အမွ်ေ၀ျခင္းႏွင့္ သာဓုေခၚျခင္း

လွဴဖြယ္၀တၳဳကို စြန့္ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းသကဲ့သို့ မိမိရျပီးေသာ ကုသိုလ္ေစတနာကို စြန့္ၾကဲေပးကမ္း အမွ်အတမ္း ေ၀သင့္၏။ဤသို့ အမွ်အတမ္း ေ၀ျခင္းကို "ဒါနမယ"ကုသိုလ္ကံဟုေခါ္၏။လွဴဖြယ္၀တၳဳ ပစၥည္းစုကုိ စြန့္ၾကဲေပးကမ္းလွဴဒါန္းျပီးေနာက္ "သတၱ၀ါဟူသမွ်အား ဤကုသိုလ္အဖို့ကို ေပးေ၀ဌပါ၏။ကုသိုလ္အမွ်ရၾကပါေစ"ဟု အမွ်ေပးေ၀ျခင္းသည္ "ပတၱိဒါန"ကုသိုလ္ မည္၏။
မိမိျပဳေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို သူတစ္ပါးတို့အား အမွ်ေပးေ၀လိုက္သည့္အတြက္ အလွဴရွင္၏ကုုသိုလ္ေကာင္းမႈသည္ ကုန္မသြားေပ၊ပို၍ တိုးပြား၍သာလာ၏။ဥပမာ အိမ္ေျခတစ္ရာရွိေသာ ေက်းရြာ၌ တစ္အိမ္သာ ၽမီးရွိ၍ က်န္အိမ္တို့၌ မီးမရွိသျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္င ဆီႏွင့္မီးစာကို ယူၾက၍ မီးရွိေသာ အိမ္မွမီးကို ကူးယူထြန္းညိုၾကရာ ပထမအိမ္ရွိမီးေရာင္သည္ ယုတ္ေလ်ာ့ကုန္ခမ္းသြားျခင္းမရွိဘဲ အသစ္ျဖစ္ေသာမီးေရာင္၏ အကူအညီရ၍ ပို၍သာ ထြန္းလင္းေတာက္ပလာသကဲ့သို့ ကုသိုလ္မ်ိဳးေစ့တို့ တိုးပြား၍သာလာ၏။(ဤေနရာ၌ သတိျပဳရမည္မွာ ကုသိုလ္ကံျပဳရာ၌ ခုလုပ္ခုရ ခုေရတြင္းတူး ခုေရၾကည္ေသာက္ သေဘာမ်ိဳး မထားသင့္ေပ။ခ်က္ခ်င္း အက်ိဳးေပးႏွိင္ေသာ ကံသည္ အားအလြန္ေသး၍ တျခားေသာ ကံတို့အားျဖင့္ ေပ်ာက္ပ်က္လြယ္၏အက်ိဳးေပးၾကီးေသာ ကံသည္ ၾကာလြန္မွ တခါတရံ ေနာက္ဘ၀မွ အက်ိဳးေပး၏။ကုသိုလ္ကံျဖစ္ေစ၊အကုသိုလ္ကံျဖစ္ေစ၊ရဟႏၱာတို့ ျပဳလုပ္ေသာ ၾကိယာစိတ္ျဖစ္ေစ သတၱ၀ါတို့သည္ ကိစၥရပ္ ျပဳလုပ္တိုင္း ျပဳလုပ္တိုင္း ေဇာခုႏွစ္ေဇာျဖစ္၏။ပထမေဇာသည္ ပထမဘ၀၌ အက်ိဳးေပး၏။သတၱမေဇာသည္ ဒုတိယဘ၀၌ အက်ိဳးေပး၏။ဒုတိယေဇာမွ စ၍ ဆဌမေဇာထိ ေဇာငါးေဇာသည္ တတိယဘ၀မွသည္ နိဗၺာန္ေရာက္၍ ရုပ္နာမ္ခႏၶာ မခ်ဳပ္ျငိမ္းမခ်င္း အခြင့္သင့္သလို အက်ိဳးေပး၏။အက်ိဳးမေပးဘဲ အေဟာသိျဖစ္သြားေသာ ကံတခ်ိဳ့လည္းရွိ၏။)
"ဤအလွဴဒါနကုိ ကြယ္လြန္သူ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို့ သုံးေဆာင္ၾဝကပါေစ၊ကုုသိုလ္အမွ်ရၾကပါေစ"ဟု ကြယ္လြန္သူတို့ကို ရည္စူး၍ ေပးလွဴလွ်င္ ထိုကြယ္လြန္သူတို့သည္ ျပိတၱာဘ၀၌ ျဖစ္ေနပါက အလွဴ၏ဒါနကို သုံးေဆာင္ႏွိင္ၾကသည္။ကြယ္လြန္သူတို့က မေကာင္းမႈဒုစရိုက္ကို ျပဳက်င့္ခဲ့သျဖင့္ ငရဲ၊တိရစၦာန္ဘ၀တို့၌ ျဖစ္ေနၾကလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ၊မေကာင္းမႈဒုစရိုက္မွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့သျဖင့္ လူ၊နတ္ဘ၀တို့၌ ျဖစ္ေနၾကလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ရည္စူးသည့္အတိုင္း အလွဴဒါနကို မသုံးေဆာင္ရေခ်။
ကြယ္လြန္သူတို့ ျပိတၱာဘုံ၌ မျဖစ္ခံေသာ္ အဘယ္သူတို့သည္ အလွဴဒါနကို သုံးေဆာင္ရအံ့နည္းဟူမူ ဤမွ်ရွည္လ်ားစြာေသာ အခ်ိန္အခါ၀ယ္ ကြယ္လြန္သူ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို့မွ ကင္းဆိတ္ရာ အရပ္ဌာနဟူ၍ မရွိႏွိင္ျပီ၊သို့ျဖစ္၍ တပါးေသာ ေဆြမ်ိဳးျပိတၱာမ်ား သုံးေဆာင္ႏွိင္ၾက၏။ယင္းသို့ ျပိတၱာဘ၀ျဖစ္ရာ၌လည္း (၁)ျပိတၱာကိုယ္တို္င္က ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ သာဓုေခါ္ႏွိင္ျခင္း(၂)အလွဴရွင္ပုဂၢိဳလ္က ရည္စူး၍ အမွ်ေပးေ၀ျခင္း(၃)ျမတ္ေသာ အလွဴကို ခံယူထိုက္ေသာ သီလ၀ႏၱအလွဴခံပုဂၢိဳလျဖစ္ျခင္း ၊ဤအေၾကာင္းသုံးပါးႏွင့္ ျပည့္စုံပါမွ တစ္ခဏျခင္း အက်ိဳးျဖစ္ထြန္း၍ သုံးေဆာင္ခံစားရသည္။
သူတစ္ပါးတို့ေပးေ၀ေသာ ကုသိုလ္အဖို့ကုိ ၀မ္းေျမာက္စြာ သာဓုေခါ္ျခင္းကို ပတၱာႏုေမာဒန ဟုေခါ္၏။သာဓုေခါ္သူသည္ အမွ်ေပးေ၀သူ၏ ကုသိုလ္အက်ိဳးတရားကို ဆင္ျခင္၍ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ေနလွ်င္ အဘိဓမၼာေဒသနာအရ သာဓုတစ္ၾကိမ္ေခါ္တိုင္း မဟာကုသိုလ္စိတ္ ကုေဋတစ္သိန္းေက်ာ္ ျဖစ္ျပီး မဟာကုသိုလ္ကံ ကုေဋတစ္သိန္းေက်ာ္ကို ဆည္းပူးရရွိမည္ျဖစ္သည္။
အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္သည္ တာ၀တိ့သာနတ္ျပည္၌ အလြန္ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ဘုံဗိမာန္တစ္ခုကို ျမင္ရာ စုံစမ္းၾကည့္၏။ဗိမာန္ရွင္သည္ လူ့ဘ၀၌ ၀ိသာခါေက်ာင္းအစ္မ၏ ပုဗၺာရုံေက်ာင္းအလွဴကို ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ သာဓုႏုေမာ္ ေခါ္ဆိုခဲ့သည့္ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ ထိုဗိမာန္ေပါ္ေပါက္ေၾကာင္း မေထရ္ သိရွိေတာ္မူသည္။
ပတၱိဒါနႏွင့္ ပတၱာႏုေမာဒနတို့သည္ ဒါနအုပ္စုတြင္ပါ၀င္ေသာ ေကာင္းျမတ္သည့္ အက်ိဳးတို့၏တည္ရာ "ပုညၾကိယ၀တၳဳ"မ်ားျဖစ္ၾက၏။ထို့ေၾကာင့္ အလြယ္တကူရရွိႏိုင္ေသာ ဤေကာင္းမႈႏွစ္မ်ိဳးကို မေမ့မေလ်ာ့ျပဳက်င့္ထိုက္ေပ၏။

ဒါနအက်ိဳးကို ေဆြမ်ိဳးျပိတၱာတို့ ခံစားႏိုင္
အခါတစ္ပါး၌ ဇာဏုေႆာဏိ ပုဏၰားသည္ ျမတ္စြာဘုရားထံခ်ည္းကပ္၍ ၀မ္းေျမာက္ဖြယ္ အမွတ္ရဖြယ္ စကားကို ေျပာဆိုျပီးလွ်င္ ဤသို့ေလွ်က္ထား၏။
အရွင္ဘုရား....တပည့္ေတာ္တို့ပုဏၰားမ်ားသည္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းထဲက တစ္ဦးဦးကြယ္လြန္သြားလွ်င္ ထိုကြယ္လြန္သူကို ရည္မွန္းျပီး အလွဴေပးတတ္ၾက၏။ထိုအလွဴသည္ ကြယ္လြန္သူထံသို့ေရာက္ပါသလား
အို ပုဏၰား၊ေရာက္သင့္သူထံသို့ေရာက္၏။မေရာက္သင့္ေသာသူထံသို့ မေရာက္ ဟုျမတ္စြာဘုရား ေျဖၾကားေတာ္မူ၏။
အရွင္ဘုရား.... ေရာက္သင့္သည့္သူႏွင့္ မေရာက္သင့္ေသာ သူတို့ကား အဘယ္နည္း
အို ပုဏၰား ...ဤေလာက၌ အခ်ိဳ့သူတို့သည္ သူ့အသက္ကို သတ္ျခင္း၊သူ့ဥစၥကုိခိုးယူျခင္း စသည့္မေကာင္းမႈဒုစရိုက္မ်ားကို ျပဳက်င့္ေလ့ရွိၾက၏။ထိုသူတို့ ကြယ္လြန္သည့္အခါ ငရဲဘုံသို့ေရာက္ၾကရ၏။သို့မဟုတ္ တိရစၦာန္ဘုံသို့ေရာက္ၾကရ၏။ထိုသူတို့ထံသို့ ဒါနသည္ မေရာက္
အို ပုဏၰား..ဤေလာက၌ အခ်ိဳ့သူတို့သည္ အသက္သတ္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ကာမတို့၌ မွားယြင္းစြာ က်င့္ျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။မဟုတ္မမွန္ေျပာျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ကုန္းေခ်ာေသာ စကားမွ၊ရုန့္ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာ စကားမွ ျပိန္ဖ်င္းေသာ စကားမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။သူတပါးအက်ိဳးကို မဖ်က္စီးလိုေသာ စိတ္ရွိ၏။မွန္ကန္ေသာ အယူရွိ၏။ဤသို့ ေကာင္းမႈသုစရိုက္ျပဳသူတို့ ကြယ္လြန္ၾကသည့္အခါ လူ့ဘုံ၌ျပန္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ကုသိုလ္ကံ အားေလ်ာ္စြာ စတုမဟာရာဇ္နတ္ဘုံ၊တာ၀တိံသာနတ္ဘုံ၊ယာမာနတ္ဘုံ၊တုသိတာနတ္ဘုံ၊နိမၼနရတိနတ္ဘုံ၊ပရနိမၼိတ၀သ၀တၱိနတ္ဘုံ စသည္သို့ေရာက္တတ္၏။ဒါနမႈ၊သီလမႈစသည္တို့၌အားေကာင္း၍ ကုသိုလ္ကံသိပ္ၾကီးလွ်င္ ထိုနတ္ဘုံတို့၌ ဆိုင္ရာ အၾကီးအကဲရာထူးကို လက္ရွိနတ္မင္းကံကုန္လွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ကံမကုန္ခင္ေသာ္လည္းေကာငး္ ရတတ္၏။ထိုလူတို့ထံလည္း ဒါနသည္ မေရာက္။
အို ပုဏၰား၊ဤေလာက၌ အခ်ိ၊ဳ့သူတို့သည္ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္မ်ားကို ျပဳလုပ္ထားသည့္အတြက္ ေသလြန္ၾကသည့္အခါ ျပိတၱာဘုံသုိ့ေရာက္ၾက၏။ထိုသူတို့ထံသို့ ဒါနသည္ ေရာက္၏။(အလွဴေပး၍ အမွ်ေပးေ၀လွ်င္ ထိုျပိတၱာတို့ သာဓုေခါ္ႏွိင္ သျဖင့္ အလွဴ၏ အက်ိဳးကို ရရွိႏို္င္ၾက၏။)
ဤသို့ဆိုလွ်င္ ကြယ္လြန္သည့္ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ားက ျပိတၱာမျဖစ္လွ်င္ ထိုသူတို့အတြက္ ရည္စူး၍ ေပးလွဴေသာဒါနသည္ အခ်ည္းအႏွီး ျဖစ္သြားပါသလားဘုရား
ပုဏၰား ..ျပိတၱာဘုံသို့ ေရာက္ကုန္ေသာ အျခားေသာ ကြယ္လြန္သူ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို့သည္ ထိုဒါနကို သုံးေဆာင္ခံစားရ၏။
အရွင္ ေဂါတမ အကယ္၍ ကြယ္လြန္သူ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို့ ကလည္း ျပိတၱာဘုံသို့ မေရာက္ ၊အျခားေသာ ကြယ္လြန္သူ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို့ကလည္း ျပိတၱာဘုံ၌ မရွိၾကလွ်င္ ထိုဒါနကို မည္သူသုံးေဆာင္မည္နည္း
ပုဏၰား ဤမွ်ရွည္လ်ားေသာ သံသရာ၀ယ္ ကြယ္လြန္သူေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို့မွ ကင္းဆိတ္ရာ ဌာနဟူ၍ မရွိ(ေဆြမ်ိဳးျပိတၱာ ရွိသည္သာတည္း)။အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ အလွဴရွင္သည္လည္း အက်ိဳးမဲ့ မျဖစ္ႏိုင္
အလွဴရွင္က ဒါန၏အက်ိဳးကို အဘယ္သို့ခံစားခြင့္ရွိပါသလဲ
အို ..ပုဏၰား ၊ဤေလာက၌ အခ်ိဳ့သူတို့သည္ အသက္ကို သတ္ျခင္း၊မေပးသည္ကို ယူျခင္း၊စေသာ မေကာင္းမႈဒုစရိုက္မ်ားကို ျပဳက်င့္၏။အလွဴအတန္းကို လည္း ျပဳလုပ္၏။ထိုသူတို့ ကြယ္လြန္ၾကေသာအခါ ဆင္၊ျမင္း၊ေခြး၊ေၾကာင္...စသည္ျဖင့္ တိရစၦာန္ျဖစ္ၾက၏။ထိုတိရစၦာန္ဘ၀သို့ ေရာက္သြားေသာ္လည္း ျပဳစုအားထုတ္ခဲ့ေသာ ဒါနက ပ၀တၱိအက်ိဳးကို ေပးေသာေၾကာင့္ အဆင္းလွ၏။ခ်စ္ခင္သူေပါမ်ား၏။အစားအေသာက္ ျပည့္ျပည့္ျဖိဳးျဖိဳးရ၏။အဆင္တန္ဆာ အမ်ိဴးမ်ိဳးကို ရ၏။
အို ..ပုဏၰား ၊ဤေလာက၌ အခ်ိဳ့သူတို့သည္ အသက္သတ္ျခင္း မွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။မေပးသည္ကို ယူျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။ကိုယ္က်င့္တရားကို ေစာင့္ထိန္း၏။ေကာင္းမႈသုစရိုက္မ်ားကို ျပဳက်င့္၏။အလွဴအတန္းကို လည္း ျပဳလုပ္၏။ထိုသူတို့ ကြယ္လြန္ၾကသည့္အခါ လူျဖစ္ၾက၏။နတ္ျဖစ္ၾက၏။ထိုလူ့ဘ၀၊နတ္ဘ၀တို့၌ ဒါနအက်ိဳးအျဖစ္ ကာမဂုဏ္ငါးပါးတို့ကို ရရွိၾက၏။ပုုဏၰား အလွဴရင္သည္ လည္း အလွဴ၏အက်ိဳးကို ခံစားရသည္သာတည္း
အရွင္ဘုရား ဒါန၏ အက်ိဳးတရားသည္ အံဖြယ္ေကာင္းေပစြ၊အလွဴရွင္သည္လည္း အခ်ည္းအႏွီး မျဖစ္သည့္အတြက္ လူတိုင္းပင္ အလွဴေပးသင့္၏။
(ေဇာဏုေႆာဏိသုတ္)