ခင္၀မ္းရဲ.ခင္၀မ္း

မွာတမ္း - ဤ စာတုိ.သည္ ၀တၱဳ တစ္ပုဒ္ ဇတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ မဟုတ္ပါ။ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကုိ စာတမ္းဖြဲ.ထား ေသာ စာစုတုိ.သာမည္ ၍ သည္လူကုိလည္း ခင္၀မ္း က ခင္၀မ္းဟုပင္ ေခၚပါသည္။

အမွန္ဆုိရပါမူ
ခင္၀မ္းတုိ. ဇတ္လမ္း၀ယ္
မင္းသားသည္လည္းေကာင္း
မင္းသမီးသည္လည္းေကာင္း
မရွိ။
လူၾကမ္းအျဖစ္ ခင္၀မ္း တစ္ဦးတည္းသာ ရွိပါသည္။

အေဆြးခန္းတြင္လည္းေကာင္း
အေပ်ာ္ခန္းတြင္လည္းေကာာင္း
အၾကမ္းခန္းတြင္လည္းေကာင္း
အလြမ္းခန္းတြင္လည္းေကာင္း
လူၾကမ္းခင္၀မ္းတစ္ေယာက္ တည္း သာ ေျပာင္းလဲ၍ သရုပ္ေဆာင္ရပါမည္။

ခင္၀မ္းဆုိေသာ ေကာင္
ဒီေကာင္သည္ ေကာင္းေသာေကာင္မဟုတ္။ အလြန္ရွဳပ္၍ အလြန္ေပြသည္။
သူ.ထက္ဆိုးျပီး ဆုိးသူ မရွိဟု လူတကာဆုိၾကသည္။
ခင္၀မ္း၏ မိဘမ်ားသည္ လည္း ဆုံးမ၍ မရ လက္မွဳိင္ခ်ကာသာ ေနရသည္။

ခင္၀မ္းသည္ လူေနာက္တစ္ဦးျဖစ္သည္။
ဘြဲ. ႏွင္းသဘင္ေရွ.မွ ပန္းအုိးမ်ားကုိ ခင္၀မ္းတုိ.တသုိက္ သြားေရႊ.ၾကသည္။
ေရႊ.၍မွ်မျပီးမီ ဒရမ္၀မ္ ကုလား ႏိုးလာ၍ ခင္၀မ္းတုိ.ေခြးေျပး၀က္ေျပး ေျပး ၾကရသည္။
ခင္၀မ္းမူ ေပ်ာ္လွသည္။

တစ္ခါကလည္း ဂ်ပ္ဆင္ေမွ်ာ္စင္ ထိပ္မွ ရွာလပတ္ရည္ကုလားကုိ
ရွာလပတ္ရည္ ငါးျပားတန္ တစ္ခြက္ေပးပါဗ်ိဳ. ဟု ေအာ္မွာဘူးသည္။
ခင္၀မ္းတုိ.တသုိက္ ပြဲက်၍ မဆုံး။

ခင္၀မ္းသည္ ေနာက္ေသာ ခင္၀မ္းျဖစ္၏။
သုိ.တစ္မူ ခင္၀မ္းသည္ လူမုိက္တစ္ဦး ကား မဟုတ္ေခ်။

အေၾကာင္းမူ မည္သူကမွ် ခင္၀မ္းကုိ လူမုိက္ဟုမေခၚၾကေသာေၾကာင္.ျဖစ္သည္။
ခင္၀မ္းကုိ ခင္၀မ္းသူငယ္ခ်င္း သိန္းျမင္.ဆုိသူက ခင္.၀မ္ ဟု ခင္တြင္ ေအာက္ကျမင္.ထည္.၍
လည္းေကာင္း ၀မ္းတြင္ ေရွ.ကေပါက္ျဖဳတ္၍ လည္းေကာင္းေခၚသည္မွတပါး ၊ တကမၻာလုံး
ခင္၀မ္းဟု ေခၚၾကသည္။

ထုိ.ေၾကာင္. ခင္၀မ္းသည္ ခင္၀မ္းသာျဖစ္ရမည္။
ခင္၀မ္းသည္ လူမုိက္မဟုတ္ႏုိင္ပါ။

ခင္၀မ္းငယ္ငယ္က ခင္၀မ္းသည္ ခင္၀မ္းသူငယ္ခ်င္း ညိဳညိဳ ဆုိေသာ ေကာင္မေလး ကုိ မုန္.ေကြ်းမည္ဟု
ညာေခၚ၍ တီေကာင္ႏွင္.တုိ.ဖူးပါသည္။ ညိဳညိဳ အာေခါင္ျခစ္ ေအာ္ငုိေလမွ ခင္၀မ္းေခ်ာ.သည္။

ခင္၀မ္းသည္ ညစ္ေထးေထးေကာင္ျဖစ္၏။

သည္မွ်သည္မွ်
ဆုိးေသာ
ရိုင္းေသာ
ညစ္ေထးေထးႏုိင္ေသာ
ခင္၀မ္းသည္ ရုတ္တရက္ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ သုိ.ေရာက္လာပါသည္။

ခင္၀မ္းမူ
ဆုိးျမဲ
မုိက္ရုိင္းျမဲ
ေနာက္ျမဲ

တစ္ခါကအေဆာင္ရွိ အိမ္သာတုိင္း ကုိ အတြင္းမွ ဂ်က္ခ်၍ ျပတင္းေပါက္မွ ေက်ာ္ဆင္း၍
ျပတင္းေပါက္မ်ားကုိ ျပန္ေစ.ထားခဲ.သည္။အိမ္သာအားလုံးကုိ ဤ သုိ.လုိက္လုပ္သည္။
အျပင္မွေသာ္ ဖြင္.မရျပီ။
ေနာက္တစ္ေန. မနက္ေစာေစာတြင္ အေဆာင္သားမ်ား ပ်ားပန္းခတ္မွ် အိမ္သာျပႆနာေပၚေတာ.သည္။
ခင္၀မ္းမူ သေဘာက်လွသည္။တစ္ေယာက္တညး္ ရယ္ေနေတာ.သည္။

တစ္ခါကလည္း ခင္၀မ္းသည္ ခင္၀မ္းသူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကုိ မုိင္လုိတုိက္မည္ဟုေခၚျပီး မုိင္လုိထဲတြင္ ၀မ္းႏွဳတ္ေဆး
ထည္.တုိက္ပါသည္။ေနာက္ျပီး သူ.သူငယ္ခ်င္း အိပ္ခ်ိန္တြင္ အခန္းတံခါးကုိ အျပင္ မွ ကလန္.ခ်ထားလုိက္သည္။

ေနာက္ေန. ခင္၀မ္းသူငယ္ခ်င္းသည္ ဘုံဘုိင္မွေရတုိ.ကုိ ငင္၍ ငင္၍ အုိေသာမ်က္ႏွာျဖင္.
အခန္းအႏွံ. အျပားေဆးေၾကာေနခ်ိန္တြင္ ခင္၀မ္းအခန္းတြင္း ၌ အူတက္ေလသည္။

သည္မွ်ရွဳပ္ေသာ ခင္၀မ္းသည္
ေနာက္ေသာ ခင္၀မ္းသည္
ေဆာင္းျပယ္စ ေႏြညတစ္ညတြင္
သူမကုိစတင္ ေတြ.ရပါသည္။
သူမကုိ မည္သုိ.မည္ပုံခ်စ္မိေၾကာင္း ခင္၀မ္းကုိယ္တုိင္ပင္ မသိပါေခ်။

ခင္၀မ္းခ်စ္သူသည္
အသားျဖဴ၏။
မ်က္ႏွာမူလည္း ၀ုိင္းပါသည္။
မ်က္နက္ရႊန္းရႊန္း ပါး ၀န္း၀န္းျဖင္.
ေရႊသြန္း ရုပ္သြင္ ႏွင္.လည္း တင္.ေမာလွပါ၏။

ခင္၀မ္းခ်စ္သူ သည္ အရွက္ၾကီးလွသူျဖစ္ပါ၏။
ထုိ.ေၾကာင္.သူ.နာမည္ကုိသာ တုိက္ရုိက္သုံးလွ်င္ ခင္၀မ္းကုိ သူ မုခ်မုန္းပါလိမ္.မည္။
ခင္၀မ္းကုိ သူမုန္းလွ်င္ ခင္၀မ္းဘ၀လည္း ဆုံးရပါမည္။ သည္ေၾကာင္. သူမနာမည္ကုိ ခင္၀မ္းထိန္၀ွက္ လုိပါသည္။
ခင္၀မ္းခ်စ္ေသာသူကုိ ညက္စစ္ မြတ္ၾကည္ ဘုံေျခာက္မည္၍ ျပစ္ခ်ည္ကင္းလြတ္ အားလုံးနတ္လွ်င္ တုမွတ္ဘက္မွ်
ျပိဳင္လာၾကလည္း ေသာမေရာင္တြင္ ၾကယ္ႏွယ္သာထင္ပါလိမ္.မည္ ဟု ခင္၀မ္း ယူဆပါသည္။

ဤ မွ် ဆန္.က်င္ဘက္က်ေသာ မိန္းမငယ္ကုိ ခင္၀မ္းခ်စ္မိျခင္းသည္ ခင္၀မ္းအဖုိ.
ကံဆုိးမုိးေမွာင္က်၍ ျဖစ္ပါသည္။

ခင္၀မ္းသည္ သူ.အျဖစ္ကုိ အမိတကၠသုိလ္ေျမ ႏွင္.လည္းႏွဳိင္းျပဖူးသည္။ ငြားငြားစြင္.စြင္. ကံေကာ္ပြင္.တုိ.သည္
ေျမတြင္ ေၾကြလြင္.ျပန္.က်ဲေနမွ လွသည္ဟု ဆုိပါသည္။
တဖန္ေရႊ၀ါ ပိေတာက္ခုိင္တုိ.သည္ ပင္ထက္တြင္ ပြင္.ေနေလမွ တင္.တယ္ပါသည္ဟု ဆုိျပန္သည္။
ဤကဲ.သုိ. ဆန္. က်င္ဖက္က် လွေသာ ပန္းႏွစ္မ်ိဳး အမိေျမတြင္ ၾကီးစုိးေနေသာေၾကာင္.သာ ခင္၀မ္း သူ႔ကိုခ်စ္မိသည္ဟုဆိုပါသည္။
အေၾကာင္းအားျဖင့္ေတာ့ ဆီေလ်ာ္လွသည္မဟုတ္ပါ။
မည္သို႔ဆိုေစ သူ႔ကို …
ခင္၀မ္း ခ်စ္လွသည္၊ ျမတ္ႏိုးလွသည္။
သူသည္သာ ခင္၀မ္းဘ၀၊ သူသည္သာ ခင္၀မ္းအသက္ျဖစ္၍ သူသည္သာ ခင္၀မ္းႏွလံုးသည္းပြတ္ျဖစ္ပါေခ်၏။
ခင္၀မ္းသည္ သူ႔ကိုျမင္ေတြ႕ရမွ ထမင္းစား၀င္ပါသည္၊ အိပ္၍ေပ်ာ္ပါသည္ဟုဆိုဖူး၏။
သူ႔ကိုတစ္ရက္မျမင္ရလွ်င္ ခင္၀မ္းထမင္းစားပ်က္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
ခင္၀မ္းအခန္းထဲတြင္ သတင္းစာထဲမွ သူႏွင့္တူေသာေၾကာင့္ ျဖတ္ယူထားေသာ ပံုတစ္ပံုရွိသည္။
ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ သူ႔ကိုယ္စားၾကည့္ရန္ဟုဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ လူကိုယ္တိုင္ျမင္ရျခင္းမဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ထမင္းစား၍ နည္းနည္းသာရၿပီး၊
အိပ္၍လည္း နည္းနည္းသာေပ်ာ္ေၾကာင္း ခင္၀မ္းေျပာျပဖူးပါသည္။
ေက်ာင္းရက္ရွည္ပိတ္လွ်င္ေတာ့ ခင္၀မ္း ဘယ္လိုေနမည္မေျပာတတ္ …
ႏွင္းေတြေ၀ေန …
မိုးေတြရြာေန …
ေနေတြပူေန …
လေတြသာေန …
မည္သို႔ပင္ရွိေစ ခင္၀မ္း သူ႔ကိုသတိရသည္။ အိပ္ေနခ်ိန္တြင္ သူ႔အေၾကာင္း အိပ္မက္ထဲတြင္စဥ္းစား၍ ႏိုးေနခ်ိန္တြင္လည္း ေမ့သည္မရွိ …
သည္မွ် ခင္၀မ္းက ခ်စ္လွေသာ္လည္း သူမသိရွာ၊ ခင္၀မ္းကလည္း ဖြင့္မေျပာရဲ။
ဤသည္ကို ခင္၀မ္းက “ေမတၱာစစ္” ဟု အမည္တပ္သည္။ ရယူလိုေသာဆႏၵ၊ ပိုင္ဆိုင္လိုေသာဆႏၵ မရွိေသာအခ်စ္သည္
စစ္မွန္ေသာအခ်စ္ပင္ျဖစ္သည္။ ခင္၀မ္း မွတ္ခ်က္ခ်သည္။
တစ္ခါက ခင္၀မ္း သူ႔ကိုေနာက္ဖူးသည္။
ခင္၀မ္းေၾကာ့မွဴးသည္ …
အလြန္လွပါသည္ …
အလြန္ယဥ္ပါသည္ …
ဣေျႏၵလည္းရသည္ …
ပါးျဖဴျဖဴေလးက ေမႊးခ်င္စရာ …
တစ္ခါတစ္ရံ ခင္၀မ္းက …
“ သည္မွ်လွသူသည္ ကေ၀မသာျဖစ္ရမည္။ ကေ၀မျဖစ္၍သာ သူ႔ကို ဖမ္းစားသည္။ ဒါေၾကာင့္ ကေ၀မကို မုခ်မုန္းရမည္ ” ဟု ေျပာဖူးသည္။
ခင္၀မ္းသည္ ညာတတ္သည္။
ယေန႔တိုင္ ခ်စ္စရာ ကေ၀မေလးကို မမုန္းႏိုင္။
ခ်စ္ဆဲ … ျမတ္ႏိုးဆဲ … ေမွ်ာ္လင့္ဆဲ …
တစ္ခါက ခင္၀မ္းခ်စ္သူသည္ အကၤ်ီအျဖဴေရာင္ႏွင့္ လံုခ်ည္ေယာထဘီအနက္တို႔၀တ္လာသည္။ ပါးျဖဴျဖဴတြင္လည္း သနပ္ခါးေရႀကဲဆြတ္ထားသည္။
ခင္၀မ္း သေဘာက်၍မဆံုး။ မ်က္လံုးပင္မခြာေတာ့။
လက္ေတြ႕လုပ္ရာတြင္ သူ႔အနားသို႔သြား၍ ခင္၀မ္းေနရာယူပါသည္။ သူတစ္မ်ိဳးမ်ား ထင္မည္လားဟု ခင္၀မ္းရွက္ရေသး။ သူကမူ ဂရုမစိုက္။ ဆလိုက္
(Slide) မ်ားသာေလွ်ာက္ၾကည့္သည္။ ခင္၀မ္းလည္း သူ႔ေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္၍ ဆလိုက္ၾကည့္သည္။ သူႏွင့္တိုးေ၀ွ႔ၾကည့္ရသည္မွာ
ခင္၀မ္းေပ်ာ္လွသည္။ အေပ်ာ္လြန္၍ စံုေအာင္ပင္မၾကည့္လိုက္ရေပ။
သူ ဆလိုက္တစ္ခုကို ၾကည့္ေသာအခါ အလင္းေရာင္ယူေသာမွန္ကုိ ခင္၀မ္းက မသိမသာကြယ္ထားပါသည္။
ပထမတစ္ခါမူ
ဒုတိယတစ္ခါမူ
မေတာ္တဆထင္၍
“ ခင္၀မ္း … ကြယ္ေနတယ္ ” ဟုဆိုပါသည္။
ေနာက္ေတာ့ တမင္လုပ္မွန္းသိ၍
“ ခင္၀မ္း ” ဟု အၿပံဳးတစ္၀က္ႏွင့္ မာန္မဲပါသည္။
ခင္၀မ္း ေက်နပ္၍မဆံုး၊ ၀မ္းသာ၍မဆံုးၿပီ။
ဤကား ေနာက္ေသာ ခင္၀မ္းျဖစ္၏။
ေနာက္ေသာခင္၀မ္းသည္ ၾကာၾကာမခံ …
မၾကာခဏ စိတ္ဆင္းရဲေသာ ခင္၀မ္းျဖစ္သြားတတ္သည္။
တစ္ခါက ခင္၀မ္းခ်စ္ေသာသူသည္ ေယာက်္ားရြယ္တစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာေနသည္ကို ခင္၀မ္းျမင္ရသည္။
ထိုေန႔တစ္ေန႔လံုး ခင္၀မ္းမေပ်ာ္ေတာ့ၿပီ။
မ်က္ႏွာႀကီးေအာက္သိုးသိုးနဲ႔ ဆိုးတဲ့ခင္၀မ္းသည္ ေက်ာင္းတက္လိုစိတ္မရွိေတာ့ …
သူ႔ကိုလည္း အေျခာက္တိုက္ စိတ္ဆိုးလိုက္ေသးသည္။
ထိုညတြင္ ခင္၀မ္းအိပ္မေပ်ာ္ၿပီ …
အိပ္မက္ထဲတြင္ သူ႔ကိုယ္သူပင္ မာန္မဲမိသည္။
သည္မွ်သ၀န္တိုေသာ ႐ူးေသာခင္၀မ္းသည္ ကေလးကလားအလြန္ဆန္သည္။
တစ္ခါတစ္ခါ သူေျပာတတ္သည္ …
ခင္၀မ္းသာ သူႏွင့္ရလွ်င္ဟု အစခ်ီတတ္သည္ …
ထိုအခါတြင္ …
အိမ္လွလွတစ္လံုးေဆာက္ပါမည္။
ထိုအိမ္တြင္ ေရကန္တစ္ခု ပါရပါမည္။
ထိုအိမ္တြင္ ခင္၀မ္းတို႔ ေလွစီးၾကပါမည္။
ေလွ်ာက္လည္ရန္ႏွင့္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ရန္ ကားတစ္စီး၀ယ္ထားမည္ဟု ဆိုပါသည္။
တစ္ဖန္လည္း …
ခင္၀မ္းသည္ ေက်ာက္ဒိုးပစ္ အင္မတန္၀ါသနာပါလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူႏွင့္ရလွ်င္ သူ႔ကို ေက်ာက္ဒုိးကစားနည္းသင္ေပး၍ ေက်ာက္ဒိုးပစ္ၾကမည္ဟု
ေျပာပါသည္။
အဘယ္မွ် အတိတ္ကာလကို ခင္၀မ္းတြက္ဆေနပါေစ။
ခင္၀မ္းသည္ အ႐ုပ္ဆုိး၏။
ဣေျႏၵလည္းမရ။
ဘယ္လိုေနေန အက်ည္းတန္သည္ခ်ည္း။
ခင္၀မ္းခ်စ္သူသည္ …
အလြန္လွ၏။
ဣေျႏၵလည္းရ၏။
ၿပံဳးလိုက္ရင္ ပို၍ပင္ ခ်စ္စရာေကာင္းသည္။
သည္ေတာ့ ခင္၀မ္းတို႔သည္ ဆန္႔က်င္စြာမဆံုဆည္းမိၾကေပ။ ခင္၀မ္းခ်စ္ေသာသူသည္ မိန္းကေလးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလွအပကို ျမတ္ႏိုးပါမည္။
ခင္၀မ္းသည္ လွေသာသူမဟုတ္ပါ။
ထိုအခါတြင္ ဤမွ်လွပေသာသူႏွင့္ အ႐ုပ္ဆိုးသူကို ဖန္တီးေပးေသာျမတ္စြာဘုရားကို ခင္၀မ္း စကားနာထိုးပါသည္။ သတၱဘာဂကို က်ိန္ဆဲပါသည္။
ေနာက္ သူ႔မိဘကိုလည္း သူ႔ကို အ႐ုပ္ဆိုးစြာေမြးဖြားေသာေၾကာင့္ အျပစ္တင္မိပါသည္။
သို႔ေသာ္ သူ႔ကိုမူ သည္မွ်လွေသာေၾကာင့္ အျပစ္မတင္ရက္ပါ။
ခင္၀မ္း၏ဇာတ္လမ္း ဤတြင္တစ္ခန္းရပ္ပါသည္။
ေရွ႕ပိုင္းအခန္းမ်ားကို ခင္၀မ္း၏ပစၥဳပၸန္က စံုစမ္းပါလိမ့္မည္။ ထိုခင္၀မ္း၏ ေရွ႕ပိုင္းဘ၀တြင္ သူ႔အတြက္က်ရေသာမ်က္ရည္မ်ား၊ သူ႔ကိုတမ္းတေသာ
အလြမ္းမ်ား …
သူ႔ကိုေဆြးေသာ အေတြးမ်ားကိုသာ …
ျပည္ဖံုးကားခ်ႏိုင္မည္ဆိုပါလွ်င္ …
ခင္၀မ္းသည္ ထာ၀ရပင္ …
ဆိုးေသာ …
႐ိုင္းေသာ …
ေနာက္ေသာ …
ခင္၀မ္း ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။

ခင္၀မ္း
ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း၊ အမွတ္(၆)၊ ဇူလိုင္လ၊ ၂၀၀၆