Tuesday, August 18, 2009

ငါး

တစ္ဘ၀လုံးလုိလုိ ...
ငါးရယ္လုိ.တစ္ေကာင္တေလမွမမိ ..
ၾကည္. ။
မိမဲ.မိေတာ. လည္း .....
စၾကာ၀ဠာ ၾကီး ။
အေပၚဆြဲတင္လုိက္ေတာ. ...
ငါ.ငါးမ်ွားတံဟာ ကုိင္းညြတ္ျပီး ..
သက္တန္.ျဖစ္သြား ။
ငါ.ကုိျပန္မွ်ားခဲ. ေပါ. ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

2 comments:

  1. ဆရာေခ်ာႏြယ္ကဗ်ာေလးေတြ သိပ္ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။

    ReplyDelete
  2. ဟုတ္တယ္...
    “ငါး”ဟာ ငါးစာရဲ႕ အစာၿဖစ္တတ္သလို...
    “ဘဝ”ဟာလည္း ကံႀကမၼာရဲ႕ အစာၿဖစ္သြားတတ္တယ္ေနာ္...
    ဖ်ားေယာင္းတတ္တဲ႔ ကံႀကမၼာေႀကာင္႔
    “ဘဝေတြ” ဘယ္ေလာက္မ်ားေတာင္ အစားခံႀကရအံုးမွာလဲ.....

    ReplyDelete

User Online