ်ား ကုိ သီဆုိယွဥ္ျပိဳင္ခုိင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမေလးေတြက လည္း အရြယ္နဲ. မလုိက္ေအာင္ကုိ အထူးေကာင္းမြန္စြာ သီဆုိသြားႏုိင္ၾကတာကုိေတြ.ရပါတယ္။ ကလုိက္တာကလည္း လူၾကီးေတြေတာင္ အရွဳံးေပးရမယ္ထင္ပါတယ္။ နာမည္ေလးေတြ က လည္းအမုိက္စားေလးေတြ။ အက္စတာေဒြး ၊အန္နီရွိဳင္း စသျဖင္. ခရစ္ယာန္နာမည္းေလးေတြပါ။ အင္းစိန္ ခ၀ဲျခံဘက္က ဆုိေတာ. ကရင္မေလးေတြျဖစ္မလားပဲ။ သူတုိ.မွာ ထူးျခားတာက စင္ေပၚမွာသီခ်င္းတက္ဆုိရတယ္ ဆုိျပီးေတာ. ေၾကာက္စိတ္လုံး၀ မရွိတာပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ. လူၾကီးေတြေတာင္ စင္ေပၚေရာက္တဲ. အခါ ၊ ပရိသတ္နဲ. နဖူးေတြ.ဒူးေတြ. ဆုံရတဲ. အခါမ်ိဳးမွာ စိတ္လွဳပ္ရွားျပီး ၊ လက္ေတြတုန္အသံေတြတုန္တာေတြျဖစ္တတ္ေသးတယ္။ သူတုိ.က ေတာ. မေၾကာက္တဲ. အျပင္ ဟန္ပန္အမူအရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ. သီခ်င္းကုိ ကီးအ၀င္အထြက္ ႏုတ္စ္ မွန္မွန္ကန္ကန္ သီဆုိသြားႏုိင္ၾကတယ္ဗ်ာ။ အံ.ေရာ။ တစ္တန္းေက်ာင္းသူေလး ကုိ အစီအစဥ္တင္ဆက္သူ အရုိင္းက ေမးတယ္။ သမီးေလးက ဘာသီခ်င္းေလးကုိ သီဆုိဖုိ. ေရြးခ်ယ္ထားပါသလဲဆုိေတာ. ။ အယ္ဆုိင္းဇီ ရဲ. “ ဟုိတုန္းကလုိ” တဲ.။ အရုိင္းက ေျပာတယ္ ။ေၾသာ္ သမီးက အခု တစ္တန္း ေနာ္ ဟုိတုန္းကလုိ ဆုိ ေတာ. ေတာ္ေတာ္ ၾကာျပီေပါ.ေနာ္ လုိ.ေျပာေတာ. ရယ္လုိက္ရတာ။ ဆုိသြားၾကတဲ. ကေလးေတြ အားလုံးေကာင္းၾကပါတယ္။ ခုနေျပာတဲ. ဟုိတုန္းကလို ဆုိတဲ. သီခ်င္းကုိသီဆုိသြားတဲ. တစ္တန္းေက်ာင္းသူေလး အန္နီရွိဳင္း ကပဲပထမရသြားပါတယ္။ သူသီဆုိျပီးတဲ. အခါမွ အစီအစဥ္တင္ဆက္တဲ. အရုိင္းက သမီးၾကီးလာရင္ဘာလုပ္မလဲလုိ.ေမးေတာ. ။ “ ဆရာ၀န္ အဆုိေတာ္ “ လုိ.ေျဖပါတယ္။ အရုိင္းေတာင္လန္.ျပီး ေနာက္ကုိလန္သြားပါေသးတယ္။ ဒီမွာတင္ ေတြးစရာေလးေတြရွိလာေတာ.တာပါပဲ။ ခုေခတ္ ကေလးေလးေတြ ေယာက်ၤားေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ မိန္းကေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သားသားၾကီးလာရင္ ၊ မီးမီး ၾကီးလာရင္ ဘာလုပ္မလဲ လုိ.ေမးလုိက္ရင္ ၉၀ ရာခုိင္ႏွဳန္းက ေတာ. ဆရာ၀န္လုိ.ပဲေျဖၾကတာခ်ည္း ပဲ။ အဲဒီလုိေျဖတာမ်ိဳး ဆုိရင္ မိဘေတြက လည္းျပဳံးျပံဳး ျပဳံးျပဳံး နဲ. သိပ္ကုိေက်နပ္ၾကပါတယ္။ ေၾသာ္ ၊ ငါ.သမီးေလး နာမည္ရဲ. ေရွ.မွာ ေဒါက္တာေလးတပ္လုိက္ရရင္ ငါ.သမီးနာမည္ေလးက သိပ္ကုိက်က္သေရ ရွိသြားမွာပဲဆုိျပီးေတြးၾကတယ္။ ဒီမွာတင္ ကေလး ကုိ ဆရာ၀န္မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ပုံသြင္းၾကေတာ.တယ္။ ကေလးကဘာကုိ ၀ါသနာပါလဲ ထည္.မစဥ္းစားေတာ.ဘူး။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ဖုိ.ကလြဲ ရင္ တျခားဘာကုိမွ လည္း ၀ါသနာမပါေစခ်င္ေတာ.ဘူး။ ဆရာ၀န္ ဆုိတဲ. ဂုဏ္ ဟာ မိဘေတြအတြက္ အရမ္းကုိ လုိအပ္တဲ.အရာတစ္ခု ျဖစ္လာတယ္။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ဖုိ.ဆုိတာ က ၁၀ တန္းမွာ အမွတ္အမ်ားဆုံးရမွ ျဖစ္မွာ။ ဒီေတာ. အမွတ္အမ်ားဆုံးရ ဖုိ.ကုိ ဦးစားေပးေတာ.တယ္။ ၀ုိင္းေတြ က်ဴရွင္ေတြ ဂုိက္ေတြ အကုန္ထားတယ္။ သင္ရုိးညႊန္းတမ္းမွာ ပါသမွ်စာအားလုံးကုိ ႏွလုံးသားထဲကုိ သြင္းရမယ္.အစား ဦးေႏွာက္ထဲရုိက္သြင္းတယ္။ ၁၀ တန္းမွာ အမွတ္အမ်ားဆုံးရျပီး ေဆးေတာ. ၀င္ပါရဲ. ။ ေက်ာင္းစာကလြဲရင္ က်န္တာဘာမွမသိေတာ.တဲ. ေဆးေက်ာင္းသား ၊ ေဆးေက်ာင္းသူေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ဆရာလူထုစိန္၀င္းဆုိရင္ မဟာေဆြ ဆုိတာ ဇတ္မင္းသားထင္ေနတာဆုိတဲ. ဆရာ၀န္မေလးတစ္ေယာက္ကုိ ေတြ.ဖူးပါသတဲ.။ အမွန္က မိဘေတြတုိင္း ကုိယ္.သားသမီးကုိ ေကာင္းစားေစခ်င္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ကုိယ္.သားသမီးကုိ ဘယ္သူကမွ ဆန္ကုန္ေျမေလး မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ လူ.ေလာကရဲ. အဖုိးတန္လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ အားလုံးက ေလးစားအားက်ရတဲ. ၊ စံနမူနာထားလူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေစခ်င္ၾကတယ္။ အဲဒီအေပၚမွာလည္း ဂုဏ္ယူခ်င္တယ္။ေရွးေရာမေခတ္တုန္းကေတာ. အသိညဏ္ပညာ ရွိတဲ.လူ ၊ အေတြးအေခၚအေျမာ္အျမင္ရင္.သန္တဲ.သူ ကုိ တန္ဖုိးရွိတဲ.လူတစ္ေယာက္အျဖစ္သေဘာထားၾကေပမယ္. အခုလုိစက္မွုနည္းပညာ၊ သိပၸံပညာထြန္းကားေနတဲ. ေခတ္ၾကီးမွာေတာ. အသိပညာေကာ အတတ္ပညာ ေကာ ရွိတဲ. သူတစ္ေယာက္ကုိမွ တန္ဖုိးရွိတဲ.လူ လုိ. ေယဘုယ်အားျဖင္.သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ. ေဆးပညာတတ္တဲ. ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ျဖစ္ မွ လူ.အသုိင္းအ၀ိုင္း ၊ လူ.ပတ္၀န္းက်င္မွာ အဖုိးတန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာလား ဆုိတာေမးစရာရွိလာပါတယ္။ အရွင္ဆႏၵာဓိက လည္း ၁၀ တန္းေအာင္တဲ.အခ်ိန္ေဆးတကၠသုိလ္ ၀င္ဖုိ. အမွတ္မီခဲ.တာပဲ။ ဒါေပမယ္. သူယုံၾကည္ရာ ၊ သူ.ရဲ.ခံယူခ်က္ျဖစ္တဲ. သာသနာ.ေဘာင္ထဲကုိ ရဲရဲၾကီး၀င္ခဲ.ျပီး ဗုဒၶဘာသာ သာသနာအတြက္ အဖုိးတန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ.တာပဲေလ။
ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ရဲ.စီးပြားေရး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္မွဳမွာ ထုတ္လုပ္ေရးစြမ္းရည္ျမင္.မားမွဳဆုိတာ အဓိကအေရးၾကီးတဲ. အခ်က္လုိ. ေယဘုယ်အားျဖင္.သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ ထုိ.အတူပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၊ တရားစီရင္ေရး ၊ ဥပေဒျပဳေရး နဲ. သတင္းႏွင္.ျပန္ၾကားေရး (မီဒီယာ)ဆုိတဲ. မ႑ိဳင္ေလးခုနဲ. တည္ေဆာက္ ထားရတဲ. ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံမွာ အဓိ မပါမျဖစ္အေရးအၾကီးဆုံးကေတာ. ျပည္သူလူထုပါ။ လူ.အဖြဲ.အစည္းပါ။ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ. ျပည္သူလူထုထဲမွာ ရွိေနတဲ. ပညာရွင္မ်ား၊ လုပ္သားမ်ားဟာ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ. Asset ပါ။ ႏုိင္ငံရဲ. စီပြားေရး ဖြံ.ျဖိဳးတုိးတက္ဖုိ. အတြက္ ၊ ထုတ္လုပ္မွဳစြမ္းရည္ျမင္.မားဖုိ.အတြက္ ႏုိင္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ. က႑ေပါင္းစုံမွာ ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာလုိအပ္ပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာ ၊ စုိက္ပ်ိဳးေရး ၊ သုေတသန၊ စီးပြားေရး ၊ ရုကၡေဗဒ၊ ဇီ၀ေဗဒ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ၊ ေဆးပညာ၊ ရုပ္ရွင္ ဂီတ အႏုပညာ အစရွိသျဖင္. ေထာင္.တုိင္းေထာင္.တုိင္း မွာ တကယ္တတ္ကြ်မ္း ထူးခြ်န္တဲ. ပညာရွင္ေတြ လုိအပ္တယ္လုိ. ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ၁၀ တန္းေအာင္လုိ. အမွတ္အမ်ားဆုံးရတယ္ဆုိတဲ. သူေတြဟာ သာမန္လူေတြထက္ ပုိျပီးဇြဲေကာင္းတယ္ ၊ ညဏ္ရည္ညဏ္ေသြးေကာင္း တယ္ ၊ ထူးခြ်န္တယ္ လုိ.ေျပာႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိလူေတြဟာ ဒီေဆးေက်ာင္းကုိ ပဲ သြားတက္ေနမယ္ဆုိလုိ.ရွိရင္ က်န္တဲ. က႑ေတြမွာ ထူးခြ်န္သူေတြ ဆုံးရွဳံးရသလုိ ျဖစ္ေနမယ္လုိ. ေတြးမိပါတယ္။ ေဆးတကၠသုိလ္ ကုိျပီးေအာင္မတတ္ဘဲနဲ. တုိးဂုိက္ ၀င္လုပ္တဲ.သူ ၊ စေကာ.ေစ်းထဲမွာ ရတနာေရာင္းတဲ.သူ၊ ထုတ္ကုန္သြင္းကုန္ လုပ္ငန္းလုပ္တဲ.သူ စသျဖင္.ေတြ.ဖူးပါတယ္။ တခ်ိဳ.က်ေတာ.လည္း အမ္ဘီဘီအက္စ္ ဘြဲ.ၾကီးရျပီးမွ ကုိယ္တကယ္၀ါသနာပါတဲ. သီခ်င္းဆုိတဲ. အလုပ္လုပ္တယ္။ ရုပ္ရွင္မင္းသမီးလုပ္တယ္။ ေမာ္ဒယ္လုပ္တယ္။ ဒီလုိ အဆုိေတာ္ ဆရာ၀န္မေတြ ၊ ေမာ္ဒယ္ဆရာ၀န္မေတြ ဟာ တကယ္ဆရာ၀န္လုိအပ္ေနတဲ. ေက်းလက္ေတာရြာေတြ ကုိသြားႏုိင္ပါ.မလား။ အႏုပညာကုိ ေဇာက္ခ်လုပ္ေနတဲ. ေအာင္ျမင္တဲ. ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ဆုိရင္ေတာင္ သူ.ဟာနဲ.သူ ကားရုိက္ရက္၊ ေၾကာ္ျငာရုိက္ရက္ေတြနဲ.ျပည္.ေနျပီး အပုိခ်ိန္ေတာင္မရွိတာ ၊ ဆရာ၀န္ အဆုိေတာ္တစ္ေယာက္ ၊ ဆရာ၀န္ရုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ဟာ လူသားေတြကုိ ေဆးကုသေပးဖုိ. အခ်ိန္ေပးႏုိင္ပါ.မလား။ ႏုိင္ငံ က ၁၅ ႏွစ္ ၁၆ ႏွစ္ ၾကာသင္ေပးလုိက္တဲ. ေဆးပညာနဲ. လူသားေတြအတြက္ တကယ္ပဲ အက်ိဳးျပဳရဲ.လား ဆုိတာေမးစရာရွိပါတယ္။ ဆရာ၀န္ဆုိတဲ. ဂုဏ္ကုိ သူတုိ. ရျပီးျပီ ။ ေနာက္တစ္ခါထပ္ျပီးေတာ. Celebrity ဆုိတဲ. ဂုဏ္ကုိ ထပ္လုိခ်င္ၾကတဲ.သူမ်ိဳးေတြလုိ. ဆုိရင္လြန္မလားမသိဘူး။ ဆရာ၀န္ျဖင္. ဆရာ၀န္ ၊ အဆုိေတာ္ျဖင္.အဆုိေတာ္ ကုိယ္ပုိင္ႏုိင္တဲ.ေနရာမွ ကုိယ္.တာ၀န္ကုိယ္ေက်ပြန္ ဖို.ပဲလုိပါတယ္။ အရာရာတုိင္းမွာ ထူးခြ်န္တယ္ဆုိတဲ. ေအာလ္ေရာင္ဒါ မရွိပါဘူး။ ေဆးတကၠသုိလ္ဆုိတာက လည္း အမွတ္အျမင္.ဆုံးေတြကုိ မွ ဒီႏွစ္ေတာ.ျဖင္. ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လက္ခံမယ္ဆုိျပီးေရြးခ်ယ္တာမ်ိဳးပါ။ ဥပမာ ဒီႏွစ္အတြက္ အမွတ္ ၄၀၀ နဲ. ေဆးတကၠသုိလ္၀င္ခြင္.ကုိ လက္ခံတယ္။ အမွတ္ ၃၉၈ မွတ္ရတဲ.သူေတြက ေဆးတကၠသုိလ္ ၀င္ခြင္.နဲ.လြဲေခ်ာ္ရတယ္။ ဒါေပမယ္. အဲဒီအထဲမွာ တကယ္.ကုိ ဆရာ၀န္ပညာကုိ ေရကုန္ေရခန္း ေလ.လာလုိက္စားခ်င္တဲ.သူ၊ တုိင္းျပည္နဲ.လူမ်ိဳးကုိ အက်ိဳးျပဳခ်င္တဲ.သူေတြပါေနမယ္။ တကယ္တမ္းေဆးတကၠသုိလ္၀င္ခြင္.ရျပီးမွ နဂုိမိဘ ကပုိက္ဆံရွိလုိ.ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ကုိယ္ကုိယ္၌ က ၀ါသနာမပါလုိ.ေသာ္လည္းေကာင္း ဆက္မတက္တဲ.သူေတြက ခုနလုိ တကယ္တက္ခ်င္တဲ.သူမ်ိဳးေတြကုိ အားနာဖုိ.မေကာင္းေပဘူးလား။ ႏုိင္ငံအတြက္လည္း တကယ္အက်ိဳးျပဳမယ္. ဆရာ၀န္ေကာင္းေတြကုိဆုံးရွဳံးရမွာပါ။ ေျပာခ်င္တာက ေဆးပညာ ကုိေလ.လာတတ္ေျမာက္ခ်င္တာထက္ ဆရာ၀န္ဆုိတဲ. ဂုဏ္ကုိ ပုိျပီးမက္ေမာေနၾကတာကမ်ားတာကုိပါ။ Patch Adam ဆုိတဲ.ဇတ္ကားေလးကုိ မၾကည္.ရေသးရင္ ၾကည္.ဖုိ.တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။
ေက်ာင္းေတြမွာလည္းရွိပါတယ္။ ၁၀ တန္းမွာေပါ. ၊ ကုိယ္.အတန္းေဖာ္တစ္ေယာက္က ေတာ.ျဖင္. ေဆး၀င္သြားတယ္။ ငါကေတာ. မ၀င္ဘူးဆုိျပီးအရွက္ၾကီးရွက္ၾကပါတယ္။ ကုိယ္တကယ္ ၀ါသနာပါတာမပါတာမေတြးေတာ.ပါဘူး။ ေဆး၀င္ဖုိ.ကုိ ပဲ အသားကုန္ျပဳိင္ဆုိင္ၾကပါတယ္။ ၀ါသနာဆုိတာက လည္းခက္ေတာ.ခက္သားပဲ။ ျမိတ္ကြ်န္းစုမွာ ရွိတဲ. ဆလုံကေလးငယ္တစ္ေယာက္က ကြန္ပ်ဴတာ ပရုိဂရန္းမင္း ၀ါသနာပါဖုိ. ၊ ႏ်ဴကလီးယားနည္းပညာ ၀ါသနာပါဖုိ.ဆုိတာ ဘယ္လုိအခြင္.အေရးရွိႏုိင္မွာလဲေနာ္။ ဒီေတာ. ၀ါသနာဆုိ တာ ကုိယ္. လူ.ပတ္၀န္းက်င္ ၊ လူ.အသုိင္းအ၀ိုင္းမွာ ထိေတြ.ရ ၊ ၾကဳံရျမင္ရ ၊ ၾကားရ တာေတြအေပၚမွာအမ်ားၾကီးမူတည္တယ္ဆုိတာ ျငင္းလုိ.မရပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေမြးဖြားလာျပီဆုိတာနဲ. ကုိယ္.ရဲ. ေမြးဖြာရာ ဇာတိ ၊ လူမ်ိဳး ၊ လိင္ နဲ. မိဘေတြရဲ. လူမွဳေရး အဆင္.အတန္းေတြ ကုိေရြးခ်ယ္ခြင္.မရွိပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ. ၀ါသနာဟာ လဲ အဲဒါေတြေပၚ မွာ အရင္းခံျပီးကာ မွ အသက္အရြယ္ ၊ အေျခအေန ၊ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ လုိက္ျပီး ေျပာင္းလဲလာတာမ်ိဳးပါ။ ကေလးငယ္ ဘ၀ မွာ ကုိယ္ဘာ ကုိ ၀ါသနာပါတယ္ဆုိတာ ကုိ အေသအခ်ာမသိႏုိင္ေသးေပမယ္. အနည္းငယ္အရြယ္ေရာက္လာတဲ. အခါမွာ ကုိယ္.ကုိယ္ကုိ Self Identification လုပ္တတ္လာပါျပီ။ ကုိယ္က ဘာကုိလုပ္ရင္ေပ်ာ္ေနလည္း ဆုိတာသိလာပါျပီ။ အနာဂတ္မွာလည္း ဘာေတြကုိ လုပ္ခ်င္ေနလည္း ဆုိတာသိလာပါျပီ။ ကုိယ္၀ါသနာပါတာ ကုိ ခံယူခ်က္ရွိရွိနဲ. လုပ္ႏုိင္ရင္ ကုိယ္.အတြက္ေကာ လူေတြအတြက္ေကာ ႏုိင္ငံအတြက္ပါ အက်ိဳးရွိတာေပါ.။

If you are a gentleman and bring up your family in a proper way, society will look after itself

Confucius

အကယ္၍ သင္သည္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္မည္ ၊ သင္.မိသားစု ကုိလည္း နည္းမွန္လမ္းမွန္ျဖင္. ပ်ိဳးေထာင္ေစာင္.ေရွာက္ေပးမည္ဆုိလွ်င္ လူ.အဖြဲ.အစည္းသည္ ၎ဘာသာ ကာကြယ္ေစာင္.ေရွာက္ပါလိမ္.မည္။
ကြန္ျဖဴးရွပ္

The price of greatness is responsibility.

Winston Churchill

တာ၀န္သိမွဳသည္ ၾကီးျမတ္ျခင္း၏ ဆုလာဘ္ ျဖစ္သည္။
၀င္စတန္ခ်ာခ်ီ

ဗ်တ္ဇ

သင္တန္း

အခ်ိန္နည္းနည္းရွိတယ္။ အိမ္မွာေနရတာ နည္းနည္းပ်င္းတယ္။ ရတဲ.အခ်ိန္ေလးမွာ အက်ိဳးရွိေအာင္ တစ္ခုခုလုပ္ဖုိ.စဥ္းစားတယ္။ သတင္းစာဖတ္ၾကည္.ေတာ. Sales Management သင္တန္းဆုိတာသြားေတြ.တယ္။ ကုိယ္နဲ.လည္း ပတ္သက္တယ္ ၊ ဘာေတြသင္လည္းဆုိတာလည္းသိခ်င္ေတာ. ဖုန္းဆက္ျပီးအရင္ဆုံးေမးၾကည္.တယ္။ သင္တန္းေၾကးက 32500 လုိ.ေျပာတယ္။ ဘာ Course ကုိသင္မွာလည္းလုိ.ေမးေတာ. ဆရာက သူ.ဘာသာသူ ထုတ္ထားတဲ. Course ကုိသင္မွာလုိ.ေျပာတယ္။ သင္တန္းဖြင္.မွာက တနဂၤေႏြေန. ညေန ၄ နာရီဆုိေတာ. အဲဒီေန.မွ ေက်ာင္းအပ္ရင္း နဲ သင္တန္းစတက္ ရင္ရမလား လုိ.ေမးေတာ. ရတယ္လုိ.ေျပာတယ္။
ဒီေန. သင္တန္းကုိေရာက္ေတာ. ၄ နာရီထုိး ဖုိ. ၁၀ မိနစ္ ။ စာေရးမေလး က ေရာက္ေရာက္ျခင္း အကုိ စီဗီေဖာင္ ျဖည္.လုိ.ေျပာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ က အလုပ္ေလွ်ာက္တာမွ မဟုတ္တာ ဘာလုိ. စီဗီေဖာင္ျဖည္.ရမွာလဲလုိ.ေျပာေတာ. ေကာင္မေလးက " မဟုတ္ဘူးအကုိ သင္တန္းတက္တဲ.သူလည္း ဒီစီဗီေဖာင္ကုိ ျဖည္.ရတာပဲ " လုိ.ေျပာတယ္။ အဆန္းပါလားလုိ.ထင္လုိက္မိတယ္ ။အမွန္က သူတုိ. က ျပည္တြင္းအလုပ္အကုိငိ္ရွာေဖြေရး လုပ္ငန္းလည္းလုပ္တယ္ ။ သင္တန္းအတြက္ ေကာ အလုပ္လာေလွ်ာက္တဲ.သူေတြ အတြက္ေကာ ဒီေဖာင္တစ္မ်ိဳးထဲ ကုိ ပဲသုံးတယ္ ဆုိတာ မိနစ္ပုိင္းအတြင္း အလုပ္ လာေလွွ်ာက္တဲ.သူေတြ ေဖာင္ျဖည္.တဲ.အခါသိလုိက္ရတယ္။ သင္တန္းေၾကးေပးျပီးတဲ. အခ်ိန္အထိ သင္တန္းသင္မယ္. ဆရာကုိ မေတြ.ရေသးဘူး။ စာေရးမေလးကေျပာတယ္။ အကုိခဏေစာင္.တဲ. ဆရာမလာေသးဘူးတဲ.။ ဒါနဲ. ထုိင္ေစာင္.ေနလုိက္တယ္။ ခဏေနေတာ. မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ထပ္ေရာက္လာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္. လုိပဲ Sales Management သင္တန္းတက္မယ္.သူ။ သူလည္းလုိအပ္တာတဲ. ေဖာင္ေတြဘာေတြျဖည္.ျပီး ထုိင္ေစာင္.ေနတယ္။ ၄ နာရီ ၁၅ မိနစ္ ၊ ဆရာမလာေသးဘူး။ ၄ နာရီခြဲ ၊ ဆရာမလာေသးဘူး။ ၄ နာရီ ၄၅ မိနစ္ေလာက္ေရာက္ေတာ. သင္တန္းကုိ ဖုန္း၀င္လာတယ္။ စာေရးမေလးက ဆရာနဲ. စကားေျပာေနတာကုိ ၾကားေနရတယ္။ စာေရးမေလးက သင္တန္းသား ၂ ေယာက္ပဲရွိတယ္လုိ. သူ.ဆရာကုိျပန္ေျပာလုိက္တာကုိ ၾကားရတယ္။ ဘာစာအုပ္ေတြေပးလုိက္ရမလဲဆုိတာလည္း ၾကားလုိက္ရတယ္။ ဖုန္းေျပာျပီးေတာ. စာေရးမေလး က ကြ်န္ေတာ္တုိ. သင္တန္းတက္မယ္.သူ ႏွစ္ေယာက္ဆီကုိလာျပီးေတာ. ဆရာက ေရႊဂုံတုိင္မွာ ကား ပိတ္ေနလုိ. ဒီေန.မလာေတာ.ဘူး ေနာက္တစ္ပတ္မွ ပဲသင္ေတာ.မယ္လုိ.ေျပာျပီး ကြ်န္ေတာ္တုိ. ကုိ စာအုပ္တစ္ေယာက္တစ္အုပ္စီေပးပါတယ္။ အမွန္ကစာအုပ္ေတာ.မဟုတ္ပါဘူး။ မုိက္ကရုိေဆာ.ဖ္ ပါ၀ါပြိဳင္.ပရီဆန္ေတးရွင္း တစ္ခုကုိ ပရင္.ထုတ္ထားတဲ. စာရြက္တစ္ခ်ိဳ.ပါ။ ဆရာက ဒီေန.လာဖုိ.မျဖစ္ႏုိင္ေတာ.လုိ. ေနာက္တစ္ပတ္မွ လာခဲ.ဖုိ.အဆင္ေျပမလားလုိ. စာေရးမေလးက ေမးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ က အဆင္မေျပဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ သင္တန္းမတက္ေတာ.ဘူး၊ ကြ်န္ေတာ္.ကုိပုိက္ဆံျပန္ထုတ္ေပးလုိ. ရႏုိင္မလားလုိ. သူ.ကုိ ျပန္ေမးလုိက္တယ္။ သူ က ဘာျပႆနာမ်ား ရွိလုိ.လည္းအကုိ ပြင္.ပြင္.လင္းလင္းေျပာပါလုိ.ေျပာတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က သူေျပာသလုိ ပြင္.ပြင္.လင္းလင္းပဲ ေျပာလုိက္တယ္။ ပထမဆုံး သင္တန္းဖြင္.မယ္.ရက္မွာ ဆရာမလာဘူးဆုိတဲ. သင္တန္းကုိ တက္ဖုိ. ကြ်န္ေတာ္ဆႏၵမရွိေတာ. လုိ.ပါလုိ.ေျပာလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ. စာေရးမေလးက ပုိက္ဆံ ျပန္ထုတ္ေပးပါတယ္။ သင္တန္း သင္မယ္. ဆရာ ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာ္တယ္။ ဘယ္လုိ ဆရာေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္မသိပါဘူး။ ကားပိတ္မယ္ ဆုိရင္ အိမ္က ၾကိဳထြက္သင္.ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ရဲ. Traffic ကလည္း ေျပာပေလာက္ေအာင္ ဂ်မ္ျဖစ္တာမ်ိးကြ်န္ေတာ္မေတြ.ေသးပါဘူး။ ခုဟာ က ပထမဆုံးဖြင္.မယ္. ရက္ မွာ လုံးလုံးမလာတာပါ။ ေသေရးရွင္ေရး ကိစၥဆုိရင္တစ္မ်ိဳးနားလည္လုိ.ရပါေသးတယ္။ အခု အေၾကာင္းျပခ်က္က ကားပိတ္လုိ.တဲ.။ မုိး အရမ္းအရမ္းကုိရြာလုိ. တစ္ခ်ိဳ.ေနရာေတြမွာ ကားလမ္းပိတ္တာေတြေတြ.ဖူးပါတယ္။ ေရႊဂုံတုိင္မွာ ေရၾကီးတာေတာ. မေတြ.ဖူးပါဘူး။
ကမၻာေပၚမွာေနရာတကာ အလြန္ကုိ အခ်ိန္တိက်ပါတယ္ ဆုိတဲ. လူေတြ အရမ္းနည္းပါတယ္။ ကုိယ္.ကုိယ္ကုိ အခ်ိန္အလြန္တိက်ဟန္ေဆာင္တဲ. လူမ်ိဳးေတြလည္းရွိပါေသးတယ္။ အခ်ိန္ကုိ ေလးစားရမယ္၊ အခ်ိန္တုိင္းဟာ ေရႊ စသျဖင္. ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ. ကြ်န္ေတာ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ အနည္းဆုံးေတာ. ပထမဆုံးသင္တန္းစဖြင္.တဲ.ေန.မွာ သူေရာက္ေအာင္ လာသင္.ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္.ကုိ သင္မယ္. ဆရာ. အေပၚမွာ လူကုိမျမင္ဘူးေသးဘဲနဲ. အင္ပရက္ရွင္ မရွိေတာ.တာအမွန္ပါ။ ေစာ္ကားတဲ. စိတ္ ေတာ. မရွိတာအမွန္ပါ။ ဒါေပမယ္. ေက်ာင္းသားေတြအေနနဲ. က လည္း ဆရာ တစ္ေယာက္ဆီမွာ တပည္.ခံသင္.မခံသင္. ကုိ ေရြးခ်ယ္ပုိင္ခြင္.ရွိတာလည္း အမွန္ပါပဲ။ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္မွ ေတာထြက္ ျပီးတဲ.ေနာက္ အာ႒ာရ နဲ. ဥဒက အမည္ရွိ တဲ. ဂိုဏ္းဆရာၾကီး ေတြထံမွာ စ်ာန္သမာပတ္ ၈ ပါးရဖုိ.အတြက္ တပည္.ခံေနရာကေန... ေၾသာ္ ၀ဋ္ဆင္းရဲ ကေန လြတ္ေျမာက္ဖုိ.အတြက္ကေတာ. ဒီဆရာေတြဆီမွာ ဆက္ေနလုိ.မျဖစ္ေတာ.ဘူးဆုိျပီး ဥရုေ၀လ ေတာအုပ္ထဲ၀င္ ဒုကၡရစရိယာ ကုိ ေျခာက္ႏွစ္တုိင္တုိင္ က်င္.ခဲ.ေသးတာပဲ။ ၾကီးက်ယ္သြားျပီလားမသိ :)

ကြ်န္ေတာ္သင္တန္းက ေန ကုိယ္.ပုိက္ဆံကုိယ္ ျပန္ယူျပီးထြက္လာေတာ. စာေရးမေနာက္တစ္ေယာက္ က မ်က္ႏွာကုိ မဲ.ကာရြဲ.ကာလုပ္ေနတာ ျမင္ခဲ.ပါေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ. စကားေျပာတဲ. စာေရးမေလးက ေတာ. အလြန္ယဥ္ေက်းသေဘာေကာင္းပါတယ္။ သူတုိ.အျမင္မွာေတာ . ကြ်န္ေတာ္တုိ. Hospitality စကားနဲ.ေျပာရရင္ Bitch Customer တစ္ေယာက္လုိမ်ိဳးျဖစ္ေနမွာေပါ.။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီသင္တန္းကုိ တက္ဖုိ. ဘယ္လုိမွ စိတ္မပါခဲ.ေတာ.တာပါ။

ဗ်တ္ဇ
.

ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳ ႏွင္. ကာကြယ္တားဆီးရန္နည္းလမ္းမ်ား

အခုတေလာ လူေျပာသူေျပာအမ်ားဆုံးနဲ. အၾကားရဆုံးစကားလုံးက “ပူတယ္” ဆုိတာပါပဲ။ ပူလုိက္အုိက္လုိက္ရတဲ. အထဲမီးကလည္း ပ်က္လိုက္တာ .. တစ္ရက္ကုိ သုံးေလး နာရီပဲလာတယ္ဆုိတာ ရပ္ကြက္တုိင္းမွာ၊ ဘတ္စ္ကားေတြထဲမွာ ၊ ေစ်းေတြထဲမွာ ၊ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ အျမဲတမ္းၾကားေနရပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္ .. ရာသီဥတုက သတိမျပဳမိဘဲ မေနႏုိင္ေအာင္ကုိ ဆုိးရြားလာပါတယ္။ လြန္ခဲ.တဲ. ၅ ႏွစ္ ၊ ၆ ႏွစ္ေလာက္တုန္းကေတာင္မွ အခုေလာက္ထိမပူဘူးလုိ.ထင္တယ္။ အရင္ကဆုိ ကြ်န္ေတာ္အျပင္ကုိသြားရင္ ထီးယူေလ.မရွိပါဘူး။ဒါေပမယ္. ေျပာပေလာက္ေအာင္လဲ အပူဒဏ္ကုိ မခံစားခဲ.ရဘူးပါဘူး။ အခု ဒီႏွစ္ပုိင္းမွာေတာ. အျပင္သြားရင္ ထီး ယူကုိယူသြားရပါတယ္။ အပူဒဏ္ကလည္း ထီးမပါရင္ သိသိသာသာၾကီး ခံစားရပါတယ္။ ဒီေတာ. ကမၻာၾကီးဟာ တေန.တျခား ပူျပီးရင္ပူလာေနတယ္ဆုိ တာ ေမ.ထားလုိ.မရေတာ.ပါဘူး။ အရင္က ဆုိ ကမၻာၾကီးပူေႏြး လာမွဳဟာ ပုံျပင္ယုံတမ္းတစ္ခု လုိမ်ိဳး ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သေဘာထားၾကပါတယ္။၂၀၀၇-၂၀၀၈ Gallup Polls စစ္တမ္းအရ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ. လူဦးေရ ရဲ.ေလးပုံ ပုံ သုံးပုံ ဟာကမၻာၾကီးပူေႏြးလာတယ္ဆုိတဲ. အသိ မရွိၾကပါဘူးတဲ.။ ပညာရွင္ေတြက ဖန္လုံအိမ္ အာနိသင္ ၊ ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာ၊ အုိဇုန္းလႊာ အစရွိသျဖင္. သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ အသိေတြကုိ အသံ၊အရုပ္၊စာ စတဲ. မီဒီယာမ်ိဳးစုံက ေန အသိေပး၊ ပညာေပးခဲ.ေပမယ္. ကြ်န္ေတာ္တုိ. လ်စ္လ်ဴရွဳခဲ.ပါတယ္။ ပရီးမီးယားလိဂ္ ေဘာလုံးပြဲတစ္ပြဲဟာ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳ ထက္ပုိျပီး အေရးၾကီးခဲ.ပါတယ္။ လန္ဒန္စီးကရက္ တလိပ္နဲ.လက္ဘက္ရည္ဆုိင္ဟာ ၊ အုိဇုန္းလႊာေပါက္ျပဲတာထက္ ပုိအေရးၾကီးခဲ.ပါတယ္။ ျမန္မာဘီယာတစ္ခြက္ရဲ. အာနိသင္ဟာ ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ထက္ ပုိအေရးၾကီးခဲ.ပါတယ္။ အခုေတာ. လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒါေတြကုိသေဘာေပါက္လာၾကပါျပီ။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ဆုိင္ရာ ပညာေပးမွဳေတြက လည္း အရင္တုန္းကထက္ပုိျပီးမ်ားလာတဲ.အတြက္ေၾကာင္. လည္း လူေတြကလည္းအရင္ကထက္ ပုိျပီး အသိဗဟုသုတရွိလာပါ တယ္။ မ်က္ျမင္သာဓက အေနနဲ.ကလည္း ဆုိင္ကလုံးေတြ ၊ ဟာရီကိန္းေတြ ၊ငလ်င္လွဳပ္တာေတြ ၊ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲတာေတြ ဟာ မၾကာခဏဆုိသလုိခပ္စိပ္စိပ္ ျဖစ္ေနတာေတြ ကုိေတြ.ရွိေနရပါတယ္။
ဒီေတာ. ဒါေတြမျဖစ္ေအာင္ ၊ ကမၻၾကီးဟာေန.စဥ္နဲ.အမွ် ပူေနတာကုိ တားဆီးႏုိင္ေအာင္ ဘယ္လုိုလုပ္ၾကမလဲဆုိတာေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္လာပါတယ္။ ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာ ၊ အဖြဲ.အစည္းေပါင္းမ်ားစြာ ဟာ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳကို ကာကြယ္ဖုိ.အတြက္ နည္းလမ္းေပါင္းမ်ားစြာကုိ ရွာေဖြခဲ.ၾကပါတယ္။ အဲဒီနည္းလမ္းေတြကုိ လည္း ျပည္သူလူထု ၊လူသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ကုိ ပညာေပးဖုိ.ကုိ လဲၾကိဳးစားေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္သိထားသေလာက္ ေလ.လာထားသေလာက္ကုိ ဒီဘေေလာ.ဂ္မွာ ခ်ေရးျခင္းအားျဖင္. ဖတ္မိတဲ.လူတစ္ေယာက္ တည္းကပဲျဖစ္ေစ အသိတစ္ခုရသြားမယ္ဆုိရင္ကြ်န္ေတာ္တုိ. ေနထုိင္ၾကတဲ. ဒီကမၻာၾကီးအတြက္ ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ရဲ. သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ အက်ိဳးရွိမယ္ လု.ိေမွ်ာ္လင္.မိပါတယ္။

ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳ(Global Warming) ဆုိတာဘာလဲ။
ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာျခင္းဆုိတာ လူေတြေၾကာင္. ကမၻာ.ေလထုထဲမွာရွိတဲ.(Greenhouse Gas) ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ. ၊ တနည္းအားျဖင္. အပူထိန္းဓါတ္ေငြ. ဟာ လုိအပ္တဲ.ပမာဏထက္ ပုိမုိမ်ားျပားလာျခင္းေၾကာင္. ကမၻာ.ပ်ွမ္းမွ်အပူခ်ိန္ျမင္.တက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနရာင္ျခည္ရဲ. စြမ္းအင္ကုိ ကမၻာၾကီးကေန ‘ျမင္ႏုိင္တဲ. အလင္း’ အျဖစ္လက္ခံရရွိပါတယ္။ အဲဒီအလင္းစြမ္းအင္ ကုိ သမုဒၵရာေတြအပါအ၀င္ ကမၻာ.မ်က္ႏွာျပင္ ကစုပ္ယူထားျပီး အပူလွိဳင္းေရာင္ျခည္(Thermal Radiation) အျဖစ္္ ျပန္လည္ျဖာထြက္ပါတယ္။ ျဖာထြက္လာတဲ. အပူလွိဳင္းေရာင္ျခည္အနည္းငယ္ဟာ အာကာသထဲကုိျပန္ထြက္သြားျပီး က်န္အခ်ိဳ. ကုိ ေတာ. ကမၻာ.ေလထုနဲ. သူ.ထဲမွာ ရွိတဲ. ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ.(Greenhouse Gas) ေတြကေနစုပ္ယူေပးထားလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီစုပ္ယူထားတဲ. အပူလွိဳင္းေရာင္ျခည္ေတြကုိ ကမၻာ.ေလထုကေနတစ္ခါ ျပန္ျပီးေတာ. အထက္နဲ.ေအာက္လားရာ ႏွစ္ဘက္ကုိ ျပန္လည္ျဖာထြက္ေစပါတယ္။အထက္ကုိသြားတဲ.ေရာင္ျခည္ေတြက ေတာ. အာကသာထဲကုိ ျပန္ထြက္သြားျပီး ေအာက္ကုိ သြားတဲ.ေရာင္ျခည္ေတြကုိ ေတာ. ကမၻာၾကီးက ျပန္လည္စုပ္ယူပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္ကုိ ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ (Greenhouse Effect) လုိ.ေခၚပါတယ္။ ၁၈၂၄ ခုႏွစ္မွာ Joseph Fourier ဆုိသူကေတြ.ရွိခဲ.တာျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာ.ေလထုထဲမွာ ရွိတဲ. အဲဒီ ဖန္လုံအိမ္အပူထိန္းဓါတ္ေငြ.ေတြဟာ ကမၻာၾကီးရဲ. အပူခ်ိန္ကုိ မွ်တေအာင္ ခ်ိန္ညွိေပးပါတယ္။ ကမၻာရဲ. ပွ်မ္းမွ် အပူခ်ိန္ဟာ ဖန္လုံအိမ္ အပူထိန္းဓါတ္ေငြ. ေၾကာင္. ၅၇ ဒီကရီ ဖာရင္ဟုိက္ျဖစ္ေပမယ္. အဲဒီအပူထိန္းဓါတ္ေငြ.မရွိဘူးဆုိရင္ (-) (၀.၇) ဒီကရီဖာရင္ဟုိက္ကုိက်ဆင္းသြားပါလိမ္.မယ္။ အလားတူပဲ ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ.ဟာ ရွိသင္.ရွိထုိက္တဲ. ပမာဏထက္ပုိ လာမယ္ဆုိလုိ.ရွိရင္ ကမၻာၾကီးရဲ. အပူခ်ိန္ဟာလည္း ပုိျပီးျမင္.တက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။



ဒါဆုိရင္ ကမၻာ.ေလထုထဲမွာရွိတဲ. အဲဒီ ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ.ေတြဟာဘာျဖစ္လုိ.မ်ားလာတာလဲ။ အဲဒီလုိမ်ားလာေအာင္ဘယ္အရာေတြကဖန္တီးေပးေနတာလဲ။
ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ.မွာ အဓိကဓါတ္ေငြ.ေလးမ်ိဳးပါ၀င္ျပီး သူတုိ.ရဲ. အခ်ိဳးအစားရာခုိင္ႏွုန္းေတြကေတာ. ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ပါတယ္။
• ေရခုိးေရေငြ. (water vapor) 36–70%
• ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္(carbon dioxide) 9–26%
• မီသိန္းဓါတ္ေငြ.(methane) 4–9%
• အုိဇုန္းဓါတ္ေငြ. (ozone) 3–7%
• အျခား CFC 11, CFC 12 အစရွိသည္. စက္မွဳသုံးဓါတ္ေငြ.မ်ား

ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ. ပုံမွာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ. ထုတ္လုပ္ေပးတဲ. ရာခုိင္ႏွဳန္းအခ်ိဳးအစားစက္၀ုိင္းကုိေတြ.ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာမွ ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ဓါတ္ေငြ.ဟာ ထုတ္လႊတ္မွဳအမ်ားဆုံးဆုိတာေလ.လာေတြ.ရွိရပါတယ္။



(က) ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ ဓါတ္ေငြ. ( CO2)
ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ဒ္ဓါတ္ေငြ.ကုိ ေလထုထဲထုတ္လႊတ္ေပးတဲ. အဓိကအရာေတြကေတာ. ေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ပါတယ္။


၁။ ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာေလာင္ကြ်မ္းမွဳ (Fossil Fuel Burning)
လူေတြဟာေန.စဥ္နဲ.အမွ် ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာေတြကုိ သုံးစြဲေနၾကပါတယ္။ ဓါတ္ဆီ၊ ဒီဇယ္၊ ေက်ာက္မီးေသြး ၊ ခရုိဆင္း အစရွိတဲ. ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာအမ်ိဳမ်ိဳးဟာ ေလာင္ကြ်မ္းျပီးတဲ.အခါမွာ ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ အျဖစ္နဲ.ေလထုထဲမွာ ပ်ံ.ႏွံ.ေနရာယူပါတယ္။အထူးသျဖင္. သယ္ယူပုိ.ေဆာင္ေရးလုပ္ငန္း ေတြေၾကာင္.ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ႏုိင္ငံမွာ ကားေတြဒီေလာက္မ်ားမ်ားမရွိေသးေပမယ္. တျခားႏုိင္ငံေတြ၊ အထူးသျဖင္.ႏုိင္ငံၾကီးေတြ မွာ ရွိတဲ. ကားသန္းေပါင္း ၇၅၀ ေက်ာ္ဟာ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ ဓါတ္ေငြ. ၂၅ တန္ကုိ ထုတ္လုပ္ေပးေနၾကပါတယ္။ ေအာက္မွရွိတဲ.ဂရပ္ဖ္မွာ ႏွစ္စဥ္ ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာကေန ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ဓါတ္ေငြ.ထုတ္လႊတ္မွဳ ပမာဏကုိသိရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဓါတ္ဆီကကာဗြန္ဒုိင္ ေအာက္ဆုိက္ ဓါတ္ေငြ. အမ်ားဆုံးထုတ္လႊတ္ေပးပါတယ္။






၂။ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမွဳ (deforestation)
သစ္ပင္မ်ားဟာ ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ ကုိ စုပ္ယူျပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ကုိ ျပန္လည္ထုတ္လႊတ္ေပးတယ္ဆုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သင္ၾကားခဲ.ၾကရပါတယ္။ သစ္ေတာေတြကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္း အလြန္အကြ်ံခုတ္ျခင္း ၊ ျပန္မစုိက္ျခင္း၊ ေတာမီးေလာင္ျခင္း စတာေတြေၾကာင္. သစ္ေတာေတြျပဳန္းတီးေနၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ကယားျပည္နယ္ဘက္မွာေနဖူးပါတယ္။ ရန္ကုန္ - လြိဳင္ေကာ္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ေဘးမွာရွိေနတဲ.ေတာအုပ္ေတြဟာ အဲဒီအခ်ိန္က အရမ္းပဲစိမ္းလန္းစုိျပည္ခဲ.ပါတယ္။ အခုတစ္ခါအဲဒီဘက္ကုိျပန္သြားေတာ. လမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္ကေတာင္ေတြဟာ ေတာင္ကတုံးေတြျဖစ္ကုန္ၾကပါျပီ။ ေဒသခံေတြက သစ္ပင္ေတြကုိ ခုတ္ျပီးမီးေသြးဖုတ္လုပ္ငန္း လုပ္ကုိင္တာေတြကုိလည္းအမ်ားၾကီးေတြ.ရပါတယ္။ အမွန္ဆုိရင္ကြ်န္ေတာ္တုိ. အေနနဲ. မီးေသြးကုိမသုံးသင္.ဘူးလုိ. ေတာင္ထင္ပါတယ္။ ျပီးခဲ.တဲ.တစ္ေခါက္က ေငြေဆာင္ကုိ သြားေတာ. လမး္တစ္ေလွ်ာက္မွာ သစ္ပင္ေတြအမ်ားၾကီး မီးရွဳိ.ထားတာကုိလည္းစိတ္မေကာင္းစရာေတြ.ခဲ.ရပါေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္မျမင္ေပမယ္. လူအမ်ားေျပာလုိ. ၾကားရတဲ. ျမန္မာျပည္မွာ သစ္ေတာေတြဘယ္သူ.ေၾကာင္. ဘယ္လုိျပဳန္းတီးေနတယ္ ဆုိတဲ. သတင္းေတြလည္း အမ်ားၾကီးရွိပါေသးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ျမန္မာႏုိင္ငံဘယ္ေလာက္ ထိသစ္ေတာျဖဳန္းတီးမွဳမွာ ေပါက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ေနလဲဆုိတာ ေအာက္က ပုံမွာေလ.လာႏုိင္ပါတယ္။



(ခ) မီသိန္းဓါတ္ေငြ. (Methane)
ရုပ္ၾကြင္းေလာင္စာေတြ ကုိ တူးေဖာ္ရွာေဖြတဲ.အခါ မွာ ကမၻာေျမေအာက္ထဲမွာ သဘာ၀အေလ်ာက္ရွိေနတဲ. မီသိန္းဓါတ္ေငြ.ကုိ ပါ တပါတည္း ကမၻာေျမျပင္ေပၚကုိေရာက္ရွိေစပါတယ္။ အာတိတ္ေရခဲျပင္ေတြ နဲ. Wetlands လုိ.ေခၚတဲ. စိမ္.ေျမေဒသေတြ မွာ လည္း သဘာ၀အေလ်ာက္ မီသိန္းဓါတ္ေငြ.ကုိ ထုတ္လႊတ္ေပးပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု က ၾကက္၊၀က္၊ကြဲ်၊ႏြား၊ဆိတ္၊၀က္ အစရွိတဲ. တိရိစၦာန္ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းေတြက လည္း မီသိန္းဓါတ္ေငြ.အေျမာက္အျမားထုတ္လႊတ္ပါတယ္။ ေမြးျမဴေရးျခံတစ္ခုခုကုိ ေရာက္ဖူးတယ္ဆုိရင္ အဲဒီကရတဲ. အနံ.ဆုိးဆုိးၾကီးကုိ သိမယ္ထင္ပါတယ္။ အဲဒါမီသိန္းဓါတ္ေငြ.ပါပဲ။ အဲဒီတိရိစ ၦာန္ေတြ ကထြက္တဲ. အညစ္အေၾကး က်င္ၾကီးက်င္ငယ္ေတြ ဟာ Manure လုိ.ေခၚတဲ. ေျမၾသဇာေတြျဖစ္သြားျပီး မီသိန္းဓါတ္ေငြ.ကုိထုတ္လႊတ္ေပးပါတယ္။
၃။ႏုိက္ထရပ္စ္ေအာက္ဆုိက္ (Nitrous Oxide)
စုိက္ပ်ိဳးေရး အတြက္ သုံးတဲ. ဓါတ္ေျမၾသဇာေတြ က လည္းႏုိက္ထရပ္စ္ေအာက္ဆုိက္ ကုိထုတ္လႊတ္ေပးတဲ.အတြက္ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာေစဖုိ.အတြက္ အားျဖည္.ေပးေနပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ထုတ္လႊတ္ေပးေနတဲ. ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ. ရဲ. ၉ ရာခုိင္ႏွဳန္းဟာ ႏုိက္ထရပ္စ္ ေအာက္ဆုိဒ္ျဖစ္ပါတယ္။
၄။CFC ( Chlorofluorocarbon)
အဲယားကြန္း ၊ ေရခဲေသတၱာ ၊ ငါး အသားစတာေတြသုိေလွာင္တဲ. အေအးခန္းေတြ ၊ ဖရီဇာ ေတြမွာသုံးတဲ. CFC ကလည္းကမၻာၾကီးပူေႏြးလာေစတဲ.အေၾကာင္းအရင္းေတြထဲက တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။
၂၀၀၄ ခုႏွစ္အထိတုိင္းတာခ်က္အရ ကမၻာ.ေလထုထဲမွာ ဖန္လုံအိမ္ဓါတ္ေငြ. ပါ၀င္မွဳ အခ်ိဳးအစား ဘယ္ေလာက္ျမင္.တက္လာေနျပီလဲဆုိတာေအာက္က ပုံမွာ ေလ.လာႏုိင္ပါတယ္။





ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳ ေၾကာင္. ဘယ္လုိေဘးအႏၱရာယ္ေတြနဲ. ၾကဳံေတြ.ရႏုိင္သလဲ။ ကမၻာၾကီးဟာတကယ္ပဲပူေႏြးလာေနတာလား။
ဟုတ္ပါတယ္ ကမၻာၾကီးဟာတကယ္ပဲပူေႏြးလာေနပါတယ္။ နာဆာအဖြဲ.ရဲ. ေလ.လာခ်က္အရ ၁၈၈၀ ခုႏွစ္ ကစလုိ. ကမၻာ.ပ်ွမ္းမွ် အပူခ်ိန္ဟာ ၁.၄ ဒီဂရီဖာရင္ဟုိက္ အထိတက္လာပါတယ္။ သကၠရာဇ္ ၂၁၀၀ ျပည္.ႏွစ္မွာ ကမၻာေျမရဲ. ပွ်မ္းမွ်အပူခ်ိန္ဟာ ၉ ဒီဂရီဖာရင္ဟုိက္အထိတက္လာျပီး ပင္လယ္ေရ မ်က္ႏွာျပင္ဟာလည္း ၈၂ ေပ အထိျမင္.တက္လာမယ္လုိ. ဆုိပါတယ္။ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳေၾကာင္. ကြ်န္ေတာ္တုိ.ရဲ. သဘာပတ္၀န္းက်င္ဟာလည္း မ်ားစြာထိခုိက္လာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျမင္.မားတဲ.အပူခ်ိန္ေၾကာင္. Greenland နဲ. Antarctica မွာရွိတဲ. ေရခဲေတြဟာအရည္ေပ်ာ္ျပီး ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ကုိျမင္.တက္ေစမွာျဖစ္ပါတယ္။ ပင္လယ္ေရျမင္.တက္ျခင္းေၾကာင္. ကမၻာ.ေျမေအာက္ေရထု ကုိ ဆားငန္ေရေတြနဲ. ညစ္ညမ္းေစႏုိင္ပါတယ္။ ပင္လယ္ေရေတြ အပူခ်ိန္ျမင္.လာတဲ.အခါမွာ ေရေငြ.ပ်ံႏွုန္းကလည္း မ်ားလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေရေငြ.ပ်ံႏွုန္းမ်ားတဲ.အခါ မွာ မုိးၾကီးျခင္း၊ မုန္တုိင္းမ်ား ျပင္းထန္စြာ ျဖစ္လာျခင္းစတဲ. သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္ေတြနဲ. ၾကဳံေတြ.ႏုိင္ပါတယ္။ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳေၾကာင္. ကြ်န္ေတာ္တုိ.လူသားေတြနဲ. တိရိစၦာန္ေတြရဲ. က်န္းမာေရးကုိထိခုိက္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ျပီးခဲ.တဲ.လ ကပဲ အပူလွိဳင္းျဖတ္လုိ. အိႏၵိယ မွာ လူေတြရာခ်ီေသကုန္ၾကပါတယ္။ ပူျပင္းေျခာက္ေသြ.တဲ. ေႏြရာသီမွာ အပူဒဏ္နဲ.ပတ္သတ္တဲ.ေ၀ဒနာေတြခံစားရႏုိင္ပါတယ္။ အရမ္းေအးတဲ.ေဒသေတြမွာ ျခင္ေတြဟာ မေနႏုိင္ၾကပါဘူး။ေအးတဲ.ေဒသေတြမွာ ျခင္ေတြေနႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပူလာရင္ ငွက္ဖ်ား ၊ ေသြးလြန္တုတ္ေကြးစတဲ. ေရာဂါေတြ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳေၾကာင္. ရာသီဥတုအေျပာင္းအလဲ ေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ မုိးေခါင္တဲ.ေနရာေတြဟာ အရင္ကထက္မုိးပုိေခါင္လာပါတယ္။ မုိးေခါင္မွဳေၾကာင္. ႏွစ္စဥ္ သဲကႏၱာရမ်ား ျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ. ႏုိင္ငံေပါင္း ၁၁၀ ကလူဦးေရ သန္း ၂၀၀၀ ခန္.ဟာ မုိးေခါင္မွဳ ၊ သဲကႏၱာရမ်ား ပုိမုိျဖစ္ေပၚမွဳတုိ.ေၾကာင္. စုိက္ပ်ိဳးေျမမ်ား ဆုံးရွဳံးမွဳ အႏၱရာယ္နဲ. ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။ ကြ်မ္းက်င္ပညာရွင္မ်ားရဲ. တြက္ခ်က္မွဳအရ ကမၻာေပၚမွာ ရွိတဲ. စုိက္ပ်ိဳးေျမ ၃၀ ရာခုိင္ႏွုန္းဟာ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳေၾကာင္. သဲကႏၱာရအျဖစ္ကုိ ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္တယ္လုိ.ဆုိပါတယ္။ ဆုိင္ကလုန္းမုန္တုိင္းမ်ားဟာလည္း ပုိမုိျဖစ္ေပၚလာျပီး ပုိမုိအားေကာင္းလာပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္က အားၾကီးတဲ.မုန္တုိင္း ရွစ္ခု ေလာက္သာျဖစ္ခဲ.ေပမယ္. ၂၀၀၄ ခုႏွစ္မွာ ၁၈ ခုျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဒါေတြကုိေလ.လာၾကည္.မယ္ဆုိရင္ ကမၻာၾကီးပူေႏြးလာမွဳဟာ သဘာ၀အေလ်ာက္ျဖစ္ေပၚတာမဟုတ္ပဲ လူေတြေၾကာင္. ဆုိတာသိသာထင္ရွားပါတယ္။ ဒီေတာ. ဒါေတြမျဖစ္ေအာင္ ကမၻာၾကီးပူေႏြးမလာေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ဘယ္လုိတားဆီးကာကြယ္ၾကမလဲ။
၁။ အိမ္မွာရွိတဲ. မီးသီးမီးေခ်ာင္းေတြကုိ Energy Saving မီးသီးေတြ ၊ မီးေခ်ာင္းေတြနဲ.အစားထုိးပါ။ ပုံမွန္စြမ္းအင္ရဲ. ၆၀ ရာခုိင္ႏွဳန္းေလာက္ကုိသာ Enger Saving မီးသီးမီးေခ်ာင္းေတြက အသုံးျပဳပါတယ္။

၂။လွ်ပ္စစ္မီး အသုံးျပဳျခင္းကုိေခြ်တာပါ။ အသုံးမလုိသည္.မီးမ်ားကုိပိတ္ပါ။ အီလက္ထေရာနစ္ပစၥည္းမ်ား ကုိ အသုံးမျပဳေသာ္လည္း Standby ထားျခင္းမွေရွာင္က်ဥ္ပါ။ ဥပမာ ဒီဗီဒီစက္ ကုိ ေခြမၾကည္.ေသာ္လည္း ဒီအတုိင္းထားတာမ်ိဳး ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။

၃။ အဲယားကြန္းကုိ လုိအပ္သည္. အပူခ်ိန္ေလာက္သာသုံးစြဲပါ။ Air Filter ေလစစ္ ကုိ မညစ္ပတ္ေစရန္မၾကာခဏ ေဆးေၾကာသန္.စင္ေပးျခင္းျဖင္. ႏွစ္စဥ္ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ ဓါတ္ေငြ. ေပါင္ ၃၅၀ ခန္.ကုိ ေခြ်တာႏုိင္ပါသည္။

၄။ ေရခဲေသတၱာ ႏွင္. ဖရီဇာ မ်ားကုိ မီးဖုိနား တြင္မထားပါႏွင္. အျခား ေနရာသုိ.ေရြ.ထားပါ။ ေရခဲေသတၱာမ်ားသည္ အပူခ်ိန္ျမင္.မားေသာေနရာမ်ားတြင္ထားပါက စြမ္းအင္ ကုိ ပုိမုိသုံးစြဲရသည္။

၅။ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ ၊ အေျခာက္ခံစက္ စသည္တုိ. ကုိ Fully Loaded အျပည္.ျဖစ္မွသုံးပါ။ အ၀တ္တထည္ ႏွစ္ထည္တည္းနွင္. စက္ကုိမလည္ပတ္ပါေစနဲ.။

၆။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ တခါသုံး Disposable ပစၥည္းမ်ားကုိ မသုံးပါႏွင္. ။ အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါ အသုံးျပဳရသည္.ပစၥည္းမ်ားကုိသုံးပါ။ ဥပမာ- တစ္ခါသုံးထမင္းဘူး (ေဖာ.ဘူး) ၊ တစ္ခါသုံးခြက္ ၊ဇြန္း

၇။ အသား ကုိ ေလ်ွာ.စား၍ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားမ်ားစားပါ။ မီသိန္းဓါတ္ေငြ.ဟာ ဖန္လုံအိမ္အာနိသင္ဓါတ္ေငြ.ထဲမွာ ဒုတိယ အမ်ားဆုံးျဖစ္ျပီး ၊ ႏြားဟာ မီသိန္းဓါတ္ေငြ.အမ်ားအျပားထြက္ ေအာင္ ဖန္တီးေပးပါတယ္။

၈။ ေဒသထြက္ကုန္ မ်ားကုိ စားသုံးျခင္းျဖင္. သယ္ယူပုိ.ေဆာင္ေရး အတြက္သုံးရေသာ ေလာင္စာကုိ ေခြ်တာႏုိင္ျပီး ၊ ေငြေၾကးဟာ လည္း ကုိယ္.အသိုင္းအ၀ုိင္းအတြင္းမွာပဲလည္ပတ္မွာျဖစ္ပါတယ္။

၉။ ၾကြတ္ၾကြတ္အိပ္ အသုံးျပဳျခင္းကုိ တတ္ႏုိင္သေလာက္ေရွာင္ပါ။ ေစ်း၀ယ္ထြက္လွ်င္ ျခင္းသုိ.မဟုတ္ထည္.စရာအိတ္ယူသြားပါ။

၁၀။ ေရကုိေခြ်တာပါ ။

၁၁။ စကၠဴကုိ ေခြ်တာပါ။

၁၂။ ကား၀ယ္လွ်င္ ဆီစားသက္သာေသာကားကုိ၀ယ္ပါ။ ဘတ္စကားျဖင္.သြား၍ရႏုိင္ေသာခရီးကုိ ဘတ္စကားျဖင္.သြားပါ။ မီးရထားျဖင္. သြားႏုိင္ေသာခရီးကုိ မီးရထားျဖင္.သြားပါ။ အမ်ားစုေပါင္း၍သြားရေသာေၾကာင္. ေလာင္စာ ကုိေခြ်တာႏုိင္ပါသည္။

၁၃။ သစ္ေတာျပဳန္းတီးမွဳ ကုိ ကာကြယ္ပါ။ သစ္ပင္စုိက္ပါ။ ျမိဳ.ေနလူတစ္ဦးသည္ ပွ်မ္းမွ် ၉.၇ မက္ထရစ္တန္ ကာဗြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိက္ ဓါတ္ေငြ.ကုိ ႏွစ္စဥ္ထုတ္လႊတ္သည္။ ၎ ဓါတ္ေငြ. ကုိ စုပ္ယူရန္ သစ္ပင္ ၄၇၇ ပင္လုိအပ္သည္။

၁၄။ တတ္ႏုိင္သေလာက္မိမိပတ္၀န္းက်င္ရွိလူမ်ားကုိ အသိပညာေပးပါ။

ကြ်န္ေတာ္တုိ. ခ်စ္တဲ. ကမၻာၾကီးကုိ ၀ုိင္း၀န္းစုေပါင္း ကာကြယ္ေစာင္.ေရွာက္ၾကပါစုိ.။

ဗ်တ္ဇ

အကုိးအကား
Wikipedia
Nasa
Time for Change
ေၾကးမုံ(၆.၆.၂၀၁၀)

Friday, July 2, 2010

အသိႏွင္.ညဏ္

အသိႏွင္.ညဏ္
ဘာထရန္ ရပ္ဆဲလ္



Most people would agree that, although our age far surpasses all previous ages in
knowledge, there has been no correlative increase in wisdom. But agreement ceases as
soon as we attempt to define `wisdom' and consider means of promoting it. I want to ask
first what wisdom is, and then what can be done to teach it.
There are, I think, several factors that contribute to wisdom. Of these I should put first a
sense of proportion: the capacity to take account of all the important factors in a problem
and to attach to each its due weight. This has become more difficult than it used to be
owing to the extent and complexity fo the specialized knowledge required of various
kinds of technicians. Suppose, for example, that you are engaged in research in scientific
medicine. The work is difficult and is likely to absorb the whole of your intellectual
energy. You have not time to consider the effect which your discoveries or inventions
may have outside the field of medicine. You succeed (let us say), as modern medicine has
succeeded, in enormously lowering the infant death-rate, not only in Europe and
America, but also in Asia and Africa. This has the entirely unintended result of making
the food supply inadequate and lowering the standard of life in the most populous parts of
the world. To take an even more spectacular example, which is in everybody's mind at
the present time: You study the composistion of the atom from a disinterested desire for
knowledge, and incidentally place in the hands of powerful lunatics the means of
destroying the human race. In such ways the pursuit of knowledge may becorem harmful
unless it is combined with wisdom; and wisdom in the sense of comprehensive vision is
not necessarily present in specialists in the pursuit of knowledge.



အသိသုတအရာတြင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ေခတ္သည္ ယခင္.ယခင္လြန္ခဲ.ျပီးေသာေခတ္မ်ားထက္မ်ားစြာသာလြန္ေသာ္လည္း ညဏ္ပညာ အရာတြင္ အညမည တုိးတက္မွဳမရွိခဲ.ပါဟုဆုိလွ်င္ လူအမ်ားစုက လက္ခံၾကေပမည္။

သုိ.ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္တုိ. သည္ ညဏ္ပညာ ဟူေသာ စကားလုံးကုိ အနက္ဖြင္.ရန္ၾကိဳးစားၾကသည္.အခါ ၊ ညဏ္ပညာတုိးပြားေရးအတြက္ၾကံေဆာင္ၾကသည္. အခါတြင္မူ ထုိသေဘာတူညီမွဳသည္ ပ်က္ျပားသြားရပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ပထမဆုံး ညဏ္ပညာ ဆုိတာ ဘာလဲလုိ.အရင္ေမးခ်င္ပါတယ္၊ ျပီးရင္ ညဏ္ပညာကုိဘယ္လုိသင္ၾကားဖုိ.ဘာကုိလုပ္ေဆာင္ရပါမည္လည္းလုိ.ေမးခ်င္ပါတယ္။
ညဏ္ပညာ ျဖစ္ေပၚလာဖုိ. ဖန္တီးေပးတဲ. အေျခခံအေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ.ရွိမယ္ လုိ.ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
အဲဒီအေျခခံအေၾကာင္းအရင္းအခ်ိဳ.ထဲ က ျပႆနာတစ္ရပ္ကုိ အေရးၾကီးေသာ အခ်က္အလက္မ်ားႏွင္.အကြ က်ိဳးေၾကာင္းဆက္ႏြယ္ ထည္.သြင္းစဥ္းစားေျဖရွင္း ႏုိင္ေသာ စြမ္းရည္ျဖစ္သည္. အခ်ိဳးအစားက်နေျပျပစ္သည္. ဆင္ျခင္တုံတရား(သမၼာဒိ႒ိ ကုိ ဆုိလုိဟန္ရွိပါသည္။) ကုိ ပထမဆုံးတင္ျပခ်င္ပါတယ္။
သမာဒိ႒ိ ရွိဖုိ.ဆုိသည္မွာလည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ပညာရွင္မ်ား၏ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းထားေသာ အထူးျပဳ အသိပညာဗဟုသု မ်ား၏ ရွဳပ္ေထြးက်ယ္ျပန္.မွဳ ႏွင္. အတုိင္းအတာပမာဏေပၚအရင္းခံကာ ယခင္ရွိရင္းစြဲ ထက္ပုိ၍မ်ားစြာ ခက္ခဲလာေနပါတယ္။
ဥပမာ ၊ သင္ဟာ ေဆးသိပၸံပညာသုတသန မွာ ပါ၀င္ေနသူတစ္ဦး ဆုိပါစုိ.။
အလုပ္ကသိပ္ခက္ခဲလွေတာ. သင္.မွာရွိသမွ် ဥာဏစြမ္းအား အကုန္လုံးကုိ အလုပ္ကစုပ္ယူပစ္လုိက္သလုိ္ ထုတ္ယူသုံးစြဲရတယ္။
ဒီေတာ. သင္.ဟာ သင္.ရဲ. ရွာေဖြေတြ.ရွိမွဳမ်ား ဒါမွမဟုတ္တီထြင္ဖန္တီးမွဳမ်ား ဟာ ေဆးပညာနယ္ပယ္ရဲ. ျပင္ပမွာ ဘယ္လုိအက်ိဳးသက္ေရာက္ႏုိင္မလဲဆုိတာ စဥ္းစားဖုိ. အခ်ိန္မရွိေတာ.ဘူး။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ေဆး၀ါးေတြ ေအာင္ျမင္မွဳ ရေနၾကတဲ.အတုိင္း ဥေရာပ နဲ. အေမရိကား မွာပါမက အာရွနဲ. အာဖရိကမွာ ပါ သင္ဟာ ေမြးကင္းစကေလးသူငယ္ ေသဆုံးမွဳႏွုန္းကုိ အလြန္.အလြန္ ေလွ်ာ.ခ်ရာမွာ သင္ဟာ ေအာင္ျမင္မွဳ ရခဲ.တယ္ ဆုိၾကပါစုိ. ။
စားနပ္ရိကၡာမလုံေလာက္ျခင္း ၊ လူေနမွဳအဆင္.အတန္းနိမ္.က်ျခင္းစတာေတြဟာ ကမၻာၾကီးရဲ. လူဦးေရထူထပ္တဲ.ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ေပၚလာတာ အဲဒီေအာင္ျမင္မွဳ ရဲ.ရည္ရြယ္ထားျခင္းမရွိတဲ. အက်ိဳးရလဒ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ လူတုိင္းလူတုိင္း ရဲ. စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတဲ. ၊ ပုိျပီး ထူးျခားေကာင္းမြန္တဲ. ဥပမာတစ္ခုကုိ ျပရဦးမယ္ဆုိရင္ ၊ သင္ဟာ အႏုျမဴအက္တမ္တစ္ခုဖြဲ.စည္းပုံ ကုိ ညဏ္မဖက္ပဲ ေလ.လာ ရာက မေတာ္တဆ အစြန္းေရာက္ အာဏာရူးတုိ.လက္ထဲကုိအဲဒီ ေတြ.ရွိမွဳ ေရာက္ရွိသြားမယ္ဆုိရင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကုိ ဖ်က္စီးသလုိျဖစ္သြားမွာ ပါပဲ။

အဲဒီလုိမ်ိဳး အသိပညာေနာက္ကုိ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ရွာမီွး လုိက္စားျခင္းဟာ ညဏ္ပညာနဲ. ေပါင္းစပ္ႏုိင္ျခင္းမရွိသေရြ.ေတာ. ပုိျပီး အႏၱရယ္ရွိပါတယ္။ ပညာရွင္မ်ားအတြက္ေတာ. အသိပညာကုိ ရွာမွီးရာမွာ က်ယ္ျပန္. ျပည္.စုံတဲ. အျမင္ ညဏ္ပညာ ရွိရမယ္လုိ.ေတာ.မဟုတ္ပါဘူး။

Comprehensiveness alone, however, is not enough to constitute wisdom. There must be,
also, a certain awareness of the ends of human life. This may be illustrated by the study
of history. Many eminent historians have done more harm than good because they viewed
facts through the distorting medium of their own passions. Hegel had a philosophy of
history which did not suffer from any lack of comprehensiveness, since it started from the
earliest times and continued into an indefinite future. But the chief lesson of history
which he sought to unculcate was that from the year 400AD down to his own time
Germany had been the most important nation and the standard-bearer of progress in the
world. Perhaps one could stretch the comprehensiveness that contitutes wisdom to
include not only intellect but also feeling. It is by no means uncommon to find men
whose knowledge is wide but whose feelings are narrow. Such men lack what I call
wisdom.
It is not only in public ways, but in private life equally, that wisdom is needed. It is
needed in the choice of ends to be pursued and in emancipation from personal prejudice.
Even an end which it would be noble to pursue if it were attainable may be pursued
unwisely if it is inherently impossible of achievement. Many men in past ages devoted
their lives to a search for the philosopher's stone and the elixir of life. No doubt, if they
could have found them, they would have conferred great benefits upon mankind, but as it
was their lives were wasted. To descend to less heroic matters, consider the case of two
men, Mr A and Mr B, who hate each other and, through mutual hatred, bring each other
to destruction. Suppose you dgo the Mr A and say, 'Why do you hate Mr B?' He will no
doubt give you an appalling list of Mr B's vices, partly true, partly false. And now
suppose you go to Mr B. He will give you an exactly similar list of Mr A's vices with an
equal admixture of truth and falsehood. Suppose you now come back to Mr A and say,
'You will be surprised too learn that Mr B says the same things about you as you say
about him', and you go to Mr B and make a similar speech. The first effect, no doubt, will
be to increase their mutual hatred, since each will be so horrified by the other's injustice.
But perhaps, if you have sufficient patience and sufficient persuasiveness, you may
succeed in convincing each that the other has only the normal share of human
wickedness, and that their enmity is harmful to both. If you can do this, you will have
instilled some fragment of wisdom.
I think the essence of wisdom is emancipation, as fat as possible, from the tyranny of the
here and now. We cannot help the egoism of our senses. Sight and sound and touch are
bound up with our own bodies and cannot be impersonal. Our emotions start similarly
from ourselves. An infant feels hunger or discomfort, and is unaffected except by his own
physical condition. Gradually with the years, his horizon widens, and, in proportion as his
thoughts and feelings become less personal and less concerned with his own physical
states, he achieves growing wisdom. This is of course a matter of degree. No one can
view the world with complete impartiality; and if anyone could, he would hardly be able
to remain alive. But it is possible to make a continual approach towards impartiality, on
the one hand, by knowing things somewhat remote in time or space, and on the other
hand, by giving to such things their due weight in our feelings. It is this approach towards
impartiality that constitutes growth in wisdom.

က်ယ္ျပန္. ျပည္.စုံတဲ. အျမင္ တစ္ခုတည္းနဲ. တင္ ညဏ္ပညာကုိ တည္ေဆာက္၍ ရသည္လည္းမဟုတ္ပါ။ လူသားဘ၀ ၏ အဆုံးသတ္ကုိပါ နားလည္သေဘာေပါက္ေသာ အသိရွရန္လည္း အမွန္ပင္လုိအပ္လွပါတယ္။
သမုိင္းကုိေလ.လာလွ်င္ဤ အခ်က္သည္သရုပ္သ႑န္ေပၚလြင္လာေပလိမ္.မည္။
ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေသာ သမုိင္းပညာရွင္မ်ားစြာတုိ.သည္ သူတုိ.၏ ကုိယ္ပုိင္ခံစားခ်က္မ်ားျဖင္.လုိရာဆြဲေသာ သမုိင္းအခ်က္အလက္မ်ားျဖင္. အေကာင္းထက္အဆုိးဘက္ကုိ ပုိ၍ျဖစ္ေစပါတယ္။

ေရွးယခင္မွစ၍ အဆုံးမဲ.အနာဂတ္အထိပါ၀င္မည္. က်ယ္ျပန္.ျပည္.စုံသည္. သမုိင္းဒႆန အျမင္တစ္ခု ေဟဂယ္ တြင္ ရွိခဲ.ပါတယ္။သုိ.ေသာ္ သူစြဲမွတ္သင္ၾကားလာခဲ.သည္. အဓိကသမုိင္း သင္ခန္းစာမွာ လြန္ခဲ.သည္. ေအဒီ ၄၀၀ မွာစ၍ သူေခတ္သူ.အခါထိ ဂ်ာမနီျပည္ၾကီးဟာ ကမၻာေပၚမွာ အေရးအၾကီးဆုံးႏွင္. တုိးတက္ထြန္းကားမွဳမ်ားအတြက္ စံထားေဆာင္က်ဥ္းေပးသည္. ႏုိင္ငံၾကီးျဖစ္ေၾကာင္းဟူ၍ပဲျဖစ္ပါတယ္။

ညဏ္ပညာကုိ တည္ေဆာက္ေပးေသာ က်ယ္ျပန္. ျပည္.စုံတဲ. အျမင္မွာ ဦးေႏွာက္တင္မက ၊ ခံစားမွဳကုိ ပါ ထည္.သြင္းရန္လုိသည္ဟု ခ်ဲ.ကားေျပာဆုိဖြယ္ရွိပါတယ္။

အသိပညာသုတ က်ယ္က်ယ္ျပန္.ျပန္.ရွိသေလာက္ ခံစားခ်က္အေတြးအျမင္က်ဥ္းေျမာင္းသူေတြကုိ ေတြ.ဖုိ.ဆုိတာ သိပ္ျပီးမရွားလွပါဘူး။ အဲဒီလုိလူမ်ိဳးေတြကုိ ညဏ္ပညာ ႏုံနဲ.သူေတြလုိ.ကြ်န္ေတာ္ေခၚပါတယ္။
ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံး တြင္သာမက လူသားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီ၏ တစ္သီးပုဂၢလ ဘ၀မ်ားတြင္ပါ ညဏ္ပညာဟာလုိအပ္ပါတယ္။ ေရြးခ်ယ္ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ္အဆုံးပန္းတုိင္အတြက္နဲ. ကုိယ္ေရးကုိယ္တာ မလုိမုန္းထားမွဳ အာဃာတေတြက ပါလြတ္ေျမာက္ဖုိ.အတြက္ ညဏ္ပညာဟာ လုိအပ္ပါတယ္။
ရႏုိင္ေကာင္းသည္. ၊ မြန္ျမတ္သည္. အဆုံးပန္းတုိင္ပင္ ျဖစ္ေသာ္ျငား နဂုိ၌ကုိက ရႏုိင္ေျခမရွိသည္. ပန္းတုိင္အတြက္ ၾကိဳးစားေလ်ာက္လွမ္းေနျခင္းသည္ ညဏ္ပညာနည္းရာေရာက္ပါတယ္။

ေရွးယခင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတုိ.မွာ လူေတြဟာ အနာမ်ိဳး ၉၆ ပါးေပ်ာက္တဲ.သက္ေစာင္.ေဆးနဲ. ေမွာ္ဓါတ္လုံးေတြ ကုိရွာေဖြဖုိ. သူတုိ.ရဲ. ဘ၀ေတြကုိ ျမွပ္ႏွံခဲ.ၾကတယ္။

တကယ္တမ္းသူတုိ.ရွာေဖြေနခဲ.တဲ.အရာေတြကုိ သာေတြ.ရွိခဲ.ၾကမယ္ဆုိရင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စုၾကီးတစ္ခုလုံးအတြက္ မဟာအက်ိဳးေက်းဇူးၾကီးရရွိမယ္ဆုိတာ သံသယျဖစ္စရာမလုိပါဘူး။ ဒါေပမယ္. သူတုိ.ရဲ.ဘ၀ေတြသာ အလဟႆအခ်ည္းအႏွီးျဖစ္ခဲ.ရပါတယ္။
သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ ျဖစ္ရပ္ေတြကုိ ခဏအသာထားျပီး တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္မုန္းတီးျပီး တစ္ေယာက္ ပ်က္စီးရာပ်က္စီးေၾကာင္း တစ္ေယာက္ အလုိရွိၾကတဲ. ဦး ေအ နဲ. ဦး ဘီ အေၾကာင္းကုိ စဥ္းစားၾကည္.ရေအာင္ ။

သင္.အေနနဲ. ဦး ေအ ဆီ သြားျပီး ခင္ဗ်ားဘာေၾကာင္. ဦး ဘီ ကုိမုန္းတီးရတာလဲဗ်ာ လုိ. သြားေမးၾကည္.မယ္ဆုိပါစုိ.။ အဲဒီမွာ ဦးေအက သင္.ကုိ မွန္တာေတြေကာ မမွန္တာေတြေကာပါ၀င္တဲ. ဦးဘီရဲ. မေကာင္းမွဳေတြကုိတသီတသန္းၾကီးခင္ဗ်ား ကုိ ေျပာျပလိမ္.မယ္ဆုိတာ သံသယျဖစ္စရာမလုိပါဘူး။ ဒီတစ္ခါ သင္က ဦး ဘီ ဆီသြားျပီး ခုနက ဦးေအကုိ ေမးသလုိမ်ိဳး သြားေမးမယ္။ အဲဒီအခါ အလားတူပဲ ဦးဘီ က ခင္ဗ်ားကုိ အမွန္နဲ.အမွားေတြ ေရာယွက္ေနတဲ. ဦးေအရဲ. မေကာင္းေၾကာင္းေတြကုိ ေျပာျပလိမ္.မယ္။ တစ္ခါ သင္က ဦးေအ ဆီကုိ ျပန္ျပီး ဦးေအ ေရ ခင္ဗ်ား အံ.ၾသသြားမလားေတာ.မသိဘူး ဦးဘီကလည္း ခင္ဗ်ားရဲ.မေကာင္းေၾကာင္းေတြကုိ ခင္ဗ်ားက သူ.ကုိ ေျပာသလုိမ်ိဳး တေထရာတည္း ျပန္ေျပာလုိက္တယ္ဗ်ာ လုိ.ေျပာမယ္။ ဦးဘီဆီကိုလည္းသြားျပီ အဲဒီလုိမ်ိဳး ဦးေအကဘယ္လုိဘယ္ပုံခင္ဗ်ားမေကာင္းေၾကာင္းေတြကုိ ေျပာတယ္ လုိ.သြားေျပာတယ္ ဆုိပါစုိ.။

ပထမဆုံး ျဖစ္ေပၚလာမယ္. အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳက တစ္ေယာက္ရဲ. မတရားမွဳ ကုိ တစ္ေယာက္က ရြံေနၾကတဲ. သူတုိ.ႏွစ္ေယာက္ရဲ. ၾကားမွာ ရွိတယ္ အမုန္းတရားကုိမီးေလာင္ရာေလပင္.ေပးလုိက္သလုိသာ ဧကန္မလြဲ ျဖစ္လာမွာပါ။ အကယ္၍ သင္သာ စိတ္ရွည္ရွည္၊ ခုိင္ျမဲတဲ. ဇြဲ နဲ. ေကာင္းမြန္စြာ စည္းရုံးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ေတာ. သူတုိ.ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ရွိတဲ. မုိက္မဲမရုိးသားမွုေတြဟာ လူေတြၾကားမွာရွိေလ.ရွိထ ရွိတဲ. အေသးအဖြဲေလးေတြသာျဖစ္ေၾကာင္း ၊ သူတုိ.ၾကားမွာ ရွိတဲ. မလုိမုန္းထားမွဳဟာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လုံးကုိ အက်ိဳးယုတ္ေစေၾကာင္း သူတုိ.ကုိ သင္က လက္ခံလာေအာင္သိမ္းသြင္းႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ သင္သာ ဒီလုိမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မယ္ဆုိ ရင္ သင္.မွာ ညဏ္ပညာ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းကုိ ေမြးျမဴထားျပီးသားျဖစ္မွာပါ။
ညဏ္ပညာ ၏ အဆီအႏွစ္မွာ ယခုေခတ္၏ ႏုိင္လုိမင္းထက္ျပဳမွဳ ၊ ၾကီးႏုိင္ငယ္ညွင္း ျပဳမွဳမ်ားမွ အျမန္ဆုံး လြတ္ေျမာက္ရန္ၾကိဳးပမ္းမွဳ ဟု ကြ်န္ေတာ္ ယူဆပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ဆင္ျခင္တုံတရားတြင္ အတၱမာနမ်ားရွိေနျခင္းကုိေတာ. ဖယ္ေသြ၍မရႏုိင္ပါ။ စကၠဳအာရုံ ၊ ေသာတအာရုံ ၊ ေဖာ႒ဗၺအာရုံ တုိ.က ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ ခႏၶာကုိယ္တြင္ ကပ္ညိ တြယ္ငင္မွဳမ်ားေၾကာင္. ကြ်န္ေတာ္တုိ.အေနနဲ. ပုဂၢိဳလ္စြဲကင္းဖုိ.မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။

ကြ်န္ေတာ္တုိ. ရဲ. ခံစားမွဳ စိတ္အာရုံမ်ားဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ. ကုိယ္၌မွာပဲ အေျခတည္လာတာျဖစ္ပါတယ္။
ေမြးကင္းစကေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ. ဆာေလာင္မြပ္သိပ္မွဳ ၊ မသက္မသာျဖစ္မွဳ ေတြဟာ သူ.ရဲ. ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေျခအေနေၾကာင္. ကလြဲရင္တျခားမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ႏွစ္ေတြ က တစတစ မသိမသာၾကာေညာင္းလာတဲ.အခါမွာ သူ.ရဲ. မုိးကုိပ္စက္၀ုိင္းဟာ က်ယ္ျပန္.သထက္က်ယ္ျပန္.လာမယ္ ၊ သူ.ရဲ. အေတြးအေခၚနဲ. ခံစားမွဳ အခ်ိဳးအစားဟာ ပုဂၢလဆန္မွုဳနည္းသထက္နည္းလာမယ္၊ သူ.ရဲ. ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာအေျခအေနနဲ.လဲ ဆက္ႏြယ္မွဳနည္းလာမွာ ျဖစ္ျပီး ညဏ္ပညာ ဖြံ.ျဖိဳးလာပါလိမ္.မယ္။
ဒါဟာ တဆင္.ျပီးတဆင္. ျဖစ္ေပၚလာတဲ.အေၾကာင္းဧကန္ပါပဲ။
ဘယ္သူမွ ကမၻာၾကီးကုိ ျပည္.စုံစြာ သမာသမတ္က်က် မျမင္ႏုိင္ပါဘူး။ ျမင္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္လည္း ဘ၀ဆက္လက္ရွင္သန္ေရးအတြက္ ခက္ခဲေစမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ္. တဖက္မွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ.နဲ. အတုိင္းအတာတစ္ခုထိကြာေ၀းတဲ. ကာလ၊ေဒသ က အျဖစ္အပ်က္အေၾကာင္းအရာေတြကုိ သိထားျခင္းနဲ. တဖက္က အဲဒီအေၾကာင္းအရာေတြရဲ. အက်ိဳးအေၾကာင္း ၊ အဆုိးအေကာင္း ေတြကုိ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ရဲ. စိတ္ထဲမွာ ထည္.ထားျခင္းျဖင္.
အစဥ္မျပတ္ အတၱစြဲခြာခ်ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလုိ အတၱစြဲကင္းမွဳဆီကုိ ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းက ညဏ္ပညာဖြံ.ျဖိဳးရင္.သန္မွဳကုိ တည္ေဆာက္ေပးပါတယ္။

Can wisdom in this sense be taught? And, if it can, should the teaching of it be one of the
aims of education? I should answer both these questions in the affirmative. We are told
on Sundays that we should love our neighbors as ourselves. On the other six days of the
week, we are exhorted to hate. But you will remember that the precept was exemplified
by saying that the Samaritan was our neighbour. We no longer have any wish to hate
Samaritans and so we are apt to miss the point of the parable. If you wnat to get its point,
you should substitute Communist or anti-Communist, as the case may be, for Samaritan.
It might be objected that it is right to hate those who do harm. I do not think so. If you
hate them, it is only too likely that you will become equally harmful; and it is very
unlikely that you will induce them to abandon their evil ways. Hatred of evil is itself a
kind of bondage to evil. The way out is through understanding, not through hate. I am not
advocating non-resistance. But I am saying that resistance, if it is to be effective in
preventing the spread of evil, should be combined with the greatest degree of
understanding and the smallest degree of force that is compatible with the survival of the
good things that we wish to preserve.

It is commonly urged that a point of view such as I have been advocating is incompatible
with vigour in action. I do not think history bears out this view. Queen Elizabeth I in
England and Henry IV in France lived in a world where almost everybody was fanatical,
either on the Protestant or on the Catholic side. Both remained free from the errors of
their time and both, by remaining free, were beneficent and certainly not ineffective.
Abraham Lincoln conducted a great war without ever departing from what I have called
wisdom.
I have said that in some degree wisdom can be taught. I think that this teaching should
have a larger intellectual element than has been customary in what has been thought of as
moral instruction. I think that the disastrous results of hatred and narrow-mindedness to
those who feel them can be pointed out incidentally in the course of giving knowledge. I
do not think that knowledge and morals ought to be too much separated. It is true that the
kind of specialized knowledge which is required for various kinds of skill has very little
to do with wisdom. But it should be supplemented in education by wider surveys
calculated to put it in its place in the total of human activities. Even the best technicians
should also be good citizens; and when I say 'citizens', I mean citizens of the world and
not of this or that sect or nation. With every increase of knowledge and skill, wisdom
becomes more necessary, for every such increase augments our capacity of realizing our
purposes, and therefore augments our capacity for evil, if our purposes are unwise. The
world needs wisdom as it has never needed it before; and if knowledge continues to
increase, the world will need wisdom in the future even more than it does now.



ဒီလုိညဏ္ပညာမ်ိဳးကုိ သင္ၾကား၍ ရႏုိင္ပါသလား ။ အကယ္၍ ရႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ပညာေရးရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုအေနနဲ. သင္ၾကားတာမ်ိဳး ျဖစ္သင္.ပါသလား ။ အဲဒီေမးခြန္းႏွစ္ခုလုံးအတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ. မွန္ကန္တဲ.ေထာက္ခံမွဳ အေျဖကုိကြ်န္ေတာ္ေပးပါမယ္။

ဓမၼေက်ာင္းမွာ တနဂၤေႏြေန.ေတြဆုိ ရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ.ရဲ. အိမ္နီးခ်င္းေတြကုိ မိမိကုိယ္ကုိ ခ်စ္သလုိခ်စ္ရမယ္လုိ သြန္သင္ျခင္းခံရပါတယ္။ က်န္တဲ. ၆ ရက္မွာေတာ. အမုန္းတရားျဖစ္ဖုိ.အတြက္ အရာရာက တြန္းအားေပးေနပါတယ္။
ဒါေပမယ္. အဲဒီလုိ အိမ္နီးခ်င္းေတြကုိ ခ်စ္ရမယ္ဆုိတဲ. က်င္.၀တ္သီလဆုိတာ ဆမာရီတန္ ဆုိတဲ. ဒုကၡေရာက္ေနတဲ.သူေတြကုိ ကူညီတဲ.အဖြဲ.အေပၚမွာ ဥပမာျပဳထားတယ္ဆုိတာသင္သတိျပဳမိလိမ္.မယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ. ဟာ ဆမာရီတန္ေတြအေပၚမွာ အမုန္းတရားမရွိေတာ.ျပီဆုိေပမယ္. ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ.မွာ စာရိတၱဆုိင္ရာသင္ခန္းစာအတြက္ လြဲေခ်ာ္ေနတဲ. အခ်က္တစ္ခ်က္ရွိဖုိ.ဖန္လာပါတယ္။

အဲဒီအခ်က္ကုိသိခ်င္ရင္ ဆမာရီတန္ ေတြေနရာမွာ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒီေတြ သုိ.တည္းမဟုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ဆန္.က်င္ေရး၀ါဒီေတြကုိ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အစားထုိးျမင္ၾကည္.သင္.ပါတယ္။
အႏၱရယ္ျဖစ္ေစသူမ်ားကုိ မုန္းတီးျခင္းဟာ မွန္တယ္ဆုိလုိ.ရွိရင္ ကန္.ကြက္ျခင္ ကန္.ကြက္ႏုိင္စရာရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ. အဲဒီလုိမထင္ပါဘူး။ တကယ္လုိ. သင္ဟာ သူတုိ.ကုိ တစ္ခါမုန္းတီးေနမယ္ဆုိရင္ သင္ဟာလည္းသူတုိ.လုိ တန္းတူ အႏၱရယ္ျဖစ္ေစတဲ.လူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာဖုိ.အရမ္းနီးစပ္ ျပီး သူတုိ.ကုိ ဆုိသြမ္းယုတ္မာတဲ.နည္းလမ္းေတြကုိ စြန္.လႊတ္ဖုိ.အတြက္ ဆြဲေဆာင္သိမ္းသြင္းႏုိင္ဖုိ.လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေျခအလြန္နည္းသြားပါလိမ္.မယ္။
မေကာင္းမွဳ အေပၚ အမုန္းထားျခင္းဆုိသည္ကုိ က မေကာင္းမွဳဖက္ႏြယ္ျခင္း မည္ေလ၏။
အေျဖမွာ အမုန္းတရားမွ မဟုတ္ပါ နားလည္မွဳမွ တဆင္.ျဖစ္ပါသည္။
သူတုိ.ကုိ ဆန္.က်င္မွဳမျပဳရဘူးလုိ. ကြ်န္ေတာ္က ေရွ.ေနလုိက္ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။

ကြ်န္ေတာ္ဆုိလုိသည္မွာ မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္ မ်ားတုိးပြားလာျခင္းကုိ ထိေရာက္စြာ ဟန္.တားရန္အတြက္ နားလည္မွဳ ကုိ အတုိင္းအတာ အမ်ားဆုံးေပးျပီး၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ. အေနနဲ. ေရရွည္တည္တံ.ေစခ်င္တဲ. ေကာင္းမွဳေတြ ဆက္လက္ရွင္သန္ေရးကုိ မထိခုိက္ေစတဲ. အင္အားသုံးမွဳ အား အတုိင္းအတာအနည္း ဆုံးအေနအထားနဲ. ဆန္.က်င္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေရွ.ေနလုိက္ ေျပာဆုိေနတဲ. အေတြးအျမင္ေတြဟာ အားအင္သုံးျပီးေဆာင္ရြက္ရတဲ.ကိစၥေတြမွာ ကိုက္ညီမွဳမရွိဘူးလုိ. အေတာ္မ်ားမ်ားက ေထာက္ျပေျပာဆုိေနတာေတြရွိပါတယ္။
သမုိင္းကသက္ေသခံမယ္လုိ.ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
အဂၤလန္ဘုရင္မၾကီး အဲလိဇဘက္ ၁ နဲ. ျပင္သစ္ဘုရင္ ဟင္နရီ ၄ တုိ. ဟာ လူတုိင္းနီးပါး ပရုိတက္စတန္. သုိ.မဟုတ္ ကက္သလစ္ ဘာသာ အေပၚမွာ အယူသီးတဲ. ေခတ္မွာ ေနထုိင္အုပ္စုိးခဲ.ရတာျဖစ္ပါတယ္။
သူတုိ.ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ လြပ္လြပ္လပ္လပ္ေနထုိင္ခဲ.ျခင္းအားျဖင္. အမွားမ်ားကင္းခဲ.ျပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ကုိ ႏွစ္ဘက္စလုံး အတြက္ အက်ိဳးေက်းဇူးျဖစ္ေစခဲ.ပါတယ္။
သမၼတၾကီးေအဗရာဟမ္လင္ကြန္း သည္လည္း ကြ်န္ေတာ္ဆုိလုိတဲ. ညဏ္ပညာ ကေနေသြဖည္ျခင္းအလ်င္းမရွိပဲ မဟာစစ္ပြဲၾကီးတစ္ပြဲကုိ ဆင္ႏြဲခဲ.ပါေသးတယ္။
ညဏ္ပညာကုိ အတုိင္းအတာတစ္ရပ္အထိ သင္ၾကားလုိ.ရႏုိင္တယ္လုိ.ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ.ျပီးပါျပီ။

ဒီသင္ၾကားမွဳဟာလဲ အစဥ္အလာအရ ကုိယ္က်င္.တရား စာရိတၱ လမ္းညႊန္မွဳေတြကုိ ဦးစားေပးသင္ၾကားတဲ.ပညာေရးထက္ ညဏ္ပညာဆုိင္ရာ အေျခခံသေဘာတရား ေပၚကုိမ်ားစြာပုိျပီး ဦးစားေပးသင္ၾကားသင္.တယ္လုိ.ကြ်န္ေတာ္ထင္ပါတယ္။
အမုန္းတရားႏွင္. အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းသူတုိ.ေၾကာင္.ျဖစ္ေပၚခဲ.ရေသာ စိတ္မခ်မ္းေျမ.ဖြယ္ရာ ရလာဒ္မ်ားကုိ ခံစားခဲ.ရသူတုိ.အား ေထာက္ျပျပီး ျဖစ္စဥ္မ်ားႏွင္.တကြ ဗဟုသုတျဖစ္ဖြယ္သင္ၾကားႏုိင္သည္ဟုထင္ပါသည္။
ကုိယ္က်င္.တရားနဲ. အသိပညာဆုိတာဟာ အရမ္းၾကီးခြဲျခားထားသင္.တဲ.အရာလုိ.ကြ်န္ေတာ္မထင္ပါဘူး။ ကြ်မ္းက်င္မွဳအသီးသီးအတြက္ လုိအပ္တဲ. အထူးျပဳအသိပညာ မွာ ညဏ္ပညာဟာ အမ်ားၾကီးမလုိအပ္ဘူးဆုိတာမွန္ပါတယ္။
သုိ.ေသာ္ျငားလည္း လူသားတုိ.ရဲ. ျပဳမူေဆာင္ရြက္မွဳအားလုံးမွာ ေနရာတက်အသုံးခ်ႏုိင္ရန္အတြက္ ဆန္းစစ္ခ်င္.ခ်ိန္ျပီး ပညာေရးမွာ ျဖည္.စြက္သင္ၾကားေပးသင္.ပါတယ္။
အထူးခြ်န္ဆုံးေသာ ပညာရွင္မ်ားပင္ ႏုိင္ငံသားေကာင္းမ်ားလည္းျဖစ္သင္.ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဆုိလုိေသာ ႏုိင္ငံသားဆုိသည္မွာ ကမၻာတစ္ခုလုံး၏ ႏုိင္ငံသားျဖစ္ေသာ ကမၻာ.သားေကာင္း ကုိဆုိလုိျခင္း ျဖစ္ျပီး ဟုိဟုိဒီဒီ ႏုိင္ငံ တစ္ခုကုိမရည္ညႊန္းပါ။
အသိပညာ ၊ကြ်မ္းက်င္မွဳ အတတ္ပညာမ်ား တုိးတက္လာသည္ႏွင္.အမွ် ညဏ္ပညာသည္လည္း ပုိ၍လုိအပ္လာပါတယ္။ ညဏ္ပညာတုိးတက္လာသည္ႏွင္.အမွ် ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားကုိ ေဖာ္ေဆာင္ရန္ စြမ္းရည္မ်ားတုိးပြားလာမည္ျဖစ္ပါတယ္။ ထို.အတူ ကြ်န္ေတာ္တုိ.၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားမွာ မုိက္မဲမွားယြင္းေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖစ္လွ်င္လည္း မေကာင္းမွဳဒုစရုိက္ မ်ားျဖစ္ထြန္းလာေစမည္ျဖစ္ပါတယ္။
အသိပညာမ်ားဟာ ဆထက္တပုိး တုိးတက္ေနသ၍ ကမၻာၾကီးဟာ ညဏ္ပညာကုိ ယခုထက္ပုိ၍လုိအက္လာပါလိမ္.မည္။ ကမၻာၾကီးဟာ ညဏ္ပညာကုိ ယခင္.ယခင္ကထက္ မ်ားစြာလုိအပ္ေနျပီျဖစ္ပါတယ္။

ဗ်တ္ဇ

Bertrand Russell ၏ Knowledge and Wisdom ကုိျမန္မာျပန္ပါသည္။

ပုရြက္ဆိတ္ နဲ. ႏွံေကာင္

The Ant and the Grasshopper



When I was a very small boy I was made to learn by heart certain of the fables of La Fontaine, and the moral of each was carefully explained to me. Among those I learnt was The Ant and The Grasshopper, which is devised to bring home to the young the useful lesson that in an imperfect world industry is rewarded and giddiness punished. In this admirable fable ( I apologize for telling something which everyone is politely, but inexactly, supposed to know) the ant spends a laborious summer gathering its winter store, while the grasshopper sits on a blade of grass singing to the sun. Winter comes and the ant is comfortably provided for, but the grasshopper has an empty larder: he goes to the ant and begs for a little food. Then the ant gives him her classic answer.

“What were you doing in the summer time? “
“Saving your presence, I sang, I sang all day, all night”
“You sang. Why, then go and dance”

I do not ascribe it to perversity on my part, but rather to the inconsequence of childhood, which is deficient in moral sense that I could never quite reconcile myself to the lesson. My sympathies were with the grasshopper and for some time I never saw an ant without putting my foot on it. In this summery (and as I have discovered since, entirely human) fashion I sought to express my disapproval of prudence and common sense.
I could not help thinking of this fable when the other day I saw George Ramsay lunching by himself in a restaurant. I never saw anyone wear an expression of such deep gloom. He was staring into space. He looked as though the burden of the whole world sat on his shoulders. I was sorry for him. I suspected at once that his unfortunate brother had been causing trouble again. I went up to him and held out my hand.

“How are you? “ I asked.
“I am not in hilarious spirits,” he answered.
“Is it Tom again”
“Why don’t you chuck him? You’ve done everything in the world for him. You must know by now that he’s quite hopeless”

I suppose every family has a black sheep. Tom had been a sore trail to his for twenty years. He had begun life decently enough: he went into business, married and had two children. The Ramsays were perfectly respectable people and there was every reason to suppose that. Tom Ramsay would have a useful and honorable career. But one day, without warning, he announced that he didn’t like work and that he wasn’t suited for marriage. He wanted to enjoy himself. He would listen to no expostulations. He left his wife and his office. He had a little money and he spent two happy years in the various capitals of Europe. Rumors of his doings reached his relations from time to time and they were profoundly shocked. He certainly had a very good time. They shook their heads and asked what would happen when his money was spent. They soon found out he borrowed. He was charming and unscrupulous. I have never me t anyone to whom it was more difficult to refuse a loan. He made a steady income from his friends and he made friends easily. But he always said that the money you spent on necessities was boring, the money that was amusing to spend was the money you spent on luxuries. For this he depended on his brother George. He did not waste his charm on him. George was a serious man and insensible to such enticements. George was respectable. Once or twice he fell to Tom’s promises of amendment and gave him considerable sums in order that he might make a fresh start. On these Tom bought a motorcar and some very nice jewelry. But when circumstance forced George to realize that his brother would never settle down and he washed his hands of him, Tom, without a qualm, began to blackmail him. It was not very nice for a respectable lawyer to find his brother shaking cocktails behind the bar of his favorite restaurant or to see him waiting on the box-seat of a taxi outside his club. Tom said that to serve in a bar or to drive a taxi was a perfectly decent occupation, but if George could oblige him with a couple of hundred pounds he didn’t mind for the honor of the family giving it up. George paid.
Once Tom nearly went to prison, George was terribly upset. He went into the whole discreditable affair. Really, Tom had gone too far. He had been wild, thoughtless and selfish, but he had never before done anything dishonest, by which George meant illegal, and if he were prosecuted he would assuredly be convicted. But you cannot allow your only brother to go to gaol. The man Tom had cheated, a man called Cronshaw, was vindictive. He was determined to take the matter into court, he said Tom was a scoundrel and should be punished. It cost George pounds to settle the affair. I have never seen him in such a rage as when he heard that Tom and Cronshaw had gone off together to Monte Carlo the moment they cashed the cheque. They spent a happy month there.
For twenty years Tom raced and gambled, philandered with the prettiest girls, danced, ate in the most expensive restaurants and dressed beautifully. He always looked as if he had just stepped out of a bandbox. Though he was forty-six you would never have taken him for more than thirty-five. He was a most amusing companion and though you knew he was perfectly worthless you could not but enjoy his society. He had high spirits, an unfailing gaiety and incredible charm. I never grudged the contributions he regularly levied on me for the necessities of his existence. I never lent him fifty pounds without feeling that I was in his debt. Tom Ramsay knew everyone and everyone knew Tom Ramsay. You could not approve of him, but you could not help liking him.
Poor George, only a year older than his scapegrace brother, looked sixty. He had never taken more than a fortnight’s holiday in the year for a quarter of century. He went in his office every morning at nine-thirty and never left it till six. He was honest, industrious and worthy. He had a good wife, to whom he had never been unfaithful even in thought, and four daughters to whom he was the best of fathers. He made a point of saving a third of his income and his plan was to retire at fifty-five to a little house in the country where he proposed to cultivate his garden and play golf. His life was blameless. He was glad that he was growing old because Tom was growing old too. He rubbed his hands and said:
“It was all very well when Tom was young and good-looking, but he’s only a year younger than I am. In four years he’ll be fifty. He won’t find life so easy then. I shall have thirty thousand pounds by the time I’m fifty. For twenty-five years I’ve said that Tom would end in the gutter. And we shall see how he likes that. We shall see if it really pays best to work or be idle.”
Poor George! I sympathized with him. I wondered now as I sat down beside him that infamous thing Tom had done. George was evidently very much upset.

“Do you know what’s happened now?” he asked me.

I was prepared for the worst. I wondered if Tom had got into the hands of the police at last. George could hardly bring himself to speak.

“You’re not going to deny that all my life I’ve been hardworking, decent, respectable and straightforward. After a life of industry and thrift I can look forward to retiring on a small income in gilt-edged securities. I’ve always done my duty in that state of life in which it has pleased Providence to place me”
“True”
“And you can’t deny that Tom has been an idle, worthless, and dissolute and dishonorable rouge. If there were any justice he’d be in the workhouse”
“True”

George grew red in the face.

“A few weeks ago he became engaged to a woman old enough to be his mother. And now she’s died and left him everything she had. Half a million pounds, a yacht, a house in London and a house in the country”

George Ramsay beat his clenched fist on the table.

“It’s not fair, I tell you, it’s not fair. Damn it, it’s not fair”

I could not help it. I burst into a shout of laughter as I looked at George’s wrathful face. I rolled in my chair. I very nearly fell on the floor. George never forgave me. But Tom often asks me to excellent dinners in his charming house in Mayfair, and if he occasionally borrows a trifle from that is merely from force of habit. It is never more than sovereign.

W. Somerset Maugham


ပုရြက္ဆိတ္နဲ. ႏွံေကာင္

ကြ်န္ေတာ္ ကေလးဘ၀ အရြယ္ခ်ာတိတ္တုန္းက လာဖြန္တိန္း ဒ႑ာရီယုံတမ္း ပုံျပင္ေလးေတြကုိ အလြတ္ရတဲ.အထိ က်က္မွတ္ေလ.လာခဲ.ရျပီး ၊ ပုံျပင္ေလးေတြတစ္ခုခ်င္းစီရဲ. ယူစရာသင္ခန္းစာေလးေတြကုိ ေသေသခ်ာခ်ာနားလည္ေအာင္ရွင္းျပတာကုိ ခံယူခဲ.ရပါတယ္။
အဲဒီပုံျပင္ေတြထဲမွာ မျပည္.စုံတဲ.ေဟာဒီ ကမၻာေလာက ၾကီး အတြင္း ၾကိဳးစားအားထုတ္မွဳအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ခံစားရျပီး ၊ မွဳန္မွိဳင္းေတြေ၀ျခင္းအတြက္ ဒဏ္ခတ္ခံရတယ္ ဆုိတဲ. ၊ လူငယ္ေတြအတြက္ အက်ိဳးရွိတဲ. သင္ခန္းစာေလးကုိ ေပးတဲ. ပုရြက္ဆိတ္နဲ. ႏွံေကာင္ ဆုိတဲ. ပုံျပင္ေလးကုိ ကြ်န္ေတာ္ မွတ္သားခဲ.ရပါတယ္။
အဲဒီႏွစ္လုိဖြယ္ ပုံျပင္ေလးထဲမွာ ( လူသား အားလုံးဟာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ.ၾကတယ္ ဒါေပမယ္.အတိအက်ေတာ. မဟုတ္ဘူး ဆုိတဲ. အေၾကာင္းေလးကုိ သိသင္.တယ္ထင္လုိ. ကြ်န္ေတာ္ေျပာရင္ ခြင္.လႊတ္ေစခ်င္ပါတယ္။) ႏွံေကာင္က ျမက္ပင္ေလးေပၚ ထုိင္ျပီး ေနေရာင္ေအာက္မွာ သီခ်င္းဆုိေနတဲ. အခ်ိန္ ၊ ပုရြက္ဆိတ္ က ေဆာင္းရာသီ စားနပ္ရိကၡာ အတြက္ ေႏြရာသီတစ္ခုလုံးမွာ ပင္ပင္ပန္းပန္းခက္ခက္ခဲခဲ ရွာေဖြစုေဆာင္း ေနတယ္။
ေဆာင္းရာသီလည္း ေရာက္ေကာ ပုရြက္ဆိတ္အတြက္ က စားနပ္ရိကၡာဖူဖူလုံလုံ ရွိျပီး ႏွံေကာင္ရဲ. ရိကၡာက်ီထဲမွာေတာ. ဟာလာဟင္းလင္းေပါ.။ ဒါနဲ. သူဟာ ပုရြက္ဆိတ္ဆီ သြားျပီ အစားအစာ နည္းနည္းသြားေတာင္းတယ္။ အဲဒီမွာတင္ ပုရြက္ဆိတ္က သူမရဲ. ဂႏၱ၀င္အေျဖ သူ.ကုိေပးလုိက္တယ္။
“ေႏြရာသီတစ္ခုလုံး ဘာမွ မစုေဆာင္းပဲ ရွင္ဘာေတြလုပ္ေနလဲ”
“ မင္းရဲ. အာရုံဖမ္းစားႏုိင္မွုေတြကုိ စုေဆာင္းရင္ သီခ်င္းဆုိတယ္ေလ ၊ ေန.ေရာညေရာပဲ “
“ သီခ်င္းဆုိတယ္၊ ဘာရယ္။ ဒါဆုိ ရွင္ သြားျပီး က လုိက္ပါဦးလား”
ကြ်န္ေတာ္.ရဲ. အရြဲ.တုိက္တတ္တဲ.စိတ္က အဲဒါကုိ ကေလးဘ၀ နားလည္ခံယူႏုိင္စြမ္းနည္း တဲ.အခ်ိန္ မွာ ၾကဳံရတဲ. ၊ မယ္မယ္ရရမဟုတ္တာေလးဆုိတာထက္ပုိျပီး အေျခခံအေၾကာင္းအရာအျဖစ္မမွတ္ယူတဲ. အတြက္ေၾကာင္. အဲဒီသင္ခန္းစာ နဲ. ကြ်န္ေတာ္ ရင္ၾကားေစ. လုိ.မရခဲ.ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္. ရဲ. သမၼစိတၱျဖစ္ျခင္း ဟာ ႏွံေကာင္ဘက္မွာ ရွိျပီး ၊ တစ္ခါတစ္ခါ ပုရြက္ဆိတ္ကုိ အျပစ္မတင္ပဲမေနႏုိင္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီစာတမ္းေလးမွာ (လူပီသျပီဆုိကတည္းက ရွာေဖြေတြ.ရွိလာတဲ.) ဆင္ျခင္ေတြးေခၚမွဳအသိနဲ. သာမာန္အသိတုိ.အေပၚ ကြ်န္ေတာ္.ရဲ. သေဘာတူႏွစ္သက္ျခင္းမရွိမွဳမ်ားကုိ ေဖာ္ျပမွာျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ရက္က ေဂ်ာ.ခ်္တစ္ေယာက္ တည္း စားေသာက္ဆုိင္တစ္ခုမွာ ေန.လည္စာစားေနတာကုိ ေတြ.တဲ.အခါမွာ ဒီပုံျပင္ေလးကုိ သတိမရ ပဲမေနႏုိင္ေအာင္ျဖစ္မိပါတယ္။ဒီလုိၾကက္ၾကီးလည္လိမ္ေနသလုိမ်ိဳး အရမ္းကုိ ပူေဆြးမွိဳင္ေတြေနတဲ. သူတစ္ေယာက္မွမေတြ.ဖူးေသးပါဘူး။သူဟာတကယ္ကုိ ေငးမုိင္ေနပါတယ္။ကမၻာေလာကၾကီးတစ္ခုလုံးရဲ. ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးၾကီးကုိ ထမ္းထားရသလုိမ်ိဳးေပါ.။ ကြ်န္ေတာ္သူ.အတြက္စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပါတယ္။ ခ်က္ျခင္းပဲ သူ.ရဲ.ေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ. ညီေလးက ေတာ. ျပႆနာတစ္ခုခုလုပ္လုိက္ျပန္ျပီလုိ.ထင္လုိက္မိတယ္။သူ.ဆီသြားျပီးကြ်န္ေတာ္လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္လုိက္တယ္။
“ေနေကာင္းလား“ လုိ. ကြ်န္ေတာ္ကေမးလုိက္တယ္။
“ကြ်န္ေတာ္.စိတ္ေတြ မေပ်ာ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ” လုိ.သူကေျဖတယ္။
“တြမ္ေၾကာင္. ပဲမဟုတ္လား”
“ခင္ဗ်ားဘာမဆုိ သူ.အတြက္လုပ္ေပးခဲ.တာပဲဗ်ာ ၊ ဘာျဖစ္လုိ.ဒီေကာင္. ကုိ ေမာင္းမထုတ္ပစ္တာလဲ။ဒီေလာက္ဆုိရင္ ဒီေကာင္ဟာ ဆန္ကုန္ေျမေလးပဲဆုိတာ ခင္ဗ်ားသိသင္.ျပီ။”
မိသားစုတုိင္းမွာ သုိးမည္းတစ္ေကာင္ေတာ.ပါစျမဲပဲလုိ. ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္။ တြမ္ဟာ သူ.အေပၚမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္မ်က္စိစပါးေမြးစူး စရာျဖစ္ေနတာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရွိျပီ။ သူဟာဘ၀ကုိ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေတာ. စခဲ.တာပါပဲ။ စီးပြားေရးလုပ္တယ္။အိမ္ေထာင္ျပဳျပီး ကေလးႏွစ္ေယာက္ရွိခဲ.တယ္။
ရမ္ေဆး မိသားစု၀င္ေတြဟာ တကယ္.ဂုဏ္သေရရွိပုဂၢဳိလ္ေတြပါ ၊ အဲဒီလုိ ထင္ျမင္ေအာင္္ လည္းအေၾကာင္းအရင္းေတြအမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ တြမ္ ဟာ သိကၡာရွိတဲ. အလုပ္ေကာင္းေကာင္းတစ္ခုကုိရခဲ.ႏုိင္တာပဲ။
ဒါေပမယ္.တစ္ေန.မွာေတာ. ၊ ဆုိင္းမဆင္.ဗုံမဆင္. အိမ္ေထာင္ေရးဟာ သူနဲ. သဟဇာတမျဖစ္တဲ.အေၾကာင္း ၊ အလုပ္ဆုိတာကုိ သူမႏွစ္သက္တဲ. အေၾကာင္း ေျပာတယ္။သူဟာ တကုိယ္တည္း သာေပ်ာ္ရႊင္ခ်င္တယ္။ ဘယ္လုိဟန္.တားမွဳ မ်ိဳးကုိ မွ သူနားမေထာင္ဘူး။ သူ.ဇနီး နဲ. သူ.ရုံးခန္းကုိ စြန္.ပစ္ခဲ.တယ္။
သူမွာရွိတဲ.ပုိက္ဆံအခ်ိဳ. နဲ. ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ. ႏွစ္ႏွစ္ ဆုိတဲ. အခ်ိန္ကုိ ဥေရာပရဲ. ျမိဳ.ေတာ္အစုံမွာ ကုန္ဆုံးေစခဲ.တယ္။
မၾကာခဏ သူ.ေဆြမ်ိဳးေတြဆီကုိ သူလုပ္ရပ္ သတင္းေတြေရာက္သြားတုိင္း သူတုိ.ဟာ အင္မတန္မွ အံ.ၾသတုန္လွဳပ္ၾကရတယ္။ သူ.ပုိက္ဆံေတြကုန္သြားတဲ.အခါ ဘာမ်ားျဖစ္လိမ္.မလဲဆုိျပီး ေခါင္းတရမ္းရမ္းျဖစ္ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ. သူဟာေခ်းငွားသုံးတယ္ဆုိတာသိသြားၾကတယ္။
ရုိးေျဖာင္.တဲ.သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး ဆုိေပမယ္. သူဟာႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းတယ္ ။ ေခ်းငွားတာကုိ ျငင္းဆန္တဲ.ေနရာ သူ.ေလာက္ခက္ခဲတဲ.သူ တစ္ေယာက္မွ ကြ်န္ေတာ္ မေတြ.ဖူးပါဘူး။
သူဟာ မိတ္ေဆြေတြအလြယ္တကူပဲေပါမ်ားေအာင္လုပ္တတ္ျပီး အဲဒီမိတ္ေဆြေတြဆီက အကူအညီေတြနဲ. ပဲ ၀င္ေငြေျဖာင္.ခဲ.တယ္။
ဒါေပမယ္. သူဟာ ပုိက္ဆံကုိ မရွိမျဖစ္လုိအပ္တာေတြ အတြက္ပဲသုံးတာဟာ ျငီးေငြ.စရာေကာင္း ျပီး ဇိမ္ခံပစၥည္းေတြအတြက္ သုံးတာ က သာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာေကာင္းတယ္ လုိ. အျမဲေျပာေလ.ရွိတယ္။
အဲဒီအတြက္ သူဟာ သူ.အကုိ ေဂ်ာ.ခ်္ ကုိ အားကုိးတယ္။ သူ.ရဲ.ဆြဲေဆာင္ႏုိင္တဲ. အရည္အခ်င္းေတြကုိ အလဟႆ မျဖစ္ေစရဘူး။ ေဂ်ာ.ခ်္ဟာ တည္ၾကည္ေလးနက္တဲ. သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး သူ.ညီရဲ. ေသြးေဆာင္သိမ္းသြင္းမွဳ ၊ အေပ်ာ.ဆြဲမွဳ ေတြအေပၚ မရိပ္မိပါဘူး။ေဂ်ာ.ခ်္ဟာ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ.ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ တစ္ခါ ႏွစ္ခါေလာက္ေတာ. တြမ္ရဲ. အမွားေတြျပဳျပင္ပါေတာ.မယ္ဆုိတဲ. ကတိကုိယုံစားျပီး သူ.ညီ အားလုံးအသစ္ကေနျပန္စလုိ.ရေအာင္ဆုိ ေငြေၾကးပမဏအတန္အသင္. ထုတ္ေပးခဲ.တယ္။
အဲဒီေငြေတြနဲ. တြမ္ဟာ ေမာ္ေတာ္ကားတစ္စီးနဲ. လက္၀တ္ရတနာေတြ၀ယ္တယ္။ သူ.ညီဟာေတာ. ျဖင္. ဘယ္ေတာ.မွ ေျချငိမ္မွာမဟုတ္ဘူး ဆုိတာ သိလာဖုိ.အတြက္ အေျခအေနေတြကဖိအားေပးတဲ. အခါမွာ သူဟာ သူ.ညီကုိ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ လက္ေလ်ာ.လုိက္ေတာ.တယ္။ ေနာင္တအလ်င္းမရွိတဲ. တြမ္ဟာ သူ.အကုိ ကုိ အၾကပ္ကုိင္တာေတြဘာေတြေတာင္လုပ္လာတယ္။
ဂုဏ္သေရရွိ ၀တ္လုံေတာ္ရ ေရွ.ေနၾကီးတစ္ေယာက္အေနနဲ. ညီလုပ္တဲ. သူဟာ သူသြားေနက် စားေသာက္ဆုိင္ရဲ. ဘားမွာ ေကာက္ေတးစပ္ေနတာ ဒါမွမဟုတ္ ကလပ္ရဲ. အျပင္ဘက္မွာ အငွားကားနဲ. လူေစာင္.ေနတာတုိ.ကုိေတြ.ရတာ မသင္.ေတာ္ဘူးလုိ.သူထင္တယ္။ တြမ္ကေတာ.ေျပာတယ္။ အရက္ဘားမွာ မွာ အလုပ္လုပ္တာ ၊ ဒါမွမဟုတ္ အငွားကားေမာင္းတာတုိ. ဟာ သမၼာအာဇီ၀အလုပ္ေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ္. ေဂ်ာ.ခ်္က သာ သူ.ကုိ ေပါင္ေငြအေတာ္မ်ားမ်ား ေပးႏုိင္မယ္ဆုိ ရင္ မိသားစု ဂုဏ္သိကၡာ အတြက္ အဲဒီအလုပ္ေတြကုိစြန္.လႊတ္မယ္ေပါ.။ ေဂ်ာ.ခ်္ က သူေတာင္းသလုိေပးခဲ.ပါတယ္။
တစ္ခါ တြမ္ တစ္ေယာက္ ေထာင္ထဲ၀င္ရခါနီးျဖစ္တဲ. အခ်ိန္ ေဂ်ာ.ခ်္ဟာ အင္မတန္မွ စိတ္ဆုိးတယ္။ ဂုဏ္သိကၡာ က်ဆင္းစရာ ကိစၥၾကီးတစ္ခုလုံးမွာ သူပါရတယ္။ တြမ္ဟာ တကယ္.ကုိ လြန္လြန္းခဲ.တယ္။ တြမ္ဟာ ရုိင္းစုိင္းတယ္ ၊ စာနာေထာက္ထားမွဳမရွိဘူး ၊ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္တယ္ ဒါေပမယ္. ေဂ်ာ.ခ်္က ဥပေဒနဲ. ဆန္.က်င္တယ္လုိ. ယူဆတဲ. မရုိးသားမွဳတစ္စုံတစ္ခု မွ အရင္က သူမလုပ္ခဲ.ဘူး။ သူသာ တရားစြဲခံရမယ္ဆုိ ရင္ ေထာင္က်ဖုိ.ကိန္းက ေသခ်ာေနတယ္။ ဒါေပမယ္. သူ.ညီေလး ကုိေထာင္ထဲ ဘယ္အေရာက္ခံမလဲ။
ခရြန္ေရွာဆုိတဲ. တြမ္ လိမ္ခဲ.တဲ.သူဟာ အာဃာတ ၊ အျငိဳးအေတးၾကီးတယ္။သူကဒီကိစၥကုိ ရုံးေတာ္ကုိ တင္မွျဖစ္မယ္လုိ. ဆုံးျဖတ္ခဲ.တယ္။ တြမ္ဟာ ကလိန္ကက်စ္ေကာင္ ၊ အျပစ္ေပးခံရသင္.တယ္ လုိ.သူကေျပာတယ္။
အဲဒီကိစၥကုိ ေဂ်ာ.ခ်္တစ္ေယာက္ ေငြေတြအမ်ားၾကီးသုံးျပီးေျဖရွင္းလုိက္ရတယ္။တြမ္ နဲ. ခရြန္ေရွာတုိ. ႏွစ္ေယာက္ သူေပးတဲ. ခ်က္လက္မွတ္နဲ. ေငြထုတ္ ၊ မြန္တီကာလုိ ကုိ အတူထြက္သြားျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတယ္ ဆုိတဲ. သတင္းကုိ ၾကားရတဲ. အခါ သူအဲဒီေလာက္ ေဒါသူပုန္ထတာမ်ိဳး ဘယ္တုန္းကမွ မျမင္ခဲ.ဖူးပါဘူး။
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္လုံးလုံး တြမ္ဟာ ထင္တုိင္းၾကဲတယ္ ၊ျမင္းပြဲေလာင္းတယ္၊ ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေတြနဲ. မိန္းမလုိက္စားတယ္ ၊ ကခုန္တယ္၊ ေစ်းအၾကီးဆုံးဆုိတဲ. စားေသာက္ဆုိင္ေတြမွာ စားတယ္၊ လွလွပပ၀တ္စားဆင္ယင္တယ္။ ဇတ္ခုံေပၚကေနအခုပဲ ဆင္းလာသလို ထင္ရတယ္။ အသက္ေလးဆယ္ဆုိေပမယ္. ဘယ္သူမွသူ.ကုိ သုံးဆယ္ငါးႏွစ္ထက္ပုိမထင္ရဘူး။
သူဟာေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ. အေဖာ္မြန္တစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္ ။ သူဟာသုံးမရတဲ. သူတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္းသိသည္.တုိင္ သူ.ရဲ.ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ လူေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ.ၾကရတယ္။ သူဟာ သေဘာထားေကာင္း ျပီး စိတ္ေနျမင္.တယ္ ၊ အျမဲတေစ ျမဴးထူးတက္ၾကြ ေနတတ္တယ္၊ မယုံၾကည္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းတယ္။ သူရဲ. ရပ္တည္မွဳ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္.အေပၚ အျမဲတမ္း ပုိက္ဆံေတာင္းတုိင္း ကူညီဖုိ. ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေတာ.မွ ႏွေျမာတြန္.တုိျခင္းမျဖစ္ခဲ.ပါဘူး။ ေပါင္ ၅၀ ေလာက္ကုိ ဘယ္တုန္းကမွ အေၾကြးဆုိတဲ. စိတ္နဲ. သူ.ကုိ ကြ်န္ေတာ္မေခ်းခဲ.ပါဘူး။ တြမ္ရမ္ေဆးကုိ လူတုိင္းက သိသလို လူတုိင္းကလည္း တြမ္ရမ္ေဆးကုိသိတယ္။ သူ.ကုိ မေထာက္ခံရင္ေတာင္မွ သူ.ကုိ မႏွစ္သက္ပဲ မေနႏုိင္ၾကပါဘူး။ သူ.ထက္တစ္ႏွစ္ပဲၾကီး တဲ. သနားစရာ ေဂ်ာ.ခ်္ ကေတာ. အသက္ ေျခာက္ဆယ္ေလာက္ထင္ရတယ္။ ရာစုႏွစ္ရဲ. ေလး ပုံ ပုံ တစ္ပုံ ေလာက္အတြက္ တစ္ႏွစ္မွာ ရက္သတၱပတ္ ႏွစ္ပတ္ထက္ပုိျပီး နားရက္ မယူခဲ.ဖူးဘူး။ မနက္တုိင္း ကုိးနာရီခြဲေဒါင္ဆုိရင္ရုံးသြားတယ္၊ ဘယ္ေတာ.မွ ေျခာက္နာရီ မထိုးမခ်င္းရုံးကေနမျပန္ဘူး။ သူဟာ တည္ၾကည္ေျဖာင္.မတ္တယ္၊ အလုပ္ၾကိဳးစားတယ္ ၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရတယ္။ သူမွာ ဇနီးေကာင္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။သူ.ဇနီးအေပၚမွာလည္း ဘယ္တုန္းကမွ စိတ္ထဲကေနေတာင္ သစၥာမမဲ.ဖူးဘူး။ ေနာက္ျပီး သမီးေလးေယာက္ရဲ. ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္တယ္။ သူ.၀င္ေငြရဲ. သုံးပုံတစ္ပုံကုိ စုေဆာင္းထားျပီး အသက္ ငါးဆယ္ငါးႏွစ္မွာ အျငိမ္းစားယူမယ္လုိ.စိတ္ကူးထားတယ္။ ေက်းလက္ေဒသမွာ အိမ္ေလးတစ္အိမ္၀ယ္မယ္ ၊ ဥယ်ာဥ္ေလးစုိက္၊ ေဂါက္သီးေလးရုိက္မယ္ လုိ. သူစိတ္ကူးထားတယ္။ သူ.ဘ၀ဟာအျပစ္ဆုိစရာမရွိပါဘူး။ သူအရြယ္ေလးရလာတာကုိ ၀မ္းသာတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ.လည္းဆုိေတာ. တြမ္လည္းအသက္ၾကီးလာျပီေလ။ သူ. လက္ႏွစ္ဘက္ကုိပြတ္ျပီးေျပာတယ္။

“ တြမ္တစ္ေယာက္ ငယ္ဂုဏ္ရွိတုန္း ၊ခန္.ညားေခ်ာေမာတုန္းက ေတာ. အားလုံးေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ္. သူက ကြ်န္ေတာ္.ထက္တစ္ႏွစ္ပဲငယ္တာေလ။ ေနာက္ေလးႏွစ္ဆုိရင္ သူ အသက္ ၅၀ ရွိျပီ။ အဲဒီအခါ ဘ၀ ဆုိတာ ဘာလည္းသူေကာင္းေကာင္းသိလာလိမ္.မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အသက္ငါးဆယ္မွာ ဆုိရင္ ေပါင္သုံးေသာင္းေလာက္ကုိ စုေဆာင္းထားျပီးသားျဖစ္ေနျပီ။ ႏွစ္ဆယ္.ငါးႏွစ္လုံးလုံး “မင္းေျမာင္းထဲေရာက္လိမ္.မယ္ေနာ္” လုိ. ကြ်န္ေတာ္ တြမ္ ကုိ ေျပာခဲ.တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ သူဘယ္လုိျဖစ္မလဲေစာင္.ၾကည္.ၾကတာေပါ.။အလုပ္ကုိေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ လုပ္မလား ၊ ဆန္ကုန္ေျမေလးပဲျဖစ္မလား ေစာင္.ၾကည္.ၾကေသးတာေပါ.ဗ်ာ။ “
သနားစရာေကာင္းလုိက္တဲ. ေဂ်ာ.ခ်္ ။
သူ.ကုိကြ်န္ေတာ္စာနာနားလည္ပါတယ္။ တြမ္တစ္ေယာက္ ဘာမ်ား တလြဲေတြလုပ္ျပန္ျပီလည္းလုိ. သူ.ေဘးမွာထုိင္ရင္းကြ်န္ေတာ္စဥ္းစားေနမိတယ္။ ေဂ်ာ.ခ်္ တကယ္ကုိ စိတ္ဆုိးေနတာ ထင္ရွားတယ္။
အခုဘာေတြျဖစ္ေနလည္းခင္ဗ်ားသိလား။ သူက ကြ်န္ေတာ္.ကုိေမးတယ္။
အဆုိးဆုံးထိ ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳေတြး ထားပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ. တြမ္ ရဲလက္ပဲ ေရာက္သြားျပီလားေပါ.။ ေဂ်ာ.ခ်္က ၾကိဳးစားအားယူျပီးေျပာရွာတယ္။
“ကြ်န္ေတာ္.ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး အလုပ္ၾကိဳးစားခဲတယ္ ၊ ရုိးသားတည္ၾကည္ခဲ.တယ္၊ သိကၡာရွိရွိ ၊ ေျဖာင္.ေျဖာင္.မွန္မွန္ ေနခဲ.တယ္ ဆုိရင္ခင္ဗ်ားျငင္းမလား။ ဘ၀တစ္ခုလုံးၾကိဳးစားလာခဲ.ျပီးတဲ.ေနာက္ အရွဳံးမရွိႏုိင္တဲ. ေငြစုေငြေခ်း က ရတဲ. ၀င္ေငြေလးနဲ. ကြ်န္ေတာ္ အျငိမ္းစားယူႏုိင္မယ္လုိ. ေမွ်ာ္လင္.ထားတယ္။အျမဲတမ္း ေလာကပါလ တရားနဲ.အညီကြ်န္ေတာ္ တာ၀န္ေက်ပြန္ခဲ.တယ္။”
“မွန္တာေပါ.။”
“တြမ္ဟာ အျမဲတမ္း ေသာက္ေသာက္စားစားနဲ. မရုိးမေျဖာင္. လူ.အႏၵတစ္ေယာက္ဆုိရင္လည္း ခင္ဗ်ားမျငင္းႏုိင္ပါဘူး။ တရားမွ်တမွု ရွိေၾကးဆုိရင္ သူဟာ သူေတာင္းစားေဂဟာ ကုိ ေရာက္ေနျပီ။”
“မွန္တာေပါ.ဗ်ာ။”
ေဂ်ာ.ခ်္ မ်က္ႏွာၾကီး နီျမန္း လာတယ္။
“ လြန္ခဲ.တဲ. သတင္းပတ္ အနည္းငယ္က တြမ္ ဟာ အေမအရြယ္ေလာက္ရွိတဲ. အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ.ေစ.စပ္ခဲ.တယ္။ အခုအဲဒီအမ်ိဳးသမီး ေသသြားေတာ. သူပုိင္ဆုိင္သမွ်ေတြအားလုံးကုိ တြမ္ အတြက္ထားခဲ.တယ္။ ေပါင္ငါးသိန္း ၊အေပ်ာ္စီး သေဘာၤ တစ္စီး၊ လန္ဒန္မွာ အိမ္တစ္လုံး ျပီးေတာ. နယ္မွာ အိမ္တစ္လုံး သူ.အတြက္ ထားခဲ.တယ္။”
ေဂ်ာ.ခ်္ က စားပြဲခုံကုိ လက္သီးနဲ.ထုျပီးေျပာတယ္။
“ဒါလုံး၀မတရားဘူး ၊ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမယ္ ၊ လုံး၀မတရားဘူး၊ အေရးမပါတာဗ်ာ ။ လုံး၀မတရားဘူး။”
ေဂ်ာ.ခ်္ရဲ. ေဒါသမ်က္ႏွာၾကီးကုိၾကည္. ၊ ကြ်န္ေတာ္အက်ယ္ၾကီး ေအာ္ရယ္မိ ျပီး ထုိင္ခုံေပၚမွာ အူႏွိပ္ေနရတာ ၾကမ္းျပင္ေပၚကုိေတာင္လိမ္.က်မတတ္ပဲ။ အဲဒီအတြက္ ေဂ်ာ.ခ်္ကကြ်န္ေတာ္. ကုိ ဘယ္ေတာ.မွ ခြင္.လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ္. တြမ္က ေတာ. ကြ်န္ေတာ္ကုိ အေကာင္းဆုံးညစာစားပြဲေတြ အတြက္ ေမဖဲရ္ မွာရွိတဲ. သူ.အိမ္ကုိ မၾကာခဏဆုိသလုိဖိတ္ပါတယ္။ အခါအားေလ်ာ္စြာ ကြ်န္ေတာ္.ဆီက ပုိက္ဆံေလး မျဖစ္စေလာက္ေခ်းတယ္ဆုိရင္ေတာင္ အက်င္.ပါေနလုိ.ပဲျဖစ္မွာပါ။ တစ္ေပါင္ထက္ေတာင္ ဘယ္ေတာ.မွ မပုိပါဘူး။
ဗ်တ္ဇ

W. Somerset Maugham ၏ The Ant and the Grasshopper ကုိဆီေလ်ာ္ေအာင္ျမန္မာျပန္သည္။

Monday, March 8, 2010

သမီးေလးနဲ.ပတ္သက္သမွ် ၃။




သမီးေရအရင္တစ္ေခါက္ကစာမွာသမီးကုိေဖေဖက မိဘေက်းဇူးကုိအထူးသိတတ္ျပီးေတာ. ထက္ျမက္ထူးခြ်န္တဲ.သမီးအလိမၼာေလး တစ္ေယာက္အျဖစ္ျမင္ခ်င္တယ္လုိ.ေျပာခဲ.တယ္ေနာ္။ အခုသမီးက ကုိ မိိဘေက်းဇူးသိတတ္ဖုိ.ေဖေဖထပ္ျပီးသြန္သင္ခ်င္တယ္။ကမၻာေပၚမွာ သားသမီးကုိမခ်စ္တဲ.မိဘဆုိတာ ရွိကုိမရွိဘူးသမီး။ အသိညဏ္နိမ္.ပါးတဲ. တိရိစၦာန္ေလးေတြေတာင္မွပဲ သူတုိ.ရဲ.သားသမီးေတြက ုိခ်စ္တတ္ၾကတယ္။ ေၾကာင္မၾကီးကေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြကုိလ်ာေလးနဲ.လ်က္ေပးေနတာတုိ.။ ၾကက္မၾကီးက သူ.ရဲ.ၾကက္ေပါက္ေလးေတြနားကုိ ေခြးတစ္ေကာင္ဒါမွမဟုတ္ လူတစ္ေယာက္ကပ္လာတာပဲျဖစ္ျဖစ္အေတာင္ၾကီးကုိျဖန္.ျပီးရန္လုပ္တတ္တယ္။ ဒါဟာသူတုိ.ရဲ.သားသမီးေတြကုိအႏၱရယ္ျပဳမွာစုိးရိမ္လုိ. ၊ အဲဒီ အႏၱရယ္ တစ္စုံတစ္ရာ က ေနကာကြယ္ေပးဖုိ. ၊ သားသမီးေတြကုိ ခ်စ္လုိ.ျဖစ္ေပၚလာတဲ. အျပဳအမူတစ္၇ပ္ျဖစ္တယ္သမီး။ သမီးအတြက္ဆုိရင္ ေဖေဖနဲ.ေမေမဟာ အသက္ေပးဖုိ.ထိေတာင္ ၀န္မေလးဘူးလုိ. ေဖေဖေျပာရဲတယ္။ ေဖေဖတုိ. တီတီ၀ါ တီတီမီး တုိ. အေပၚမွာ လည္း ဘြားဘြားရီ တုိ. ဘုိးဘုိးတုိ. က အဲဒီလုိခ်စ္ၾကတာပဲ သမီးရဲ. ။ ဘြားဘြားရီဆုိ ေဖေဖ.ကုိ သားအၾကီးဆုံးဆုိေတာ. အရမ္းခ်စ္တာေပါ.သမီးရယ္။ ေဖေဖ.ကုိ ဟုိငယ္ငယ္ေလး သမီးတုိ. အရြယ္ကတည္းက ေနေကြ်းေမြးျပဳစုေစာင္.ေရွာက္လာခဲ. တဲ. ေဖေဖ. မိဘေတြအေၾကာင္းကုိေျပာရင္ သမီးေမာ.ေမာ. ၾကည္.ေနတဲ. မုိးေကာင္းကင္ၾကီးလိုပဲ အဆုံးအစမရွိက်ယ္ျပန္.တဲ. သမီးေရ။ မိဘေက်းဇူးအေၾကာင္းေျပာေတာ. ေဖေဖဖတ္ဖူးတဲ. ဇတ္လမ္းေလးတစ္ခုကုိသြားသတိရတယ္။ တစ္ခါက မိသားစုတစ္စုမွာ ဖခင္ၾကီးက သားသမီးသုံးေယာက္ကုိ တစ္သက္လုံးလုပ္ေကြ်းခဲ.သတဲ.။ ဒီလုိနဲ. အခ်ိန္ေတြကုန္လြန္လာျပီး ဖခင္ၾကီးကလည္း အဖုိးအုိၾကီးျဖစ္၊သားသမီးေတြကလည္း အိမ္ေထာင္ကုိယ္စီက်နဲ. ၊ သားေတြသမီးေတြနဲ. ျဖစ္လာတာေပါ.။ အဖုိးအုိၾကီးက အသက္လည္းၾကီးလာျပီျဖစ္တဲ.အေလ်ာက္ အလုပ္ကလဲမလုပ္ႏုိင္၊ ကုိယ္.ကုိကိုယ္ေတာင္မႏုိင္ေတာ.တဲ.အုိမင္းမစြမ္းၾကီး လူအုိၾကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတာေပါ.။ သားသမီးေတြကလည္း အဖုိးအုိၾကီးက ဘာအလုပ္မွမလုပ္ႏုိင္ေတာ.ဘူးဆုိေတာ. ျငဳိျငင္ၾကတယ္။ အဖုိးအုိၾကီးကအလုပ္လုပ္ဖုိ.မေျပာနဲ. တစ္သက္လုံးပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ. သားသမီးေတြကုိလုပ္ေကြ်းလာခဲ.ရေတာ. အသက္ၾကီးလာတဲ.အခ်ိန္မွာ အားအင္ကုန္ခန္းျပီး ကုိယ္.ကုိကုိယ္ေတာင္ မသယ္ႏုိင္ေတာ.တဲ. ဘ၀ေရာက္ေနတယ္ သမီးရဲ.။ အေပါ.သြားမစင္စြန္.တဲ. အခ်ိန္မွာလည္း တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ. အကူအညီနဲ.မွပဲ အဆင္ေျပေတာ.တယ္။ ထမင္းစားရင္လည္း တုန္ခ်ိတုန္ခ်ိ လက္ကေလးေတြနဲ. အၾကာၾကီးစားရတယ္။ ထမင္းစားေနရင္းနဲ.ဇြန္းေတြလြတ္က် ၊ ပန္းကန္ေတြမေနရင္းနဲ.လြတ္က်လုိ. ကြဲသြားတာမ်ိဳး ေတြျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီေတာ. သားသမီးေတြက အဖုိးအုိကုိျငိဳျငင္လာၾကတယ္။ ဒီအဖုိးၾကီး ဘာမွအသုံးမက်ဘူးလုိ. ေျပာလာၾကတယ္။ ဆန္ကုန္ေျမေလးၾကီးလုိ. ေျပာလာၾကတယ္။ အဖုိးၾကိးကေတာမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ.ေပါ.။ သူရဲ.ပ်ိဳရြယ္တဲ.အခ်ိန္ေတြက ကုန္ဆုံးခဲ.ျပီေလ။ ေနာက္ၾကေတာ. သားသမီးေတြက အဖိုးၾကီးထမင္းစားရင္ သူတုိ.နဲ.မစားခုိင္းေတာ.ဘူး။ပန္းကန္ေတြက်ကြဲမွာစုိးလုိ. လမ္းေဘးက အေပါစား သစ္သားဇလုံေလးတစ္ခု၀ယ္ျပီး အဖုိးၾကီးကုိ အခန္းေထာင္.က ခုံေသးေသးေလးေပၚမွာ ထမင္းစားေစတယ္။ သားသမီးေတြက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးရယ္ေမာျပီး ထမင္းစားေနတဲ. အခ်ိန္မွာအဖိုးအုိၾကီး ဟာမ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ.၊ မ်က္ရည္ေတြလည္ေနတဲ. မွိဳင္းေဖ်ာ.ေဖ်ာ. မ်က္၀န္းအစုံေတြနဲ.ၾကည္.ေနရတယ္။ အဖုိးအုိၾကီးဟာ အထီးက်န္ျခင္း ေ၀ဒနာကုိတစ္ေယာက္တည္း ၾကိတ္ခံစားရရွာတယ္။ သူ.ကုိသားသမီးေတြက ရွိတယ္လုိ.ေတာင္သေဘာမထားေတာ.ဘူး။ အရာ၀င္တယ္လုိ.လည္း မထင္ေတာ.ဘူး။ ဒီၾကားထဲ အဖုိးအုိကုိ သားေတြရဲ. ေခြ်းမေတြကလည္း ေအာ္လုိက္ေငါက္လုိက္လုပ္ေသးတယ္။ အဖုိးအုိကုိ အေဖာ္ျပဳေပးဖုိ.ဆုိလုိ. ၅ႏွစ္အရြယ္ သူ.ေျမးေလး တစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။ တစ္ရက္မွာ သားအၾကီးဆုံးလုပ္တဲ.သူက အိမ္မွာအကၤ်ိီခ်ိတ္ၾကိဳးတန္းလုပ္ဖုိ.အတြက္ သံရုိက္တဲ.တူကုိ လုိက္ရွာတယ္။ တူကုိရွေနရင္းနဲ. ေနာက္ဆုံးမွာ သူ.သားေလးကယူျပီး ေဆာ.ေနတာေတြ.တယ္။ သူ.သားေလးက အဲဒီတူတစ္လက္နဲ.သံတစ္ေခ်ာင္းကုိ သစ္သားျပားတစ္ခုေပၚမွာ ရုိက္ဖုိ.ၾကိဳးစားေနတာကုိ သူေတြ.တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူကသူ.သားေလးကုိစိတ္ပူသြားတာေပါ.။မေတာ္တဆလက္ေတြ ကုိရုိက္မိသြားရင္ သူ.သားေလးနာရွာမွာပဲဆုိျပီးေတာ.။ သားေလးအဲဒါကုိ မေဆာ.ရဘူး ေဖေဖ.ကုိ ေပးဆုိျပီးေတာင္းလုိက္တယ္။ အဲဒီခ်ိန္မွာ သူ.သားေလးေျပာလုိက္တဲ.စကားဟာ သားအၾကီးဆုံးရဲ.ရင္ကုိ ဆုိ.တက္သြားေစတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ သားအၾကီးဆုံးဟာ မ်က္ရည္ေတြက်လာျပီး သူအမွားက ုိသူသိသြားတယ္။ သူ.ရဲ.ညီျဖစ္သူနဲ.ညီမျဖစ္သူကုိ သူတုိ.သားသမီးေတြအားလုံးဟာ မွားေနျပီျဖစ္တဲ. အေၾကာင္းကုိရွင္းျပတယ္။ ေနာက္တစ္ေန. အဖုိးအုိၾကီးကထမင္းစားဖုိ. သူ.ခုံေသးေသးေလးနားကုိသြားတဲ.အခါမွာ ဘယ္လုိမွေမွ်ာ္လင္.မထားဘဲ သားအၾကီးဆုံးက ေဖးကူေပးတယ္။ ေခြ်းမျဖစ္တဲ.သူကလည္း ေႏြးေထြးတဲ. လက္အစုံနဲ.တြဲကူတယ္။ ထမင္းစားတဲ.အခါ သားအလတ္နဲ.သမီးအငယ္တုိ.က ခြံ.ေကြးၾကတယ္။ ေျခဆုပ္လက္နယ္လဲလုပ္ေပးၾကတယ္။ အဖုိးအုိကုိ ဆက္ဆံပုံေတြက အရင္ကနဲ.မတူေတာ.ပါဘူး။ အဖုိးအုိဟာ ၀မ္းသာလြန္းလုိ. မ်က္ရည္ေတြမဆည္ႏုိင္ဘူး။ သမီးေလး အခုဆုိ သားအၾကီးဆုံးကုိ သူ.သားေလး ကဘာေျပာလုိက္တာလဲဆုိတာကုိသိခ်င္ေနျပီးေပါ.။ သူ.သားေလးေျပာလုိက္တဲ. စကားေလးက ရွင္းရွင္းေလးပဲ သမီးေရ။ ေဖေဖနဲ.ေမေမ အသက္ၾကီးလာရင္စားဖုိ. သားသားသစ္သားဇလုံလုပ္ေနတာပါ တဲ.။ ကဲသမီးေရ မိဘေက်းဇူးကုိ နားလည္ဖုိ. ေဖေဖဘာေၾကာင္.ေျပာလဲဆုိတာကုိ သမီးသေဘာေပါက္မယ္လုိ. ေဖေဖယုံၾကည္တယ္။

ေဖေဖ
မတ္လ ၈ ရက္ ၊ ၂၀၁၀

Friday, March 5, 2010

သမီးေလးနဲ.ပတ္သက္သမွ် ၂။



သမီးေလးဖတ္ဖုိ. ၂၆-ႏုိ၀င္ဘာ-၂၀၀၈
သမီးေလးေ၇ေဖေဖတုိ.ေလာကၾကီးမွာ လူသားေတြဟာ ပတ္၀န္းက်င ္အမ်ိဳးမ်ိဳး၊အသုိင္းအ၀ုိင္း အမ်ိဳးမ်ဳိးမွာ ရွင္သန္ၾကီးျပင္းလာၾကတယ္။ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံခ်င္းစီရဲ. ယဥ္ေက်းမွဳ၊ထုံးစံဘာသာစကားေတြကလည္း မတူညီၾကဘူး။ ကုိယ္.ႏုိင္ငံထဲမွာေတာင္မွပဲ အရပ္ေဒသကြာျခားသြားရင္ ဓေလ.ထုံးစံေတြဘာသာစကားေတြက မတူႏုိင္ေတာ.ဘူးေလ။ အဲဒီလုိ မတူညီမွဳေတြမ်ားေနတဲ. ေဖေဖတုိ.ရဲ.ကမၻာၾကီးမွာ လူသားတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ.အျမင္၊ သေဘာထား၊ ခံယူခ်က္ေတြဟာလဲ တူညီႏုိင္ဖုိ.ဆုိတာခဲယဥ္းပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ.ကအျပာေရာင္ၾကိဳက္တယ္။တစ္ခ်ိဳ.က အျဖဴေရာင္ၾကိဳက္ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ.က ရခုိင္မုန္.တီၾကိဳက္တယ္။တစ္ခ်ိဳ.ကမုန္.ဟင္းခါးၾကိဳက္တယ္။မုန္.ဟင္းခါးေတာင္မွတစ္ခ်ိဳ.ကပဲေၾကာ္နဲ.မွေကာင္းတယ္လုိ.ထင္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ.ကဘူးသီးေၾကာ္မွဘူးသီးေၾကာ္။အဲဒီလုိမ်ိဳးေပါ.။သေဘာထားပုံျမင္ပုံေတြကလည္းမတူၾကဘူး။ကုိယ္.အျမင္ကုိယ္.သေဘာထားကသာလွ်င္အမွန္လုိ.ထင္တတ္ၾကတာလူေတြရဲ.သဘာ၀ပါပဲ။ စုိင္းစုိင္းခမ္းလွိဳင္ကုိမိန္းကေလးေတြကၾကိဳက္ၾကတယ္။သူတို.ရဲ.စိတ္ထဲမွစုိင္းစုိင္းခမ္းလွိဳင္ကေခ်ာတယ္။သီခ်င္းဆုိေကာင္းတယ္။တစ္ခ်ိဳ.ေယာက်ၤားေလးေတြၾကေတာ.စုိင္းစုိင္းခမ္းလွိဳင္ကုိအရူးအေပါတစ္ေယာက္လုိသေဘာထားၾကတယ္။မိန္းမလ်ာနဲ.တူတယ္လုိ.ေျပာၾကတယ္။သူတုိ.ၾကိဳက္တဲ.ေလးျဖဴကမွ ေကာင္းတယ္လုိ.ထင္ၾကတယ္။သူ.အျမင္နဲ.ကုိယ္.အျမင္ကမတူၾကဘူး။ တစ္ခ်ိဳ.က်ေတာ.လဲကုိယ္.အျမင္သာလ်င္အမွန္ဆုိျပီး အဲဒီအေပၚမွာ အတၱစြက္လာၾကတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ေဖေဖတုိ. လုိင္းကား စီးတယ္ဆုိပါေတာ.။ သက္ၾကီးရြယ္အုိ ေတြ ၊ကုိယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေတြ ကခုံမရလုိ. မတ္တပ္ရပ္စီးေနရတာကုိ ၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ေနရာဖယ္မေပးတဲ. ေယာက်ၤားရင္.မာၾကီးေတြ ေဖေဖေတြ.ဖူးတယ္။ တစ္ခ်ိဳ. နည္းနည္းအဲဒီလုိလူေတြထက္ လည္တဲ.သူေတြက် ေတာ. အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပစ္လုိက္ေကာ။ သူတုိ.ရဲ. အျမင္မွာက ငါတုိ.လမ္းခရီးအရွည္ၾကီးစီးရမွာပဲ ၊ ငါရထားတဲ. ခုံေလး ကုိဖယ္ေပးဖုိ.ဆုိတာ၊ ငါလည္းတရားရေနတဲ. သူေတာ္စင္လည္းမဟုတ္ ၊ လူဆုိတာကုိယ္.ကုိကုိယ္ သာလ်င္အခ်စ္ဆုံး ၊ စသျဖင္. မွားယြင္းတဲ. အျမင္ေလးေတြရွိလာတယ္။အဲဒီအေပၚမွာမွ ငါဆုိတဲ.အတၱကုိ သူတုိ.ထပ္ေလာင္းၾကတယ္။အင္မတန္ ရြံရွာဖုိ.ေကာင္းတဲ.သူေတြျဖစ္တယ္။ လူ.အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ကုိယ္.အတၱကုိပဲ ကုိယ္ၾကည္. ၊ ကုိယ္.အက်ိဳးအျမတ္မရပဲ နဲ. ဘယ္လုိအကူအညီမ်ိဳးကုိမွ မေပးတတ္တဲ.သူေတြ ဟာ အဆုိးရြားဆုံးပဲသမီး။ အခ်ိန္တန္ရင္လူသားအားလုံးဟာ ေသရမွာပဲ၊ မေသခင္မွာ ကုိယ္ေနတဲ.ႏုိင္ငံ၊ ကမၻာၾကီးတစ္ခုလုံး ကုိမဆုိထားနဲ. ကုိယ္.ပတ္၀န္းက်င္ေသးေသးေလးကုိပဲအက်ိဳးျပဳေပးႏုိင္ရင္ ေတာင္ သမီးလူျဖစ္ရတာအဓိပါယ္ရွိတယ္လုိ.ေဖေဖထင္တယ္။ အင္း ..ဟုိဟုိဒီဒီဆက္စပ္ရင္းနဲ. ေဖေဖေျပာခ်င္တဲ.လုိရင္းကုိမေရာက္ေသးဘူး။ ေဖေဖေျပာခ်င္တာ က လူတုိင္းရဲ. အျမင္ေတြဟာ မတူညီတဲ.ေနာက္ . .. ကုိယ္ကုိယ္ တုိင္ က မွားယြင္းတဲ. အျမင္မ်ိဳး ကုိလက္ကုိင္မထားဖုိ.ပဲ။ အဲဒီမွားယြင္းတဲ. အျမင္ဟာ ကာလရွည္ၾကာလာတဲ. အခါမွာ ခံယူခ်က္တစ္ခုအသြင္ကုိေျပာင္းသြားတတ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ. ခံယူထားတဲ. ခံယူခ်က္ဆုိ တာ မွားသည္ျဖစ္ေစ မွန္သည္ျဖစ္ေစ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိက္ဖို. က အခက္သားလား။တစ္ခါတစ္ခါ ကုိယ္ မွန္တဲ.လုိ.ထင္ထားတဲ. အရာေတြက အမွားျဖစ္သြားတယ္။ တျခားသူေတြ ရဲ. ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ အျမင္ေတြ ကုိ ကုိယ္ က မွားတယ္လုိ.ထင္ေနေပမယ္. လည္း မွန္ခ်င္မွန္ေနတတ္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိဆုိေတာ.ေဖေဖဖတ္ဖူးတဲ. စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲကဇတ္လမ္းေလးေတြကုိသြားသတိရတယ္။ အဲဒီဇတ္လမ္းေလး ကေဖေဖ. ကုိ အျမင္ေလးတစ္ခုေပးတယ္။ ဇတ္လမ္းကဒီလုိ။ တစ္ေန. နယူးေယာ.ခ္မွာ စတီဖင္ကုိေဗး ကရထားစီးဖုိ.ခုံတန္းေလးမွာထုိင္ေစာင္.ေနတယ္။ စတီဖင္ ကုိေဗးဆုိတာ ထူးခ်ြန္ေအာင္ျမင္သူတုိ.၏ အေလ.အထ(၇)ရပ္ဆုိတဲ.စာအုပ္ကုိေရးတဲ.ကမၻာေက်ာ္စာေရးဆရာ ၊ ေဟာေျပာေရးပါရဂူၾကီးေပါ.။ အဲဒီအခ်ိန္ ဘူတာရုံထဲမွာ သူ.လုိပဲတစ္ျခားထုိင္ေစာင္.ေနတဲ.သူေတြရွိတာေပါ.။သူရထားထုိင္ေစာင္.ေနတဲ. အခ်ိန္မွာပဲ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္နဲ.ခ်ာတိတ္ေလးႏွစ္ေယာက္ကလည္း ရထားစီးဖုိ.ေရာက္လာတယ္။ ခ်ာတိတ္ေလးေတြကလည္း ေဆာ.ကစားတတ္တဲ. ၅ႏွစ္၆ႏွစ္အရြယ္ ကေလးေလးေတြဆုိေတာ. ေဆာ.လုိက္တာမွ ေမ်ာက္ေတာင္မူးလဲမလား ေအာက္ေမ.ရတယ္။ထုိင္ေနတဲ.သူေတြရဲ.ဦးထုပ္ေတြကုိသြားဆြဲခြ်တ္တယ္။ အက်ယ္ၾကီးေအာ္ဟစ္ျပီး လုိက္တမ္းေျပးတမ္းကစားၾကတယ္။ ပထမေတာ.လူေတြက ကေလးေတြပဲဆုိျပီး ရယ္ေနၾကတာေပါ.၊ ေနာက္ေတာ. ကေလးေတြက မနားေတာ.ဘူး။ ေအာ္ၾကဟစ္ၾကတယ္။ ေလွ်ာက္ေျပးတယ္။အဲဒီလုိျဖစ္ေနတဲ.အခ်ိန္မွာသူတုိရဲ.အေဖျဖစ္တဲ.သူ အမ်ိဳးသားက စတီဖင္ကုိေဗးနားကထုိင္ခုံမွာေခါင္းကုိလွန္ထုိင္ျပီး မ်က္စိကုိမွိတ္ထားတယ္။ ကေလးေတြေဆာ.ေနတာကုိ ဘာတစ္ခုမွ၀င္မေျပာဘူး။လူေတြကေတာ.ေတြးၾကတာေပါ.။ဒီလူၾကီးကကုိယ္.သားသမီးေတြကုိကုိမထိန္းဘူး။ ကေလးေတြကဆုိးခ်င္တုိင္းဆုိးေပခ်င္တုိင္းေပေနေတာ.တာပဲေပါ.။ယဥ္ေက်းမွဳကုိနားမလည္တဲ.သူပဲလုိ.စိတ္ထဲကေန အျပစ္တင္တာေပါ.။ ေဖေဖတုိ. ျမန္မာျပည္မာေတာင္ ေျပာၾကတယ္ေလ။ လူလိမၼာသား ယဥ္ပါး၊ လူမုိက္သား ရမ္းကား ဆုိျပီးေတာ. ၊ သားသမီးေတြ မလိမၼာ ရင္ မိဘေတြမဆုံးမလုိ.ဆုိျပီးေတာ. လူေတြက အျပစ္တင္ၾကတယ္။ ပထမေတာ.စတီဖင္ကုိေဗးကလည္းဘာမွမေျပာပါဘူး။ေနာက္ေတာ.ကေလးေတြကလည္းသူမ်ားအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ကုိ ေဆာ.လြန္းေနေတာ. သူမေနႏုိင္ေတာ.ဘူး။မ်က္စိမွိတ္ထားတဲ.အမ်ိဳးသားကုိ သူကေျပာလုိက္တယ္။ ဒီမွာမိတ္ေဆြခင္ဗ်ားရဲ.ကေလးေတြကအရမ္းေဆာ.တာပဲဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတစ္တစ္ခုေတာ.လုပ္သင္.တယ္ လုိ.ထင္တယ္ဗ်ာ လုိ.ေျပာလုိက္တယ္။သူတုိ.ကုိ အျခားသူေတြအေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေအာင္မေဆာ.ဖုိ.ေျပာပါလား လုိ.သူကေျပာလုိက္တယ္။အဲဒီအခါမွာအမ်ိဳးသားကမ်က္စိဖြင္.လုိက္တယ္။စတီဖင္ကုိေဗးကုိသူကခပ္ေဖ်ာ.ေဖ်ာ.ျပဳံးျပျပီး တုိးတုိးေလးျပန္ေျပာတယ္။ “ကြ်န္ေတာ္လည္းသူတုိ.ကုိေအာ္ေငါက္ျပိးအဲဒီလုိမ်ိဳး အရမ္းမေဆာ.ၾကဖုိ.ေျပာရင္ေကာင္းမလားလုိ.စဥ္းစားေနတာပါ။ဒါေပမယ္.ဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္.ဇနီး ၊ သူတုိ.ရဲ.မိခင္ဟာလြန္ခဲ.တဲ. ၂ နာရီေလာက္ကပဲဆုံးသြားတယ္။သူတုိ.မိခင္ဆုံးသြားတယ္ဆုိတာ သူတုိ.ေလးေတြမသိရွာ ၾကေသးဘူးဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ.အခုေဆးရုံကျပန္လာတာပါ။ကြ်န္ေတာ္သူတုိ.ကုိေအာ္ေငါက္လုိက္ဖုိ.စဥ္းစားရင္ေသဆုံးသြားတဲ. သူတုိ.ရဲ.မိခင္ရဲ.မ်က္ႏွာကုိျပန္ျပန္ျမင္ေနရတယ္ဗ်ာ”လုိ.ေျပာလုိက္တယ္။ ကဲသမီးသာ စတီဖင္ကုိေဗး ေနရာမွာဆုိရင္ဘယ္လုိစိတ္မ်ိဳး၀င္လာမလဲ။ ဒီေလာက္ဆုိ သမီးသေဘာေပါက္ ေလာက္ေရာေပါ.။လူသားေတြကုိ စာနာပါ။တစ္ဖက္သား၇ဲ.အခက္အခဲကုိနားလည္ပါ။ ကုိယ္.အတၱကုိပဲဦးစားမေပးမိေစနဲ.။ မိဘေက်းဇူးအထူးသိတတ္ျပီး ထူးခြ်န္ရည္မြန္တဲ.သမီးအလိမၼာေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္သမီးကုိေဖေဖျမင္ခ်င္တယ္ေနာ္။

ေဖေဖ
၂၀၀၈ ခုႏွစ္တုန္းက သမီးေလးဆီကုိ ေရးထားတဲ.စာေလးပါ။
ဗ်တ္ဇ

Wednesday, March 3, 2010

ဖားႏွစ္ေကာင္


တုိက္ဆုိင္တာပဲလား ၊ တကယ္ပဲကံေကာင္းတာလားေတာ.မသိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ဧည္.သည္ေတြ Entertainment လုပ္တဲ. စားေသာက္ဆုိင္ က ကြ်န္ေတာ္လာရင္အရမ္းေရာင္းရတယ္ဆုိပဲ။ ဟုတ္ေတာ.လည္းဟုတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္နာမည္ကုိ ဘြတ္ကင္ထဲမွာေတြ.ရင္ သူတုိ. ကအဲဒီညဆုိ အလုပ္မ်ားမယ္လုိ. ၾကိဳတြက္ထားၾကတယ္။ မန္ေနဂ်ာ က ခဏခဏေျပာတယ္ နင္ငါတုိ.ဆုိင္ ကုိညေနတုိင္းလာေပးပါတဲ.။ နင္လာရင္ေရာင္းေကာင္းလြန္းလုိ.ပါတဲ.။ ဟုတ္ေသာ္ရွိမဟုတ္ေသာ္ရွိကြ်န္ေတာ္ေက်နပ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခါ ဒါရုိက္တာက လည္းစကားစပ္မိေတာ. ေျပာတယ္။ မင္း ဟာဘာလုပ္လုပ္ေအာင္ျမင္မယ္.လူတစ္ေယာက္္ လုိ.ငါယုံၾကည္တယ္တဲ.။ ၀ါက်ေလး တစ္ေၾကာင္းတည္းဆုိေပမယ္. ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္တန္ဖုိးထားပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ. ခ်ီမြမ္းမွဳ ကုိခံရတာ ဟာေက်နပ္စရာတစ္ခုလုိ.ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္။ အဲဒီအေပၚမွာသာယာမေနဖုိ.ေတာ. လုိတာေပါ.ေလ။ ၇ ရက္ထက္ပုိျပီးခ်ီးမြမ္းမွာမွမဟုတ္တာ။ ဒါေပမယ္. လူတစ္ေယာက္ေယာက္အေပၚမွာ စိတ္ခ်မ္းသာ သြားေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္သြားေအာင္လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ခ်ီမြမ္းခံရသည္ ျဖစ္ေစမခံရသည္ျဖစ္ေစ ကြ်န္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ Encouraging ဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ရဲ. ဘ၀ကုိ ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္လုိက္လုိ.ရတယ္လုိ. ကြ်န္ေတာ္ယုံၾကည္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္တြန္းအားေပးႏုိင္တယ္လုိ.လည္း ယုံၾကည္တယ္။ အနည္းဆုံး လ်ွာဖ်ားေလး နဲ. စကားလုံးေလးေတြ ပဲစုိက္ထုတ္ေပးဖုိ.လုိ.တာေလ ။ တစ္ဖက္သားအတြက္ ရသြားႏုိင္တဲ.အင္အားက မျမင္ႏုိင္ေအာင္ၾကီးမားသြားႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါတုန္းက ဖားျပဳပ္အုပ္စုတစ္စု က ေတာၾကီးတစ္ခုထဲကေနျဖတ္ျပီးခရီးသြားၾကတယ္ ။ အဲဒီ မွာ ဖားျပဳပ္ႏွစ္ေကာင္က က်င္းအနက္ၾကီးထဲကုိ ေခ်ာ္ျပီးျပဳတ္က်သြားတယ္။ က်င္းရဲ.အနက္က ကလည္း ဖားျပဳပ္တစ္ေကာင္အတြက္ ခုန္မတက္ႏုိင္ေလာက္တဲ.အနက္ဆုိေတာ. က်န္တဲ. ဖားေတြက အဲဒီဖားျပဳပ္ႏွစ္ေကာင္ကုိ ေျပာတယ္။ မင္းတုိ.ေတာ. ဒီက်င္းထဲမွာပဲ ေသရမွာပဲတဲ.။ ဖားျပဳတ္ႏွစ္ေကာင္ကေတာ. က်န္တဲ.ဖားေတြေျပာတာကုိ ဥေပကၡာျပဳျပီး သူတုိ.မွာစြမ္းအားရွိသေလာက္က်င္း၀ေပၚကုိ ခုန္တက္ၾကတာေပါ.။ အဲဒီအခါက်န္တဲ.ဖားေတြက ဆက္ေျပာျမဲေျပာၾကတယ္။ မင္းတုိ.ေလာက္မုိက္မဲတာမရွိဘူး။ မင္းခုန္တက္ေနရင္အားကုန္ျပီးေသလိမ္.မယ္ ။ ဒီအတုိင္းပဲက်င္းထဲမွာ အစာငတ္ခံေသလုိက္ၾကပါကြာလုိ.ေျပာတယ္။ ေနာက္ဆုံးၾကိဳးစားေနရင္းမွာ ပဲ ဖားျပဳတ္ႏွစ္ေကာင္ထဲက တစ္ေကာင္ က က်န္တဲ.ဖားေတြေျပာတာကုိနားေယာင္သြားျပီး လက္ေလ်ာ.လုိက္တယ္။ က်င္း၀ေရာက္ခါနီးမွ အားေလ်ာ.လုိက္တာဆုိေတာ. ျပဳတ္က်ျပီးတစ္ခါတည္းေသသြားတယ္။ က်န္တဲ.ဖားတစ္ေကာင္ကေတာ. အားလုံး၀မေလ်ာ.ဘူး။ သူ.အစြမ္းရွိသေလာက္ဆက္ၾကိဳးစားတယ္ တစ္ထစ္ခုန္တက္လုိက္ တစ္ထစ္ျပန္ေလွ်ာက်လုိက္နဲ.ေပါ.။ က်န္တဲ.က်င္းေပၚကဖားေတြကသူ.ကုိ၀ုိင္ျပီးေအာ္ၾကတယ္။ မုိက္မဲလွတဲ.ေကာင္ မင္းေသမယ္.ေကာင္ စသျဖင္.အမ်ိဳးမ်ိဳးေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္နဲ.၀ုိင္းကဲ.ရဲ.ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ. အဲဒီဖားျပဳတ္ေလး ကေအာင္ျမင္စြာနဲ.က်င္း၀ေပၚတက္ႏုိင္ခဲ.ပါတယ္။ က်င္းေပၚေရာက္တဲ.အခါမွာ က်န္တဲ. ဖားေတြက သူ.ကုိ၀ုိင္းေမးၾကတယ္။ မင္းအေတာ္ကံေကာင္းတာပဲ၊ ငါတုိ.၀ုိင္းေအာ္ေနတာမင္းမၾကားဘူးလားလုိ.ေမးတယ္။ ဖားေလးက ဘာမွျပန္မေျဖပါဘူး။ တကယ္ေတာ. အဲဒီဖားျပဳပ္ေလးဟာ နားကန္းေနပါတယ္။ ဒါေပမယ္. က်င္း၀ေပၚက ဖားေတြက သူ. ကုိတစ္ခ်ိန္လုံး က်င္းေပၚေရာက္ေအာင္ ခုန္တက္ႏုိင္ဖုိ. အားေပးေအာ္ဟစ္ေနၾကတယ္လုိ. သူထင္ခဲ.တာပါ။ …………………………………………………………………
မွတ္ခ်က္ ။ ။ လွ်ာသည္ အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။
User Online