မိဘဆုိတာ။

ေကာင္ေလးက မူလတန္းေက်ာင္းမွာ သူပထမဆံုးၾကံဳရသည္႔ မိဘ ဆရာအသင္း အစည္းအေ၀းအတြက္ အေမ႔ကို ဖိတ္ခိုင္းေတာ႔ သူဖိတ္သည္။ သို႔ေသာ္ အေမ တကယ္တက္မည္ဆိုသည္႔ အခါ သူလန္႔သြားသည္။ သူ႔မိခင္ကို အတန္းေဖာ္မ်ားနဲ႔ ဆရာမ ပထမဆံုးအၾကိမ္ အျဖစ္ ျမင္ၾကရေတာ႔မည္ဆိုတာေတြးကာ သူ ထူထူပူပူျဖစ္သြားသည္။
မိခင္က နဂိုမူလ ရုပ္ရည္ေခ်ာေမာသူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ႏွာညာဘက္ျခမ္းမွာ အေတာ္ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး အမာရြတ္ၾကီးတစ္ခုထင္ေနသည္ ။

ေကာင္ေလးက သည္အမာရြတ္အေၾကာင္း မၾကားခ်င္။ သည္အမာရြတ္ၾကီး ဘာေၾကာင္႔ရလဲ ဘယ္လိုရသလဲ မသိခ်င္။ ဒါေၾကာင္႔ ဘယ္ေတာ႔မွ သူမေမး။

အစည္းအေ၀းမွာ တစ္ျခားလူမ်ားႏွင္႔ ဆံုၾကေတာ႔၊ သူ႔မိခင္မွာ အမာရြတ္ရွိတာ မွန္ေသာ္လည္း ပင္ကိုအလွ ရွိတာ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာတာေတြေၾကာင္႔ လူေတြက သေဘာက်ၾကသည္။ ဒါကုိျမင္ေသာ္လည္း ေကာင္ေလးရွက္ရြံ႕ စိတ္မေျပ၊ ေရွာင္ဖယ္ပုန္းလွ်ိဳး၍ပဲ႔ေနသည္။

သို႔ေသာ္ တစ္ေနရာမွာေတာ႔ ဆရာမႏွင္႔ သူ႔မိခင္တို႔ စကားေျပာေနၾကတာ သူၾကားရသည္။ "မ်က္ႏွာေပၚက အမာရြတ္က ဘယ္လိုရတာလဲ" ဟုဆရာမကေမးသည္။

“သားေလး ႏို႔စို႔အရြယ္တုန္းကေပါ႔၊ သူ႔အခန္းထဲမီးေလာင္ေတာ႔ သားက ခုတင္ေလးထဲမွာ ၊ အခန္းထဲ မီးေတြ တဟုန္းဟုန္းနဲ႔ ဆိုေတာ႔ ဘယ္သူမွ မ၀င္ရဲဘူး၊ ကြ်န္မ အတင္း၀င္ေျပးတာ၊ အဲဒီမွာ အေပၚက ထုပ္တန္းၾကီးတစ္ခု ျပဳတ္က်လာေတာ႔ ကြ်န္မကို ရိုက္မိျပီး အဲဒီမွာတင္ ေမ႔လဲသြားတယ္၊ ကံအားေလ်ာ္စြားပဲ မီးသတ္သမား ေရာက္လာျပီး ၀င္ကယ္လို႔ သားအမိ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အသက္ခ်မ္းသာရာ ရတာ” ၊ မိခင္က မ်က္ႏွာေပၚရွိ မီးေလာင္ရာ အမာရြတ္ကို စမ္းရင္း ေျပာျပေနသည္။ “ တစ္သက္လံုး အမာရြတ္ၾကီးတစ္ခုေတာ႔ ထင္သြားတာေပါ႔ေလ၊ ဒါေပမဲ႔ ဒီအတြက္ ကြ်န္မ တစ္ခါမွ ၀မ္းမနည္းမိပါဘူး” တဲ႔ ၊ အေမကဆိုသည္။

သည္စကားၾကားေတာ႔မွ ေကာင္ေလး မ်က္ရည္ေတြ အ၀ိုင္းသားႏွင္႔ ေျပးထြက္လာကာ အေမ႔ကို ဖက္သည္။ သူ႔အတြက္ အသက္ေပးကာကြယ္မည္႔ အေမ၏ ေစတနာ အေမ႔ေမတၱာေတြကို ခံစားရကာ သူ႔ရင္ထဲ လွိုက္၍ေနသည္။ အဲသည္ေန႔တစ္ေန႔လံုး အေမ႔လက္ကို သူတင္းတင္းဆုပ္ထားသည္။ တစ္ခ်က္မွ်ပင္ မလြတ္ေတာ႔။